حوزه علمیه نجف و سنت حسنه ای که امام بنیانگذار آن بود

جی پلاس ـ منصوره جاسبی: در حوزه نجف اشرف رسم بر این بود که افراد متناسب با سطح علمی که داشتند باید حدودشان را حفظ می کردند یعنی یک طلبه نمی توانست در حد یک مجتهد و یک مجتهد در حد یک مرجع تقلید حشر و نشر داشته باشد و هر کدام از افراد باید مطابق با شأن خود رفتار می کردند و حدشان را رعایت.

همین رفتارها باعث شده بود که در شأن یک مرجع تقلید نمی دیدند که او به خانه طلبه های فقیر سر بزند و از نزدیک در جریان زندگی اش قرار بگیرد و رسم بر این بود که همه باید در مقابل مراجع و مجتهدان سر تعظیم فرود می آوردند و وظیفه شان این بود که به دیدن آنها بروند اما با آمدن امام به نجف ورق برگشت و ایشان رسم دیگری را بنا کردند. عادتشان این بود که به همه مدارس علمیه نجف سر می زدند و تک تک طلبه ها را مورد لطف و مهربانی خود قرار می دادند. آقا حتی به سراغ طلبه های مبتدی می رفتند و با آنها شروع به صحبت می کردند و از وضعیت زندگی آنها مطلع می شدند و شاید بتوان گفت که در طول عمر حوزه نجف هیچ مرجع تقلیدی اینطور رفتار نکرده بود.

همه این رفتارها باعث شد رفتارهای گذشته دور ریخته شود و سنت حسنه اسلامی در آنجا پا بگیرد.[1]