برای تمام مسلمانان جهان ماه مبارک رمضان ماه پرفیض و مهمی برای روزه داری و عبادت است. البته زمان مناسبی هم برای خانواده ها و دوستان که دور هم جمع شوند و روزه شان را باز کنند، علی الخصوص زمانی که عید سعید فطر را جشن می گیرند.
در برخی از کشورها در طول ماه مبارک رمضان مواد غذایی گرانتر می شود. این در حالی است که در برخی از مناطق جهان که آسیب دیده هستند، دسترسی به مواد غذایی در بهترین مواقع سال هم بسیار کم است. موسسه امداد اسلامی طرح ویژه توزیع مواد غذایی در ماه رمضان را در میان صدها هزار نفر برگزار کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران به نقل از گاردین، برای تمام مسلمانان جهان ماه مبارک رمضان ماه پرفیض و مهمی برای روزه داری و عبادت است. البته زمان مناسبی هم برای خانواده ها و دوستان که دور هم جمع شوند و روزه شان را باز کنند، علی الخصوص زمانی که عید سعید فطر را جشن می گیرند.
موسسه غیر دولتی امداد اسلامی در ماه مبارک رمضان امسال بیش از 200 هزار بسته غذایی را در میان برخی از فقرا و نیازمندان در 35 کشور جهان توزیع کرد.
بسته های مواد غذایی شامل برنج، آرد، ذرت و ماکارانی است که برای تهیه غذاهای محلی و غذای معمولی دو هفته و یا تا یک ماه کافی است.
عکس: غزه؛ «ام احمد ابو لیبده» از اردوگاه آوارگان البروج غزه از کوپن های خرید از فروشگاه مواد غذایی در ماه رمضان استفاده می کند. او پیش از آنکه پنیر، مربا و تخم مرغ برای سحری و نیز برنج و عدس برای افطار بخرد، گفت: 10 روز است که تخم مرغ نخرده ایم و امروز برای فرزندانم می خرم.
این خانواده برای گذران زندگی به هر دری می زنند. ام احمد می گوید: شوهرم سرطان دارد و نیاز به درمان مداوم و دارو دارد . پسرانم از دانشگاه فارغ التحصیل شده اند اما به خاطر اوضاع سخت اقتصادی در غزه بیکار هستند.
عکس: مالی؛ «فاطوماتا ترااوره» 35 ساله پس از دریافت بسته مواد غذایی به فرزندانش ماکارانی می دهد. «مادو کولیبالی» همسر وی که 45 سال دارد، چاه کن است. آنان در سیراکورو که 190 کیلومتری شرق باماکو پایتخت مالی واقع شده است، به همراه هشت فرزندشان که از 9 ماه تا 18 سال هستند زندگی می کنند.
فاطوماتا می گوید که تهیه غذا برای خانواده چالش برزگی است. او اظهار می کند: همسرم از چاه کنی و خودم از باغبانی در فصل بارانی پول کمی در می آوریم. به سختی شکممان را سیر می کنیم. زمانی مواد غذایی می خریم که پول داشته باشیم. به عنوان یک مادر یک لقمه هم از گلویم پایین نمی رود زمانی که فرزندانم گرسنه هستند. نمی دانم زمانی که به من می گوید مامان گرسنه هستیم، چه باید بکنم. بعضی وقت ها وقتی چیزی ندارم به آنها بدهم مجبور می شوم قرض بگیرم تا کمی مواد غذایی بخرم. دیدن فرزندی که دارد از گرسنگی می میرد مادر را دیوانه می کند.
او در ادامه گفت: در ماه رمضان اوضاع سخت تر است. مواد غذایی گران تر می شود و همسرم به خاطر روزه گرفتن کمتر قادر به کار است و قاعدتا درآمد کمتری داریم.
عکس: نپال؛ «روجیا خاتون» از نپال یکی از هزاران زنی است که خانواده اش به خاطر سیل سال گذشته مورد آسیب قرار گرفته اند. سیل سال گذشته بدترین فاجعه ای بود که مردم روتاهات در طی دهه های اخیر تجربه کرده اند. هزاران نفر در پی این حادثه بی خانمان شده اند و همگی نیازمند غذا، آب، خدمات بهداشتی و همچنین سرپناه می باشند.
بسته های مواد غذایی به دست 13 هزار تن در این ناحیه رسید و اولویت با کسانی بود که در پناهگاهای موقت زندگی می کنند و قادر به سیر کردن خانواده هایشان نیستند.
عکس: پاکستان؛ «احسان علی» افسر نظارت و پاسخگویی موسسه امداد اسلامی برای مرد مسنی در منطقه خیبر پختونخوا پاکستان در مورد روند توزیع مواد غذایی توضیح می دهد. حدود هفت هزار بسته در میان خانواده هایی که پس از سال ها درگیری بازگشته اند و با وجود نبود آب آشامیدنی سالم، مراقبت های پزشکی و مدرسه در منطقه، توزیع شده است. بسته ها بنا به تنوع تغذیه مردم آن منطقه بوده است. میزان گندم دو برابر بوده تا مردم بتوانند غذای محلی شان را تهیه کنند. همچنین آرد نخود چی هم در بسته ها به منظور تهیه پاگورا غذای محبوب ماه رمضان گنجانده شده بود.
عکس: سومالی؛ مواد غذایی با قایق به منظقه ای در نزدیکی موگادیشو پایتخت اتیوپی منتقل می شود. آنجا یکی از آسیب دیده ترین مناطق در پی سیل های اخیر سومالی بود. «فاطیما حاجی علی» بیوه ای است که به همراه سه فرزند و دو نوه اش زندگی می کند. او آن فاجعه را به یاد می آورد و می گوید: واقعا شوکه کننده بود. مزرعه هایمان همگی با سیل شسته شده و از بین رفته بودند. همان طور که می بینید من دارم پیر می شوم و دیگر توان تهیه غذای روزانه فرزندانم را ندارم. این اولین باری است از زمانی که سیل ها آغاز شده، مواد غذایی به دستم می رسد.
عکس: سوریه؛ «ام بسام» 58 ساله در اردوگاهی در نزدیکی مرز سوریه – ترکیه واقع در استان ادلب با شوهر مسن و بیمار خود و همچنین سه دخترش زندگی می کند. او چهار سال پیش زمانی که خانه اش در روستایی که کاملا تخریب شده بود به این ارودگاه آمد. او می گوید: پیش از آنکه بگریزیم و به اینجا بیاییم از خرید مواد غذایی برای ماه رمضان بسیار لذت می بردیم. هر آنچه که لازم داشتیم را می خریدیم حتی تنقلات لوکس اما الان وابسته به کمک هستیم. این بسته مواد غذایی شامل غلات، روغن، شکر و کره برای یک ماه کافی است. برای ما بسیار مهم است و سبب می شود تا استخوان های ضعیفمان کمی قوی شوند.
ام بسام و خانوانده اش برای زنده ماندن در تبعید مبارزه می کنند. او اظهار می کند: ماه رمضان برای ما بسیار دشوار است زیرا از خانه و کاشانه مان دور هستیم و در شرایط شوکه کننده ای زندگی می کنیم. البته از زمانی که آمده ایم سعی کرده ایم خودمان را تطبیق دهیم. با سایر آوارگان دور هم گرد می آییم و افطار می کنیم. این کار باعث می شود تا از غم و دردمان کمی کاسته شود و به مشکلات در ادوگاه فائق شویم. دعا می کنم این جنگ تمام شود و ما بتوانیم به خانه هایمان در سوریه بازگردیم و خانواده و اقواممان را ببینیم. دلم برای پسر هایم خیلی تنگ شده است امیدوارم خیلی زود آنها را ببینم.
عکس: «موعیاد بیتار» یکی از امداد رسانان این موسسه اسلامی است. او در سال 2012 از شهرش که دوما سوریه است گریخته است. او با خانواده اش که شامل مادر بیمارش هم می شود از راه تونل پیش از آنکه دشمنان به شمال سوریه برسند به آنجا آمده است. او یکی از افراد کلیدی در توزیع این بسته ها در ماه رمضان است. او می گوید: در ماه رمضان اینجا بسیار گرم است. اما ایمان و تقوایمان این نیرو را به ما می دهد تا به نیازمندان کمک کنیم. تمام تلاشمان را می کنیم تا به آوارگان خدمت کنیم. رمضان زمان به خصوصی برای جشن گرفتن در کنار خانواده و خویشاوندان است. به همین منظور برای آنانی که عزیزانشان را از دست داده اند بسیار دشوار است. دعا می کنم جنگ تمام شود و صلح برقرار شود و ما دوباره دور سفره رمضان گرد هم آییم.
عکس: یمن؛ با وجود جنگ و مناقشه در یمن واردات مواد غذایی به این کشور بسیار دشوار است. مواد غذایی بسیار اندک و گران است. این موسسه بسته های غذایی را میان هزار خانواده آسیب دیده توضیح کرده است. «عمت اسلام فرج» که نفر دوم از سمت چپ در تصویر است به توزیع مواد غذایی در صنعا کمک می کند. او می گوید: همکاران من مانند موتور کار می کنند. من نمی توانم کار کردن را متوقف کنم.
شوهر او چند سال پیش فوت کرده است و او دو فرزندش را به تنهایی بزرگ می کند. او می گوید: بزرگ کردن فرزندانم کار بزرگی نیست. من خانوادهی بزرگتری دارم که شامل والدینم و خواهرانم می شود. اما سخت کار کردند و تنها نان آور خانواده بودن خیلی آسانتر از آن است که بیکار در خیابان ها بگردی و به دنبال غذا باشی.
عکس: «محمد منصور» 38 ساله از عمران که یکی از شهر های صنعا است از بچگی دچار فلج اطفال است. او هفت فرزند دارد که برای تامین نیازهای آنان بسیار تلاش می کند. او می گوید: از خانه ای که دیگر نمی توانستم کرایه اش را تامین کنم نقل مکان کردیم. از زمانی که درگیری ها نشات گرفته اند اوضاع بدتر هم شده است.
امسال ماه رمضان تلخ و شیرین شده است. او در ادامه می گوید: این ماه، ماه کمک کردن به نیازمندان است. ما روزه می گیریم تا فقرا و نیازمندان را درک کنیم اما اکنون روزه می گیریم چون چیزی برای خوردن نداریم.
مترجم : گلناز سادات غفاری
