به گزارش ایرنا همزمان با آغاز اجرای طرح ارزیابی ظرفیت تولید و اشتغال در 73 روستای کشور، سه روستای خماط در شهرستان شوش در نزدیکی چغازنبیل، لیوس در شهرستان دزفول، و کهباد2 در ایذه به عنوان روستاهای هدف گردشگری خوزستان مورد بررسی و بازدید قرار گرفتند.
سرپرست گروه اعزامی به خوزستان گفت: این طرح با هدف ارج نهادن به روستا نشینان و توسعه گردشگری و نیز منتفع شدن جوامع محلی از موضوع گردشگری در حال اجرا است.
رسول فلاحت افزود: خوزستان ظرفیت بالایی برای گردشگری روستایی دارد؛ از این رو به دنبال شناسایی نقاط قوت و ضعف موجود در روستاها برای توسعه گردشگری و ورود پایدار گردشگر به آنها هستیم.
وی بیان کرد: در سال های گذشته، یک هزار و 100 روستای هدف گردشگری در کشور شناسایی و تعیین شد که برای اجرای این طرح، در نهایت 500 روستا انتخاب شد و مورد اقبال هر سه حوزه در سازمان میراث فرهنگی صنایع‌دستی و گردشگری قرار گرفت.
وی ادامه داد: در گام بعدی 73 روستا که دارای ظرفیت های مناسب در حوزه ماموریت های سه گانه این سازمان هستند شناسایی، و برای اجرای این طرح انتخاب شد. کارشناسان سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری از 26 فروردین در چند گروه مجزا ،همزمان به این 73روستا اعزام شده و در مدت یک هفته به بررسی ظرفیت های این روستاها با هدف ایجاد اشتغال و تولید خواهند پرداخت.
فلاحت شناسایی ظرفیت‌ها و نیز برنامه‌ریزی و آموزش را از مهمترین رویکردهای این طرح برشمرد و اضافه کرد: شناساندن ظرفیت‌های موجود به اهالی روستا در راستای بهبود و بهره‌وری هر چه بیشتر از آنها، رویکرد اصلی این طرح است که در گام نخست با اعزام کارشناسان به 73 روستای منتخب کشور، ظرفیت‌ها شناسایی و بررسی شده و در نهایت برنامه‌ریزی لازم برای فراهم شدن زیرساخت‌ها در سه حوزه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری انجام خواهد شد و آموزش های لازم به روستاییان منتقل می شود.
وی یکی از مهمترین اقدامات و فعالیت‌های کارشناسان اعزامی به این روستاها را ظرفیت‌سازی و تغییر نگرش روستاییان به ظرفیت‌های موجود در هر روستا و برنامه‌ریزی برای استفاده بهینه از ظرفیت‌ها برشمرد.
** لیوس ؛ روستای سنگی شمال خوزستان
یکی از روستاهای هدف گردشگری روستای لیوس است که در 73 کیلومتری شمال دزفول در دامنه کوه لنگر قرار دارد و همچنان بافت قدیمی و سنتی خود را حفظ کرده و نحوه معیشت، فرهنگ و سنن، گویش، آداب و رسوم و برپایی آیین‌های مذهبی نیز به شکل سنتی در این روستا برگزار می‌شود.
قدمت تاریخی، بافت سنگی و معماری خانه‌ها، نزدیکی به روستاهای گردشگری سزار و گوشه، طبیعت بکر، باغ‌های انار و نخلستان، دامنه لنگرکوه، قدمگاه مشهور به امام رضا(ع) و نیز جاده ماشین‌رو آسفالته از جمله ویژگی‌های این روستا است. روستای لیوس در سال 1387 به عنوان یکی از روستاهای گردشگری خوزستان دارای شناسنامه شده است.
بافت کنونی روستای لیوس سابقه‌ای بیش از 700 سال دارد و دارای آسیاب‌هایی با قدمت دوره ساسانی است. به استناد تحقیقات گروه محقق ایتالیایی، «لیوس» قسمتی از نام یک سردار رومی است که نامگذاری روستای همجوار آن به اسم سزار نیز با این موضوع همخوانی دارد. مقبره سید ولی‌الدین گوشه نیز از جمله ابنیه‌های تاریخی و مذهبی لیوس به شمار می‌آید.
گیاهان گل گاوزبان، بابونه، باغ‌های انار، بادام کوهی، انجیر، درختان کنار، کوه لنگر، جنگل‌های بلوط و کلخنگ در اطراف این روستا می‌روید. گونه‌های جانوری آن نیز شغال، گرگ، روباه، خرگوش، آهو، قوچ، میش، بزکوهی، گراز، خرس، پلنگ، کفتار، کبک و قرقاول است. کپو، قالی، سیاه‌چادر و حصیر از مهم‌ترین صنایع دستی مردم این روستا و ترشی انار و صنایع دستی از جمله سوغاتی‌های این منطقه‌اند.

** خماط؛ روستایی در مسیر مثلث طلایی شمال خوزستان
روستای خماط نیز دیگر روستای هدف گردشگری خوزستان است که در مسیر سه پایگاه مهم و جهانی چغازنبیل در هفت تپه و شوش و شوشتر قرار دارد.
خماط کلمه‌ای عربی به معنی «بریان‌کننده گوشت» است. خماط 20 کیلومتر از سمت جنوب با اندیمشک و 40 کیلومتر از شوش فاصله دارد. مردم آن کشاورز و باغدار و دامدارند و برخی از آنها هم با تولید صنایع دستی روزگار می‌گذرانند.
شاید نام روستا برای خیلی ها ناآشنا باشد، اما آثار تاریخی اینجا بسیار شهره‌اند؛ در نزدیکی روستای خماط آثار تاریخی متعددی وجود دارد که یکی از آنها «معبد زیگورات چغازنبیل» است.
این روستا جاذبه‌های معنوی زیادی برای مسافران دارد؛ موسیقی محلی عربی یکی از آنهاست. موسیقی به طور شگفت‌انگیزی در میان مردم خماط رواج دارد، به‌ویژه در جشن‌ها.
«چوبیه»، «ربابه»، «عطاب»، «علیلی»، «علونی»، «طبله» و «موال» بخشی از انواع گوناگون و متنوع موسیقی این منطقه به شمار می‌آیند.

** کهباد2؛ مقصد گردشگران خارجی
روستای کهباد2مرکز دهستان حومه ی شرقی از توابع شهرستان ایذه واقع در استان خوزستان است. اهالی روستای کهباد2 تا چند سال پیش درمنطقه ای معروف به نام کولفرح که در گویش بختیاری به معنای (تنگه ی گشاده) است سکونت داشتند. این تنگه با داشتن 6 مجموعه از نگارکندهای دوره ی 'عیلام نو' یکی از جایگاه های باستانی و دیدنی کشور به شمار می آید که ظرفیت فراوانی در جهت جذب گردشگر دارد.
اهالی منطقه کولفرح بخاطر بی آبی مجبور به مهاجرت به مکان فعلی شدند که روستای کهباد2 شکل گرفت. فاصله ی روستای کهباد 2 با شهر ایذه حدود چهار کیلومتر است. جمعیت روستا نزدیک به یک هزار و700 نفر است. اهالی روستای کهباد2 به کارهایی چون کشاورزی و زراعت مشغولند.
17 روستای هدف گردشگری در خوزستان وجود دارد.
7164 / 6037
خبرنگار: عاطفه جوادی ** انتشار دهنده: عبدالحمید راجی
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.