رحلت امام و آرزویی که بر دل اسرای ایرانی ماند

در حالی که رادیو خبر رحلت امام را پخش کرده بود، مسئولان اردوگاه اقدام به پخش موسیقی کردند که قرار شد بچه ها حقشان را کف دستشان بگذارند که...

لینک کوتاه کپی شد

جی پلاس: در حالی که یک سال از پذیرش قطعنامه می گذشت، هنوز فشار عراقی ها کماکان ادامه داشت. در همین ایام بود که امام عزیز کسالت پیدا کرده بودند و در بیمارستان به سر می بردند. 48 ساعت بعد از پخش فیلم امام در بیمارستان از تلویزیون عراق، رادیو عراق اعلام کرد که امام از دنیا رفت و آن روز روزی بود که تمام اسرا آرزو به دل شدند؛ اسرایی که همیشه در نمازها و جلساتشان می گفتند اگر عمری باشد و به ایران برگشتیم اول می رویم خدمت امام. همان روز که رادیو خبر رحلت امام را پخش کرد، عراقی ها اقدام به پخش موسیقی و ترانه از بلندگوهای اردوگاه کردند تا نمکی بر زخم دل ما پاشیده باشند. با توافق همه برادران مصمم شدیم چنانچه فرمانده اردوگاه، پخش موسیقی و ترانه را قطع نکند، هجوم ببریم و بلندگوها را با سیم از جا بکنیم و پرت کنیم جلو اردوگاه.

این خبر به گوش فرمانده اردوگاه رسید. بلافاصله صدای بلندگوها قطع شد. در سوگ حضرت امام مراسم ختمی گرفتیم و تا یک هفته عزای عمومی اعلام کردیم و مشغول عزاداری و سینه زنی شدیم. همه ناراحت بودند از اینکه در ایران نبودند تا در تشییع جنازه رهبر دلبند خود شرکت کنند و گوشه ای از تابوت پدر مهربانشان را بگیرند.

 

برشی از کتاب روایت هجران؛ ص 351-352؛ چاپ چهارم (1386)؛ ناشر: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س)؛ خاطره به نقل از یدالله نیکنام.

دیدگاه تان را بنویسید