شهید حسین بصیر: شیرینی نماز، به اول وقت بودن آن است
به نماز که می ایستاد ترکش تیر و خمپاره هم نمی توانست او را از نماز بازدارد.
جی پلاس ـ منصوره جاسبی: حوالی ظهر بود که دشمن پاتک شدیدی کرد و حاجی[۱] که زمان درست را نمی دانست، پرسید که آیا ظهر شده است و وقتی جواب مثبت گرفت، تیممی کرد و برای نماز حاضر شد. من که از این رفتار او متعجب مانده بودم، پرسیدم مگر خدا در این شرایط هم از ما نماز می خواهد؟! لبخندی زد و گفت: «شیرینی نماز به اول وقت بودن آن است.»، در قنوت بود که خمپاره ای در چند متری اش به زمین نشست و ما را به حالت نیم خیز در آورد، گرد و خاک که نشست، حاجی همچنان در قنوت بود بی هیچ نشانه ای از تغییر در چهره و حرکاتش. سلام که داد، پرسیدم: چرا خیز نرفتید؟! و پاسخ حاجی، شیرینی ای بود که بر جانم نشست. گفت: «برادرم، اگر قرار باشد من به شهادت برسم چه این جا باشد چه جای دیگر؛ به وسیله خمپاره باشد یا چیز دیگر، تا قضا و قدر الهی نباشد هیچ آسیبی به من نخواهد رسید.».[۲]
- شهید حسین بصیر، قائم مقام لشکر ویژه ۲۵ کربلا (این لشکر از نیروهای رزمنده در مناطق شمالی کشور تشکیل شده بود) که در تاریخ دوم اردیبهشت سال ۶۶ در عملیات کربلای ۱۰ در منطقه ماووت به شهادت رسید.
- برگرفته از خاطره علی جهانگرد، از رزمندگان دفاع مقدس٫
دیدگاه تان را بنویسید