اگر بخواهیم حوزه صنعت در خراسان جنوبی به جایگاه واقعی خود برسد، نیازمند تجمیع سرمایه‌ها و ایجاد خوشه صنعتی هستیم چون وقتی سرمایه کم داریم در منطقه‌ای کمتربرخوردار که همه زیرساخت‌های لازم را ندارد به لحاظ دوری از مرکز و بازار مصرف با مشکل مواجه هستیم و با این رویکرد و با وجود کمبود بودجه می‌توان زمینه توسعه پایدار استان را فراهم کرد.
به عنوان مثال اگر بخواهیم صنعت قطعه‌سازی را ایجاد کنیم وقتی صنعت مادر وجود ندارد و آهن را باید از کیلومترها دورتر و بدون داشتن زیرساخت قطار با کامیون به استان بیاوریم مقرون به صرفه نیست بنابراین برای توسعه اقتصادی به ویژه بخش صنعت باید از ظرفیت‌های محلی و بومی و تجمیع سرمایه‌های خرد که کم هم نیست، استفاده شود.
اگر کارخانه‌های فرآوری و بسته‌بندی زرشک، زعفران و عناب در استان خراسان جنوبی با همکاری تعدادی از سرمایه‌گذاران استان تاسیس شود و برند آن به نام خراسان جنوبی باشد باعث رونق تولید و اشتغال می‌شود و نگاه و تفکر توسعه‌ای هم باید در مدیران و مردم استان تقویت شود تا شاهد رشد روزافزون بخش‌های مختلف صنعتی و تولیدی استان باشیم.
از این رو مدیران دستگاه‌های اجرایی باید از سرمایه‌گذاری در استان حمایت کنند و فرش قرمز را برای سرمایه‌گذار در عمل پهن کنند تا وی با طیب خاطر و بدون واهمه از بروکراسی اداری اقدام به سرمایه‌گذاری در بخش تولید و صنعت کند.
یکی از ظرفیت‌های بالقوه خراسان جنوبی که می‌تواند زمینه توسعه صنعت و تولید را در استان ایجاد کند، ۳۳۱ کیلومتر مرز مشترک با افغانستان است که فعال شدن این حوزه به معنای توسعه استان در همه شاخص‌ها به خصوص صنعت و تجارت است.
خراسان جنوبی از طریق چهار شهرستان مرزی سربیشه، درمیان، نهبندان و زیرکوه دارای مرز مشترک با افغانستان است که توسعه صادرات و واردات و بازارچه‌های مرزی این مناطق یکی از راه‌های توسعه اقتصادی و اجتماعی استان است هرچند مهمترین راه توسعه خراسان جنوبی توجه به ترانزیت و حمل نقل از طریق ایجاد جاده ماهیرود به سمت فراه افغانستان به شمار می رود.
منطقه ماهیرود دارای یک بازارچه مرزی به نام «میل ۷۸» است که در فاصله ۲۴۰ کیلومتری شهر بیرجند و ۱۴۰ کیلومتری شهر سربیشه قرار دارد و این بازارچه با شهر فراه مرکز استانی به همین نام در افغانستان ۱۵۰ کیلومتر فاصله دارد.
بدیهی است اگر جاده مرزی ماهیرود به فراه افغانستان تکمیل شود به زودی شاهراه ترانزیتی اتصال ایران به آسیای میانه در استان ایجاد و از سراسر ایران، برای ترانزیت به کشورهای افغانستان، ازبکستان، تاجیکستان، قرقیزستان و... از این شاهراه حمل و نقل می‌شود که توجه همه مسوولان کشوری به این منطقه مضاعف شده و توسعه استان خراسان جنوبی به یک خواست ملی و نه استانی تبدیل می‌شود.
بی تردید ایجاد ترافیک ترانزیتی در این بخش زمینه تسریع دیگر پروژه‌های زیرساختی مثل انتقال آب به خراسان جنوبی از دریای عمان و احداث راه آهن را فراهم کرده و اجرای هر نوع پروژه زیرساختی دیگر را هم به لحاظ کارشناسی توجیه پذیرتر می‌کند.
توسعه بخش صنعت و تقویت خوشه‌های صنعتی در کنار توجه به ظرفیت مرز استان می‌تواند واژه محرومیت را به کلی از تارک خراسان جنوبی پاک کند و این استان را در ردیف استان‌های توسعه یافته قرار دهد.
