در این مطلب آمده است: سنت‌ها همیشه پای‌بند یک اصل و اصالت است. چنانچه آن اصل ایجاب کند و ضرورت باشد، تغییر سنت به سود آن اصل خواهد بود به عنوان مثال، عزای حسین (ع) و حفظ اصالت عاشورا و تفکر عاشورایی، یک اصل جانشین ناپذیر است اما سنت‌های حاشیه‌ی آن می‌تواند و باید بنا به مقتضیات زمان و مکان، محتوایش بماند اما قالبش عوض شود چنان که رسول مکرم (ص) برخی از قالب‌ها را در صدر اسلام، به ضرورت آن زمان و مکان نگه داشت اما محتوا و درون مایه‌اش را عوض کرد.
بعد از این مقدمه، مقصود از این یادداشت، تامل درباب « ولیمه»ای است که به سنت دیرین به نام ولیمه‌ی امام حسین (ع) به نیازمندان به وقت ناهار و شام داده می‌شود. چیزی که از گذشته بوده است و در این سال‌ها بر مایه افزوده‌اند و اغلب به افراط هم کشیده شده و به در خانه‌ای برده‌اند یا بر دستی داده‌اند که اگر چه نیکو تبرکی است اما به ضرورت و نیاز نیست آن هم در جامعه‌ای که میلیون‌ها تحصیل‌کرده‌ی بیکار در صف روزنه‌ی امید کاریابی‌اند و بسیار دخترانی که دم در بخت به علت ضعف بنیه‌ی مالی در خانه مانده‌اند و چه بسیار زندانیانی که به حسب اتفاقی بدون اینکه گناه و جرمشان عمدی باشد، از خانواده به دور مانده‌اند و چه بسا خطرها و ناهنجاری‌هایی که کیان خانوادگی‌شان را تهدید می‌کند.
در چنین گیرودار و روزگار وانفسایی که دست دولت بدون اینکه خود چندان تقصیری داشته باشد، بسته است، تغییر این سنت‌ها می‌تواند به کمک بیاید و محل به محل، به صلاحدید معتمدان و بانیان خیر، صندوق اشتغال ایجاد شود و بهای آن ولیمه‌ها به نام حضرت اباعبداله (ع) و یاران وفادار اهل معرفتش به این صندوق واریز شود و تحت ضوابط مدونی، نه دولتی، بلکه به صورت یک نهاد مردمی، مشکلات سه گانه‌ی بالا به ویژه، اشتغال جوانان را حل کند. بدیهی است که با این عمل خداپسندانه که به یقین مورد رضای قیام کننده‌ی راستین اسلام در مقابل یزید و یزیدیان تاریخ، هم خواهد بود و همه‌ی جوامع اسلامی هم می‌توانند از این عمل ایرانیان، گرته‌برداری و تقلید کنند و با این عمل صالح و خیر، ریشه‌ی بسیاری از نارسایی‌ها را از جهان اسلام برکنند.
اهل نظر و کتاب و قلم از پیشنهاد زنده یاد دکتر شریعتی باخبرند که روزگاری گفت که گوشت قربانی سنت و مناسک حج نباید به زیر شن‌های داغ سرزمین وحی، محو شود بلکه با حفظ آن و بسته بندی‌های بهداشتی، روانه‌ی سرزمین‌هایی از جمله آفریقای قحطی زده شود تا از کرامت و آداب و آموزه‌های دینی اسلام برخوردار بمانند و امروز می‌بینیم و می‌دانیم که دولت‌های مسلمان و علی‌الخصوص دولت جمهوری اسلامی از این سنت بهره‌وری بهینه می‌کند و آن فکر و پیشنهاد را عملی کرده است.
بنابراین، مردم خردمند استان ما که نیکوکاران و اهل وقفش، زبانزد خاص و عام‌اند و علی‌رغم سختی معیشت، پیشگام اعمال صالح و خیر بوده‌اند، به کمک اهل خرد و ایمان و اخلاص، درون مایه‌ی عمل خیر را نگه دارند اما به جای افراط و اسراف در ولیمه‌ای که معلوم نیست به اهل و مستحق‌اش برسد، و به قطع و یقین مورد قبول حضرت سید الشهدا(ع) هم هست، مبالغ نذری جمع آوری و به مصرف امور هدف‌مند و پیش‌بینی شده از جمله، موارد بسیار ضروری و قابل تامل که در بالا اشاره شد، برسد.
بدیهی است که در این امر خداپسندانه، همه‌ی دین‌مداران علی‌الخصوص امامان محترم جمعه و جماعات و نیز اهل قلم و رسانه و نیز تاثیرگذاران اجتماعی، نقش بسیار مهمی در جریان سازی این امر خواهند داشت. در آن صورت هم جوانی که به نام حضرت امام حسین (ع)، صاحب شغل شده است و هم آن دختر دم بخت و نیز آن زندانی رها شده و به خان و مان رسیده، شیفته سار امام مظلوم (ع) خواهند شد و به دل و به معرفت، عزا و راهش را پاس خواهند داشت و هم نقطه‌ی شروعی خواهد بود برای استان سمنان و افتخاری ماندگار برای مردمی که عنوان با‌سوادترین را در بین استان‌ها بر دوش می‌کشند. استانی که اهالی آن در مقوله‌ی دین و ایمان و معرفت دینی زبانزدند و شهره به اخلاق. پس از اخلاق‌مداران بر می‌آید که بنیان‌گذار و جریان‌ساز سنتی نوین باشند.
7344/6026
*خبرنگار: امیرحسین کاشی‌منش**انتشار دهنده: جانعلی فتحی
برای آگاهی از تازه‌ترین اخبار و رویدادها در استان سمنان به نشانی IRNASEMNAN@ کانال اخبار ایرنا سمنان مراجعه کنید.
انتهای پیام بعد از این مقدمه، مقصود از این یادداشت، تامل درباب « ولیمه»ای است که به سنت دیرین به نام ولیمه‌ی امام حسین (ع) به نیازمندان به وقت ناهار و شام داده می‌شود. چیزی که از گذشته بوده است و در این سال‌ها بر مایه افزوده‌اند و اغلب به افراط هم کشیده شده و به در خانه‌ای برده‌اند یا بر دستی داده‌اند که اگر چه نیکو تبرکی است اما به ضرورت و نیاز نیست آن هم در جامعه‌ای که میلیون‌ها تحصیل‌کرده‌ی بیکار در صف روزنه‌ی امید کاریابی‌اند و بسیار دخترانی که دم در بخت به علت ضعف بنیه‌ی مالی در خانه مانده‌اند و چه بسیار زندانیانی که به حسب اتفاقی بدون اینکه گناه و جرمشان عمدی باشد، از خانواده به دور مانده‌اند و چه بسا خطرها و ناهنجاری‌هایی که کیان خانوادگی‌شان را تهدید می‌کند.
در چنین گیرودار و روزگار وانفسایی که دست دولت بدون اینکه خود چندان تقصیری داشته باشد، بسته است، تغییر این سنت‌ها می‌تواند به کمک بیاید و محل به محل، به صلاحدید معتمدان و بانیان خیر، صندوق اشتغال ایجاد شود و بهای آن ولیمه‌ها به نام حضرت اباعبداله (ع) و یاران وفادار اهل معرفتش به این صندوق واریز شود و تحت ضوابط مدونی، نه دولتی، بلکه به صورت یک نهاد مردمی، مشکلات سه گانه‌ی بالا به ویژه، اشتغال جوانان را حل کند. بدیهی است که با این عمل خداپسندانه که به یقین مورد رضای قیام کننده‌ی راستین اسلام در مقابل یزید و یزیدیان تاریخ، هم خواهد بود و همه‌ی جوامع اسلامی هم می‌توانند از این عمل ایرانیان، گرته‌برداری و تقلید کنند و با این عمل صالح و خیر، ریشه‌ی بسیاری از نارسایی‌ها را از جهان اسلام برکنند.
اهل نظر و کتاب و قلم از پیشنهاد زنده یاد دکتر شریعتی باخبرند که روزگاری گفت که گوشت قربانی سنت و مناسک حج نباید به زیر شن‌های داغ سرزمین وحی، محو شود بلکه با حفظ آن و بسته بندی‌های بهداشتی، روانه‌ی سرزمین‌هایی از جمله آفریقای قحطی زده شود تا از کرامت و آداب و آموزه‌های دینی اسلام برخوردار بمانند و امروز می‌بینیم و می‌دانیم که دولت‌های مسلمان و علی‌الخصوص دولت جمهوری اسلامی از این سنت بهره‌وری بهینه می‌کند و آن فکر و پیشنهاد را عملی کرده است.
بنابراین، مردم خردمند استان ما که نیکوکاران و اهل وقفش، زبانزد خاص و عام‌اند و علی‌رغم سختی معیشت، پیشگام اعمال صالح و خیر بوده‌اند، به کمک اهل خرد و ایمان و اخلاص، درون مایه‌ی عمل خیر را نگه دارند اما به جای افراط و اسراف در ولیمه‌ای که معلوم نیست به اهل و مستحق‌اش برسد، و به قطع و یقین مورد قبول حضرت سید الشهدا(ع) هم هست، مبالغ نذری جمع آوری و به مصرف امور هدف‌مند و پیش‌بینی شده از جمله، موارد بسیار ضروری و قابل تامل که در بالا اشاره شد، برسد.
بدیهی است که در این امر خداپسندانه، همه‌ی دین‌مداران علی‌الخصوص امامان محترم جمعه و جماعات و نیز اهل قلم و رسانه و نیز تاثیرگذاران اجتماعی، نقش بسیار مهمی در جریان سازی این امر خواهند داشت. در آن صورت هم جوانی که به نام حضرت امام حسین (ع)، صاحب شغل شده است و هم آن دختر دم بخت و نیز آن زندانی رها شده و به خان و مان رسیده، شیفته سار امام مظلوم (ع) خواهند شد و به دل و به معرفت، عزا و راهش را پاس خواهند داشت و هم نقطه‌ی شروعی خواهد بود برای استان سمنان و افتخاری ماندگار برای مردمی که عنوان با‌سوادترین را در بین استان‌ها بر دوش می‌کشند. استانی که اهالی آن در مقوله‌ی دین و ایمان و معرفت دینی زبانزدند و شهره به اخلاق. پس از اخلاق‌مداران بر می‌آید که بنیان‌گذار و جریان‌ساز سنتی نوین باشند.
7344/6026
*خبرنگار: امیرحسین کاشی‌منش**انتشار دهنده: جانعلی فتحی
برای آگاهی از تازه‌ترین اخبار و رویدادها در استان سمنان به نشانی IRNASEMNAN@ کانال اخبار ایرنا سمنان مراجعه کنید.
کپی شد
