پس از دهه ها چشم انتظاری برای حل بحران هسته ای کره شمالی، اکنون فرصت پیش آمده برای دیدار رو در روی ترامپ و اون نگاه ها را به سمت چالش های پیش رو متمرکز کرده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه واشنگتن پست در گزارشی نوشت: قرار است برای اولین بار در تاریخ، رئیس جمهور آمریکا با رهبر کره شمالی رو در رو صحبت کند.
«دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا روز پنجشنبه دعوت برای دیدار با کیم در پایان ماه مه را پس از تنش های شدید و تبادل تهدیدهای مکرر نظامی میان سران این دو کشور پذیرفت.
این اولین دیدار یک رئیس جمهور آمریکا در دوره کاری اش با یک رهبر کره شمالی خواهد بود. بنا به گزارش ها، ترامپ فورا با شنیدن پیشنهاد چنین دیداری از مقام های کره جنوبی در روز پنجشنبه به آن پاسخ مثبت داد و با این کار دولت خود را غافلگیر کرده است.
این در حالی است که رسانه های کره جنوبی امروز دوشنبه به نقل از منبعی در ریاست جمهوری این کشور اعلام کردند «کیم جونگ اون» رهبر کره شمالی به امضای توافقنامه صلح با آمریکا و برقراری روابط دیپلماتیک میان دو کشور ابراز تمایل کرده است.
«مایک پامپئو» مدیر سازمان سیا از تصمیم دونالد ترامپ برای ملاقات با کیم جونگ اون رهبر کره شمالی دفاع کرده و گفته است رئیس جمهور متوجه خطرات آن هست.
رئیس جمهور آمریکا گفته است که این اجلاس می تواند به «بهترین توافق برای جهان» منجر شود.
اما منتقدان می گویند که اگر نتیجه گفتگوها بد باشد دو کشور در وضعیتی بدتر از قبل قرار خواهند گرفت.
«استیو منوچین» وزیر دارایی آمریکا هم اصرار دارد که هدف «روشن» گفتگوها، خلاصی از سلاح های هسته ای کره شمالی است.
سیاستمداران هر دو حزب آمریکا نسبت به این ملاقات ابراز نگرانی کرده اند.
تاکنون مکان یا زمانی برای این ملاقات مشخص نشده که علیرغم گزارش های اولیه دایر بر انجام آن تا پایان ماه مه است.
دفتر ریاست جمهوری کره جنوبی گفته است که روستای آتش بس «پانمونجوم» که در ناحیه غیرنظامی میان دو کره قرار دارد از نامزدهای جدی برای میزبانی این دیدار است.
همچنین از سوئد، سوئیس و چین به عنوان مکان های احتمالی میزبانی این دیدار نام برده شده است.
اما چالش های جدی در مسیر این دیدار وجود دارد:
چالش 1: شکاف های معتبر
برای اینکه کره شمالی تسلیحات هسته ای خود را کنار بگذارد، کیم باید حقیقتا متقاعد شود که آمریکا به کشور او آسیبی نمی رساند. این امر با توجه به اقدامات آمریکا در عراق و لیبی کار آسانی نیست.
تقویت اعتبار وعده ایالات متحده، نیازمند اقدامات گسترده، مانند تضمین شخصی ترامپ، قطعنامه کنگره و / یا نقش آفرینی چین در خدمت به عنوان ضامن در هر گونه توافقنامه صلحی است. اما حتی این اقدامات که ترتیب دادن آنها هم کار بسیار دشواری است، ممکن است به اندازه کافی برای متقاعد کردن پیونگ یانگ کافی نباشد.
کره شمالی هم برای اثبات خود راه طولانی را در پیش دارد. بسیاری از ناظران بر این باورند که کره شمالی دروغ می گوید و در ماه های آتی به برنامه هسته ای خود ادامه خواهد داد.
کیم جونگ اون برای اثبات خود باید اجازه دهد بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی نه تنها از سایت های هسته ای بلکه از سایت های نظامی بازدید کند.
چالش 2: شکاف ها در خصوص انتظارها از قوانین و قواعد تعامل
در مورد آمریکا، سناریوی ایده آل این است که کره شمالی مایل است به پیش نویس مذاکرات شش جانبه سپتامبر 2005 بازگردد. این سند پیونگ یانگ را مجبور می کند تا در برابر تضمین های امنیتی و اقتصادی، خلع سلاح هسته ای شود. اما این توافقنامه کره شمالی را از دخالت در سایر اقدامات تحریک آمیز مانند فعالیت های نظامی متعارف و حملات سایبری باز نمی دارد. هر گونه تجاوز غیر هسته ای توسط کره شمالی قبل، در طی یا پس از مذاکرات می تواند به سرعت منجر به شکست هر گونه پیشرفتی شود.
کره شمالی نیز احتمالا انتظار دارد که آمریکا از اعمال تحریم های بیشتر یا مشارکت در سایر اقدامات مجازات در طی مذاکرات خودداری کند. در واقع، کره شمالی در سپتامبر 2005 پس از آنکه وزارت خزانه داری ایالات متحده تحریم های مالی را علیه یک بانک در ماکائو برای پول شویی برای کره شمالی تحمیل کرد، از مذاکرات شش جانبه خارج شد.
موضع واشنگتن در آن زمان این بود که تحریم ها توجیه شده و جدای از روند شش جانبه مذاکرات بود اما کره شمالی با این مسئله موافق نبود.
چالش 3: شکاف مورد انتظار نتیجه
مهمتر از همه، اگر واشنگتن و پیونگ یانگ اهداف پایانی متفاوتی برای مذاکرات داشته باشند، مذاکرات راه به جایی نمی برد. در حالی که آمریکا ممکن است مایل به امضای یک توافقنامه صلح باشد که می گوید این امر به نظام کیم آسیب نمی رساند و روابط را در قبال خلع سلاح هسته ای کره شمالی عادی می کند، ممکن است پیونگ یانگ به دنبال چیزی کاملا متفاوت باشد.
به عنوان مثال، کیم می تواند خواستار پایان یافتن اتحاد کره جنوبی و امریکا و خروج نیروهای آمریکا از شبه جزیره کره شود. این کار احتمالا هم برای واشنگتن و هم سئول غیرممکن خواهد بود.
با توجه به این چالش های دشوار، شانس حل و فصل نهایی بحران هسته ای کره شمالی بسیار ضعیف به نظر می رسد. اما اکنون که کاخ سفید دعوت کیم را پذیرفته است، برنامه ریزی دقیق از آنچه می تواند و نمی تواند بر روی میز مذاکره قرار گیرد، همراه با هماهنگی نزدیک با متحدان، ترتیب داده شده است. و شاید یک بسته مذاکره تخیلی، همراه با دیپلماسی جسورانه ترامپ و کیم، می تواند راه را برای یک شبه جزیره کره با ثبات تر هموار کند.
