سعید مالکی در هفته نامه پیام زنجان نوشت: انتشار یک خبر چگونه می تواند افکار عمومی را آشفته کند؟! به خصوص در شرایط خاصی که این روزها ایران و ایرانی درگیرش هستند؟! فرقی نمی کند ناشر خبر چه کسی یا چه ارگانی باشد؟! گل به خودی شاخ و دم که ندارد! هر چند بعد از انتشار، دستگاه منتشر کننده رسانه ها را به ارگان های بیمه گذار و بیمه گر راهنمایی کرده باشند اما اصل ماجرا تغییر نمی کند!
در روزهای اخیر یک مقام مسئول بدون توجه به همه شرایطی که می دانید ناگهان اعلام کرد هشتاد قلم دارو از شمول بیمه خارج شدند! عدد مورد نظر به اندازه کافی بزرگ به نظر می رسد و برای مردم نگران از آینده، دارو به اندازه‌ی نان اهمیت دارد. این که این داروها شامل کدام دسته می شوند و اهمیت درمانی آنها در چه سطح و درجه ای قرار دارد نه موضوع مهم اعلام کننده بوده نه مردم اما تاثیر روانی اش را گذاشته است!
به گفته مردم و متصدی های داروخانه ها نیمی از این داروها شامل آن گروهی ست که به اصطلاح روی پیشخوان قرار دارد و بدون نسخه به مردم داده می شود. نیم دیگر هم بیشتر آن دسته ای ست که مصرف بسیار پایینی داشته اما خاص نیستند. به زبان دیگر این هشتاد قلم در میان هزاران قلم داروی مصرفی در درجه اهمیت بالایی قرار ندارند. بنابراین اعلام آن در این سطح از درجه ی خبری و در زمانی نامناسب از نظر روانی و تاثیری که به جا می گذارد قابل تامل است. این یعنی کج سلیقگی کامل در نشر یک خبر!
در دنیای اطلاع رسانی برای انتشار اخبار پر اهمیت در باره های زمانی این چنینی و مهم بدون مشورت و حتی در برخی موارد بدون مجوز روابط عمومی های آن دستگاه و یا نهادهای مشاوره ای معتبر اقدام نمی کنند. اما گویا اینجا بر عکس است! یعنی خبر در زمان نادرستش منتشر می شود و پس از آن که اوضاع به هم می ریزد وظیفه ی روابط عمومی می شود توجیه و فرار از پاسخ و دور زدن و لاپوشانی های به دستور! مقام اعلام کننده ی خبر اگر بدون مشورت این موضوع را نشر داده که باید پاسخگو باشد و اگر با مشورت بوده باید مشخص شود که با کدام نهاد یا شخص بوده و چرا چنین تصمیم غلطی برای نشر یک خبر گرفته شده است.
شاید امروز خبر حذف هشتاد قلم دارو از لیست بیمه ها در میان خبرهای ریز و درشت نگران کننده دیگر فراموش شده باشد اما تاثیر منفی اش رادر زمان خودش به جا گذاشته و ماندگار کرده است.
وقتی سخن از اهمیت جایگاه روابط عمومی ها می شود دقیقا چنین شرایطی مد نظر است. این که چه خبری در چه زمانی منتشر شود مد نظر نیست. خبر منتشر می شود. اما این که خبر در چه سطحی و چگونه منتشر شود داستان مستقلی ست و بدون مشاوره ی بنگاه های روابط عمومی نتایج گاه زبان باری به دنبال داشته است. به سخن دیگر مدیریت نشر خبر موضوعی است که می تواند خروجی این یادداشت باشد. نگاهی که در بیشتر نهادهای دولتی به شکل کامل نادیده گرفته و همان قصه ی نگاه سنتی به روابط عمومی هاتکرار می شود. به این دسته از صاحبان نگاه توصیه می کنم موضوع استفاده «بن سلمان » از سازمان های روابط عمومی و رسانه های معتبر آمریکا برای برند سازی از نام خود در غرب را پیگیری و مطالعه کنند. جای دوری نمی رود!

* هفته نامه پیام زنجان، شماره 905.
8068/7312
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.