جی پلاس؛

هنر رفوگری کتاب ها در قرون وسطی چگونه بود؟ + تصاویر

در قرون وسطی کاغذ به عنوان ابزار نوشتاری از پوست حیوانات گرفته می شد و تبدیل پوست به کاغذ کار بسیار ظریفی بود که ممکن بود با رفوگری مواجه شود.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش خبرنگار سرویس سبک زندگی جی پلاس؛ سایت ویسن آلمانی نوشت: همانطور که شما می دانید در گذشته بخصوص در اوایل قرون وسطی، کتاب ها را از پوست حیوانات می ساختند. در واقع در آن زمان نام این نوع کاغذ را کاغذ پوستی گذاشتند و کاغذ به این شکل امروزی وجود نداشت.

کار آماده سازی پوست و تبدیل آن به ابزار نوشتاری، کار بسیار ظریفی بود. پوست‌های تازه کنده شده ابتدا شسته و خون و ضایعات آن گرفته می‌شد و سپس در یک محلول قلیایی قوی خیس می‌شد تا موهایش از بین برود. بعد از این که بیش از یک هفته در محلول می‌ماند، به یک قاب چوبی چسبانده و محکم کشیده می‌شد.  

وقتی پوست در حال خشک شدن بود، سازنده، یک چاقوی تیز بر می داشت و روی پوست می‌کشید تا بتواند موهای باقی مانده را کاملا بزداید و پوست به ضخامت مورد نظر برسد. این ظریف ‌ترین بخش کار بود. کمی فشار اضافی یا لغزش چاقو، پوست را پاره یا سوراخ می‌کرد. این اتفاق زیاد می‌افتاد اما به جای اینکه پوست آسیب دیده را دور بیندازند، سوراخ‌ها و شکاف‌ها را با دوختن تعمیر می‌کردند و گاهی این کار را بسیار هنرمندانه و با نخ‌های ابریشمی رنگارنگ مثل گلدوزی انجام می‌دادند.

مثل این صفحات  که در تصویر مشاهده می کنید؛ آنها از یک کتاب قرن چهاردهمی هستند و سوراخ‌های آن با نخ‌های ابریشمی رنگارنگ تعمیر شده است. تعمیر کتاب به این روش به خصوص در جوامع رهبانی رایج بود.

parchment-stitch-310

parchment-stitch-66

گاهی اوقات هم سوراخ ایجاد شده در آن را نادیده گرفته و تعمیر نمی‌کردند. مثل تصویر زیر که سوراخ کاملا روی نقاشی اژد‌های صفحه بعد قرار گرفته است.

parchment-hole7

برخی مواقع هم سوراخ‌ها به طرز هوشمندانه‌ای تبدیل به یک اثر هنری می شدند. مانند این تصویر که سه سوراخ در کنار هم چهره یک مرد خندان را تشکیل داده اند.

parchment-face-16

parchment-stitch6

parchment-stitch-56

دیدگاه تان را بنویسید