راز پیروزی قاطع اردوغان در انتخابات ترکیه چیست؟

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه رأی الیوم در سرمقاله خود به انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری دو روز پیش ترکیه و پیروزی اردوغان و حزبش در آن پرداخت و نوشت: «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه از انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی که دو روز پیش برگزار شد و در آن نزدیک به 60 میلیون شهروند ترک شرکت کردند قوی تر و محکم تر بیرون آمد و خودش را به عنوان رهبر و رئیسی تحمیل کرد که کشورش از زمان پایان دوران سلاطین عثمانی به خود ندیده بود. گزافه گویی نکرده ایم اگر بگوییم محبوبیتی که از آن برخوردار است از محبوبیت «کمال آتاتورک» موسس ترکیه جدید فراتر رفته است.

اردوغان همه مخالفانش در داخل و خارج از ترکیه را با کسب بیش از 53 درصد از آرا ناامید کرد این در حالی است که هفت رقیب وی بر سر پست ریاست جمهوری فقط 46 درصد آراء را کسب کردند و نتوانستند به هدف شان یعنی انتقال به دور دوم انتخابات برسند.

پیروزی حزب«عدالت و توسعه» به رهبری اردوغان در انتخابات پارلمانی و دستیابی ائتلافش به 53 درصد از کرسی های پارلمان کم اهمیت تر از پیروزی اردوغان نیست زیرا به رئیس اش تفویض مردمی باز برای اجرای سیاست های داخلی و خارجی بدون هیچ گونه مانعی و با اختیارات مطلق می دهد.

نتایج این انتخابات ثابت کرد که اردوغان سیاستمدار کارکشته ای است و از دیدگاه و چشم انداز زیرکانه ای برخودار است.همچنین این انتخابات نشان داد که اردوغان از محبوبیت بالای مردمی برخوردار است. دعوت وی برای برگزاری انتخابات زودهنگام ماجراجویی نبود اگر چه بیشتر کارشناسان بر این باور بودند که ماجراجویی بوده است که با دقت بسیار بالا برنامه ریزی شده بود.

مخالفان ترکیه به رهبری حزب جمهوری شکست خوردند زیرا شامل ائتلاف نامتجانسی از احزاب بودند که یک هدف داشتند و آن سرنگونی اردوغان و حزبش بود. این مخالفان برنامه روشن و رهبر قوی«کاریزما» نداشتند که قادر به جذب مردم باشد.چه چیزی حزب جمهوری سوسیالیست آتاتورکی را با حزب« سعادت» اسلامگرای محافظه کار و حزب ملی گرا و راستگرای «خوب»جز دشمنی با اردوغان یک جا جمع می کرد؟

تنها عامل مثبت برای مخالفان که می توان از میان آوار این شکست تحقیر آمیز بیرون کشید دستیابی آقای «محرم اینچه» کاندیدای مخالفان در انتخابات ریاست جمهوری به 31 درصد آراء است و این میزان آراء رقم بسیار بالایی است که به جز وی هیچ رهبر حزبی دیگر به دست نیاورده است؛امری که باعث می شود وی بتواند رقیب قوی برای اردوغان در انتخابات ریاست جمهوری آینده در پنج سال دیگر شود. همچنین بعید نیست که رهبری حزب دموکرات جمهوری در مرحله آینده به جای رهبر کنونی اش را «کمال قلیچدار اوغلو» بگیرد و این مرد نیز دارای تمایلات اسلامگرایانه محافظه کار است و توانست میلیون ها رای دهنده را طی تبلیغات انتخاباتی جذب کند.

اردوغان پیروزی های خود را در عرصه سیاسی ترکیه که از سال 2002  آغاز کرد از طریق صندوق های رأی و در میان جنگلی از دشمنان داخلی و خارجی ، همچنان ادامه می دهد و این امر چه بسا به دلیل صلابت و ایستادگی و عزم قوی اش و نیز حمایت بیشتر مردم ترکیه از وی در این مرحله سخت و حساس از تاریخ کشور رخ داده است.

به باور روزنامه «رأی الیوم»چالش بزرگی که وی پس از این پیروزی بزرگ با آن مواجه است دو بخش است: اول اینکه وی باید به عنوان رئیس جمهور هشتاد میلیون ترک و نه فقط رئیس جمهور حزب عدالت و توسعه رفتار کند و دوم دستاوردهای اقتصادی اش که باعث شد ترکیه رتبه 17 اقتصاد قوی جهان را به دست آورد حفظ کند.

اردوغان در سخنرانی نخستش پس از اعلام نتایج گفت که «برنده» واقعی در این انتخابات «دموکراسی» و «اراده ملی» است و این توصیفش کاملا درست است؛ امری که باعث می شود وی مجبور می شود این دموکراسی را حفظ و ریشه ها و پایگاه های آن را که بارزترین شان آزادی بیان و تسامح با دیدگاه دیگری، نشر فرهنگ تسامح، لغو حالت فوق العاده و آزادی زندانیان سیاسی است، تقویت کند.