ولادیمیر پوتین در سخنرانی سالانه خود در مجلس فدرال روسیه ابتدا به بررسی کوتاه مسائل اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی پرداخت اما همانطور که انتظار می رفت در ادامه این سخنرانی را به موقعیتی برای به نمایش گذاشتن اصلی ترین دستاورد دوره فعلی ریاست جمهوری اش تبدیل کرد: نسل جدیدی از تسلیحات پیشرفته نظامی.
رسانه ها و سیاست مدارهای غربی سخنرانی پوتین را میلیتاریستی خواندند و از تلاش روسیه برای ورود به یک رقابت تسلیحاتی جدید با آمریکا ابراز نگرانی کردند. از این سخنان حتی به عنوان "سخنرانی مونیخ 2" یاد شد جایی که سخنرانی پوتین را مبدا اختلافات روسیه با غرب می دانند. کرملین اما این گمانه زنی ها را مردود خوانده و اعلام کرده که این قدرت نمایی هیچ کشور خاصی را هدف قرار نمی دهد، تنها اهداف دفاعی داشته و برای حفظ توازن قوا در جهان است. این در حالی است که پوتین مشخصا آمریکا را در سخنانش خطاب قرار داد و احتمالا امیدوار به سر عقل آمدن آمریکا بود زیرا در عین حال بر آمادگی برای مذاکره با هر کشوری سخن گفت.
پیامد این قدرت نمایی مشخص است زیرا غرب همواره این اقدامات روسیه را پرخاشگری تعبیر می کند و شاید از دلایل اصلی اختلافات طرفین هم همین باشد که بدبینی عمیق میان روسیه و غرب باعث می شود هر دو به ویژه غربی که خود را بالاتر می داند در موضوعات معمولی هم واکنش هایی تند به هم نشان دهند چه برسد به جایی که روسیه مدعی می شود موشک های فراتر از توان بازدارندگی غربی ها در دست دارد. آمریکا بارها به ویژه اخیرا در پیمان استارت 3 نشان داده است که حاضر به پذیرش توازن قوای نظامی با روسیه یا هیچ کشور دیگری نیست و علی رغم امضای توافق های گوناگون چه در زمان شوروی و چه پس از آن، مسیر همیشگی خود را طی می کند.
به این ترتیب قطعا کرملین می داند که رو کردن این کارت نمی تواند باعث عقب نشینی یا اجبار آمریکا به مذاکره شود. نتیجه خواه ناخواه این اقدام ورود به یک مسابقه تسلیحاتی جدید با آمریکایی است که قدرت اقتصادی به مراتب بیشتری از روسیه دارد و به همین دلیل این موضوع می تواند هزینه گزاف تری برای روسیه داشته باشد. علاوه بر این ابزارهای اعمال فشار بر روسیه هم در اذهان عمومی غربی توجیه پذیر می شود. اما وقتی از میان 8 کاندیدای ریاست جمهوری روسیه تنها یک نفر به صورت محدود حرف از تحریم ها علیه مسکو می زند، پی می بریم که برای روس ها تحریم نگرانی چندانی در پی ندارد!
در این شرایط البته رئیس جمهوری روسیه قول ورود به جمع پنج اقتصاد برتر جهان را می دهد و می خواهد فقر را به نصف کاهش دهد، کاری که اگر در صورت انتخاب دوباره انجام دهد، با وجود پیشرفت نظامی که حاصل شده هیچ جای انتقادی باقی نمی گذارد.
اولین امتیازی که پوتین از این قدرت نمایی اش می گیرد در کوتاه مدت مشخص است: شعله ور شدن احساسات ملی گرایی روس ها با تضمین قطعی امنیت کشور و انتخاب شدن برای یک دوره شش ساله دیگر!
