ادامه مطلب به این شرح است: زمان ها از حیث اعتبار باهم برابر نیستند و در برخی روزها به جهت اینکه ایام ا... هستند، اشرفیت بر سایر ایام دارند از قبیل روز تولد پیامبر (ص)، روز هجرت مسلمین از مکه به مدینه که مبدا تاریخ مسلمین است و دیگر از قبیل ماه رمضان که با ماههای دیگر برابر نیست و به ویژه شب های با برکت قدر.
برکت ماه رمضان قالبا به خاطر وجود شب های قدر است و همان برتری را که ماه رمضان بر سایر ماه ها دارد، شب های قدر بر سایر روزها و شب های دیگر ماه رمضان دارد و بلکه بیشتر برخلاف تصور عموم که گمان می کنند اهمیت شب های قدر صرفا بخاطر تعیین سرنوشت افراد، یا شهادت امام علی (ع) منادی عدالت است. اهمیت بنیادی شب قدر و بلکه کل ماه رمضان به واسطه نزول قران در آن است ضمن اینکه شهادت علی (ع) براهمیت معنوی آن به یکباره بر قلب پیامبر در شب قدر بوده است.
یکی از فلسفه های این که ائمه شب قدر را دقیقا معین نفرموده اند، اهمیت آن است و انتظار برای آن.
مسلما همه به یاد داریم زمانی که از وسایل ارتباط جمعی از جمله موبایل خبری نبود و ما ساعت ها منتظر برگشت مسافرمان به ویژه سفرهای معنوی حج بودیم، آن لحظه انتظار که نمی دانستیم دقیقا چه زمانی است، لحظه های بسیار ویژه ای بودند.
یکی دیگر از وجوه قداست این شب مبارک نزول فرشتگان آسمانی به زمین و حسابرسی آنان است وجود این امور الهی بر قداست این شب عزیز افزوده است.
یکی از آداب شب های قدر بلکه مهترین آن احیا و شب زنده داری درآن است.
شاید فلسفه معنوی بیداری درآن، بیداری وجدان باشد در سرشت انسان خداپرستی و حق گرایی وجود دارد.
انسان ها به واسطه اعمالشان این لوح پاک را آلوده می کنند و آن وقت ااست که نور خدا انعکاس در قلبشان ندارد.
ضمیرشان خفته، باطنشان غبارگرفته و آئینه دلشان کدر است. رمضان وقتی مناسب است جهت خانه تکانی دل و شب قدر برای این منظوراست.
اگر ذکر 'یارب' از زبانت به قلبت رسیده آنگاه آنرا خدا می شنود چون قلب انعکاس نور خداست و آن وقت که می گوید لبیک ای بنده من اما اگر دلت پر از شوق گناه بود و زبانت هزار بار هم ' الهی العفو' بگوید ولی به قلبت نرسد یا برسد ولی نرم و خاشع نشود که البته این نادراست.
آنوقت این توبه تنها لق لق زبان است.
توبه بر لب سبحه بر کف دل پر از شوق گناه معصیت را خنده می آید ز استغفار ما تو که فرصت یافتی درشب قدر قرآن را بر سرت بگذاری که خود توفیقی مهم و گام اول شمرده می شود.
مراقب باش آن هنگام که صفحات کاغذی قرآن را بر سر می نهی، اراده کنی تا احکام قرآن را پایمال نکنی و از آن جمله حق الناس است که اهمیتش فوق حق الله است زیرا خدا ساده تر از حق خودش می گذرد.
مهم در عبادات اخلاص است واخلاص یعنی اینکه عبادت از زبان به قلب برسد.
اگر به قلب رسید آنگاه علمی هم می شود. علت اینکه انسان گناه می کند اینست که زشتی گناه را درک نکرده است.
همانند بچه ای که از آب چرکین می نوشد زیرا نجاستش برایش محرز نیست.
اگر انسان خداود را ناضر به اعمالش بداند آنگاه گناه نمی کند. این جمله امام خمینی (ره) که فرمود: عالم محضر خداست در محضر خدا گناه نکنید همان گونه که خلافی کنی اطراف را نگاه می کنی حتی اگر بچه ای باشد از او شرمنده می شود.
علاوه بر آن پرهیزی از ترس عذاب باشد با پرهیزی که واسطه یقین بر زشتی کار باشد باهم تفاوت دارد و دومی ارزش آن بیشتر است.
البته انسان به واسطه جایز الخطا بودن نمی تواند گناه نکند بلکه آنچه بدست اصرار برگناه و تکرار آن و کوچک شمردن گناه و در یک کلمه عادی شدن گناه است.
طبق فرمایش پیامبر (ص) که فرمود «حاسبو قبل ان تحاسبوا» به حساب خود برسید قبل از اینکه به حساب شما برسند. این روایت را اگر سرلوحه زندگی کنیم، هیچ خلافی اتفاقی نمی افتد.
ان شاء الله که خداوند توفیق درک شناخت گناه و درک فیوضات این شب عزیز و پرکت را به ما بدهد.
سایت ایرنا خراسان جنوبی www.irna.ir/skhorasan
کانال اطلاع رسانی : http://telegram.me/birjand
7559* 6054* خبرنگار- امیرشاهین نایبی فر* انتشار دهنده- مریم پنجابی
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.