خاطره ای از شهید محلاتی و تصمیم امام برای بازگشت به ایران

همه‎ ‎‌می‌ گفتند الان اوضاع برای بازگشت ایشان مناسب نیست. جان امام در خطر است.‎شهید محلاتی ‎‌گفت: همه حرفها به امام زده شده ولی ایشان تصمیم گرفته بیاید و کسی نمی ‌تواند این تصمیم را عوض کند.‌

لینک کوتاه کپی شد

جی پلاس: یک روز برادران مؤتلفه از من دعوت کردند در جلسه فوق العاده ‌ای که تشکیل می‌ شد‎ ‎‌شرکت کنم. رفتم. گفتند: آقای محلاتی یک خبر مهمی دارد. منتظر شدیم تا آمد و خبر‎ ‎‌مهم را اینگونه بیان کرد: امام می‌ خواهند به ایران بیایند. ما باورمان نمی‌ شد که چگونه‎ ‎‌در این زد و خوردهای خونین و اعتصاب ‌های سراسری می‌ خواهند به ایران بیایند.‌

‌‌آقای محلاتی گفت: باید برای استقبال و محافظت ایشان تدارک ببینیم. همه‎ ‎‌می‌ گفتند الان اوضاع برای بازگشت ایشان مناسب نیست. جان امام در خطر است.‎ ‎‌گفت: همه حرفها به امام زده شده ولی ایشان تصمیم گرفته بیاید و کسی نمی ‌تواند این تصمیم را عوض کند.‌

‌‌پرسیدم محل اقامت کجا باشد. آقای محلاتی، فرموده‌ اند: بالای شهر نباشد. از میدان ‎‌توپخانه بالاتر نباشد. این خواست امام است. گفتیم: برای استقبال باید ابتدا هلی کوپتر ‌‎ ‎‌جور کنیم تا امام را از فرودگاه به محل اقامت بیاورد. خیابان ‌ها برای امام ناامن است و ‌‎ ‎‌در دست حکومت نظامی قرار دارد. ایشان گفت: بعید است امام این نظریات را قبول‎ ‎‌کند. ما باید به شکلی برنامه ‌ریزی کنیم که امام با مردم باشد.

خود امام ریزه ‌کاری ورود به ایران را مشخص کردند. ابتدا شرایط محل اسکان را‌‎ ‎‌مشخص کردند. بعد در مورد استقبال فرموده بودند که همه قشرها و گروه‌ ها را شرکت‎ ‎‌بدهید. صرفا یک گروه و قشر خاصی دخیل نباشد. به همین دلیل از همه گروه ها مثل‎ ‎‌نهضت آزادی و جبهه ملی و سازمان مجاهدین خلق دعوت شد تا کمیته استقبال‌ تشکیل دهند که البته در رأس همه اینها روحانیت بود. آقایان مطهری، مفتح، بهشتی،‎ ‎‌رفسنجانی و خامنه‌ ای و مهدوی‌ کنی بار اصلی را به دوش داشتند.‌

‎‌اجرای طرح را بر عهده مؤتلفه گذاشتند. برای اقامت، مدرسه رفاه در نظر گرفته‎ ‎‌شد، البته بعدا مدرسه علوی محل اقامت امام شد و این به خاطر تسهیل ملاقات‌ های‎ ‎‌عمومی امام بود. تلفن‌ ها و امکانات، وسایل بی سیم و حتی سلاح تهیه شد. حفاظت از ‌‎ ‎‌امام به افراد مسلح سپرده شد.‌

 


‌‎برشی از کتاب امام خمینی و هیأت های دینی مبارز؛ خاطره ای نقل شده از فضل الله فرخ.
 

 

 

دیدگاه تان را بنویسید