سریعترین مرد عمودی جهان : در شهر خودم من را نمی شناسند!

رضا علیپور، سریعترین مرد عمودی جهان گفت: جالب است هزار مدال بگیرم کسی توجهی ندارد، اما اگر در یک مسابقه دست خالی برگردم آن نتیجه را ملاک قضاوت قرار می‌دهند.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش جی پلاس، رضا علیپور که به تازگی رنکینگ یک دنیا سنگ‌نوردی را به خود اختصاص داده است اظهار داشت: برای نخستین بار رنکینگ یک دنیا را به دست آوردم. البته اگر در تمامی مسابقات می‌توانستم شرکت کنم، سال گذشته هم رنکینگ یک را کسب می‌کردم، اما شرایط مالی و اخذ ویزا برای برخی از مسابقات به گونه‌ای است که امکان شرکت در مسابقات برایم فراهم نمی‌شود بر همین اساس امتیاز این مسابقات نصیبم نمی‌شود.

وی افزود: امسال در 12 مسابقه جهانی و آسیایی شرکت کردم. در قهرمانی جهان، بازی‌های آسیایی جاکارتا و قهرمانی آسیا بر سکوی نخست ایستادم. در جام‌های جهانی نیز موفق به کسب مدال‌های متعددی شدم و براساس امتیازات کسب شده بالاتر از تمامی رقبا قرار گرفتم و رنکینگ یک دنیا را به خودم اختصاص داد.

قهرمان سنگ‌نوردی جهان ادامه داد: در شرایطی به مسابقات مختلف اعزام شدم که مصدومیت جدی دارم، اما با این وجود درد را به جان خریدم تا در مسابقات شرکت کنم و امتیازاتم را بالا ببرم. در آخرین مسابقه‌ای که حضور داشتم حتی نمی‌توانستم از شدت درد تمرین کنم.

علیپور یادآور شد: فعلاً مسابقه‌ای ندارم و فرصت خوبی است تا با استراحت مصدومیتم برطرف شود. پس از آن همه تمرکزم را روی مسابقات 2019 می‌گذارم تا باز هم مرد شماره یک دنیا بمانم. سال آینده مسابقات المپیک ساحلی را دارم و همه تلاشم این است که در این مسابقات نیز بهترین مدال را کسب کنم.

سریعترین مرد عمودی جهان گفت: در شرایطی خود را برای مسابقات آماده می‌کنم که در مقابل مدال‌ها و عناوینی که کسب کردم تقدیر و تشویق خاصی از سوی مسئولان استان ندیدم. حتی یک بنر خوش‌آمد گویی هم برایم نزده‌اند. این در حالی است که در مسابقات جهانی اتریش هرجا می‌رفتم تصویرم را به در و دیوار زده بودند. دلم می‌گیرد که در شهر خودم کسی مرا نمی‌شناسد، اما در کشورهای دیگر عکسم در فضای شهر نصب شده است.

رضا علیپور اظهار داشت: من برای مردمم تلاش می‌کنم. به عشق آنها مدال کسب می‌کنم تا دل مردم کشورم شاد شود، اما دریغ از یک خسته نباشید از سوی مسئولان. منظورم از مسئولان آنهایی است که موقع انتخابات و مطرح شدن سراغ ورزشکاران می‌آیند و بعد فراموش‌شان می‌کنند. من از رقابت‌های قهرمانی جهان بازگشتم قول دادند که به پاس تقدیر خودرویی خواهند داد. ماه‌ها گذشته است و گویا یادشان رفته است که چنین قولی داده‌اند. البته من منتظر عملی شدن قول آنها نیستم. از روز اول هم حسابی روی قول‌شان باز نکردم.

وی افزود: پیشنهادهای زیادی با رقم‌های بسیار بالا از کشورهای مختلف داشتم که برای‌شان در مسابقات شرکت کنم اما هرگز نپذیرفتم. چون عاشق کشورم هستم و دوست دارم برای پرچم و مردمم افتخار آفرینی می‌کنم. در مقابل ای کاش حداقل ارزش مدال‌ها و عناوینی که کسب کرده‌ام را نادیده نمی‌گرفتند. البته دیگر این رفتارها برای من عادی شده است و در طی این سال‌ها به این رفتارها عادت کرده‌ام. جالب است هزار مدال بگیرم کسی توجهی ندارد، اما اگر در یک مسابقه دست خالی برگردم آن نتیجه را ملاک قضاوت قرار می‌دهند.

 

دیدگاه تان را بنویسید