مجلس نمایندگان آمریکا در اقدامی نمادین به قطعنامه‌ ای رای داد که طبق آن کشتار ارامنه به دست دولت عثمانی را به‌ عنوان نسل کشی به رسمیت می‌ شناسد.

 

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، نیویورک تایمز گزارش داد مجلس نمایندگان آمریکا طی قطعنامه ای که با اکثریت قریب به اتفاق آرا به تصویب رسید، کشتار جمعی ارامنه در اوایل قرن گذشته را به عنوان نسل کشی به رسمیت شناخته است.

این قطعنامه غیرالزام آور که با 405 رای مثبت در برابر 11 رای مخالف به تصویب رسید، از دولت آمریکا می خواهد نسل کشی ارامنه را به رسمیت بشناسد.

حمایت از این قطعنامه در میان دموکرات ها بعد از آن افزایش یافت که ترکیه اخیرا عملیاتی را علیه کردهای سوریه در ناحیه مرزی شمال سوریه آغاز کرد. در این عملیات حدود 200 نفر کشته و بیش از 200 هزار غیرنظامی آواره شده اند.

در 35 سال اخیر این نخستین بار است که چنین قطعنامه‌ ای تصویب می‌ شود. پیش از آن در سال 1984 مجلس نمایندگان به قطعنامه مشابهی رای داده بود. هرچند این قطعنامه از نظر قانونی الزام آور نیست، اما می‌ تواند تنش‌ ها بین آمریکا و ترکیه را افزایش دهد. بلافاصله پس از این تصویب این قطعنامه، نمایندگان در اقدامی دیگر از دولت ترامپ خواستند تا ترکیه را به‌ دلیل عملیات نظامی در شمال سوریه تحریم کند. بر این اساس، مجلس نمایندگان آمریکا طرح تحریم‌ ها علیه ترکیه را نیز با 403 رای موافق در برابر 16 رای مخالف تصویب کرد. این قطعنامه به دلیل حمله ترکیه به سوریه تصویب شد.

«آدام شیف» نماینده کنگره از کالیفرنیا که محل سکونت شمار بزرگی از ارامنه است، گفت: «با توجه به این موضوع که ترک ها بار دیگر درگیر پاکسازی قومی یک جمعیت شده اند - این بار کردهایی که در طول مرز ترکیه و سوریه زندگی می کنند - کاملا مناسب به نظر می رسد که قطعنامه ای درباره تلاش های امپراتوری عثمانی برای محو کردن کل یک مردم در نسل کشی ارامنه مطرح شود.»

هرچند برنامه ای برای طرح قطعنامه ای مشابه در سنا وجود ندارد، اما شیف گفت که تصویب آن با اکثریت بزرگ آرا در مجلس نمایندگان حامل پیام مهمی است. او گفت: لابی ترکیه دیگر دوستان و متحدان زیادی ندارد.

«الیوت انگل» نماینده دموکرات از نیویورک که رئیس کمیته روابط خارجی این مجلس است، پیشتر به رادیو «ان پی آر» آمریکا گفته بود: فکر می کنم بعضی از ما از دست ترکیه عصبانی هستیم و می خواهیم بدانند که عمق عصبانیت ما چقدر است.

تدابیری برای به رسمیت شناختن کشتار ارامنه به عنوان نسل کشی برای چند دهه در کنگره معطل مانده بود، چون این نگرانی وجود داشت که روابط آمریکا با ترکیه، از اعضای ناتو، را دچار مشکل کند.

«مولود چاووش اوغلو» وزیر خارجه ترکیه در واکنش به این اقدام مجلس نمایندگان آمریکا اعلام کرد که این تصمیم بی‌ اعتبار است.

وزارت خارجه ترکیه از دولت آمریکا خواست از اقداماتی که موجب بحرانی شدن روابط بین دو کشور می‌ شود، خودداری کند.

این وزارتخانه اعلام کرد حمایت قانونگذاران آمریکایی از قطعنامه در زمینه مسئله نسل کشی ارامنه «تصمیمی شرم آور» توسط افرادی است که از تاریخ در سیاست «سوء استفاده» می کنند.

وزارت خارجه ترکیه تاکید کرد قطعنامه آمریکا در مورد مسئله نسل کشی ارامنه از طرف ترکیه «بی پایه و اساس» است.

بین سال‌ های 1915 تا 1923 حدود 600 هزار تا 1.5 میلیون ارمنی به دست امپراتوری عثمانی کشته شدند.

ترکیه کشته شدن ارامنه در جریان جنگ جهانی اول در امپراتوری عثمانی را می‌ پذیرد اما شمار کشته شدگان را بسیار کمتر دانسته و این رویداد را نه یک نسل‌ کشی برنامه‌ ریزی شده بلکه جزو پیامدهای طبیعی جنگ بر‌می شمارد.

عملیات ترکیه علیه کردهای سوریه روز 9 اکتبر شروع شد که چند روز بعد از اعلام تصمیم «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا برای خروج نیروهای آمریکایی از شمال سوریه بود.

 

کدام کشورها کشتار ارامنه را به عنوان «نسل‌ کشی» به رسمیت می‌ شناسند؟

29 کشور کشتار ارامنه را به عنوان یک واقعه تاریخی که منجر به «نسل‌ کشی» ارامنه شده است، می‌ شناسند. اروگوئه نخستین کشوری بود که در سال 1965 این «نسل‌ کشی» را به رسمیت شناخت. ارمنستان، آرژانتین، اتریش، بلژیک، بولیوی، برزیل، بلغارستان، کانادا، شیلی، قبرس، جمهوری چک، فرانسه، آلمان، یونان، ایتالیا، لیتوانی، لبنان، لوکزامبورگ، هلند، پاراگوئه، لهستان، روسیه، اسلواکی، سوئد، سوئیس، سوریه، واتیکان و ونزوئلا کشورهایی هستند که که این واقعه را به عنوان «نسل‌ کشی» به رسمیت می‌ شناسند.

آمریکا، انگلیس، استرالیا، ایران، اسپانیا، کلمبیا و جمهوری قره‌ باغ از جمله کشورهایی هستند که برخی نهادهای حقوقی و سیاسی، آن را به‌ عنوان «نسل‌ کشی» قبول کرده‌ اند با این حال دولت مرکزی هنوز به طور رسمی این واقعه را به رسمیت نپذیرفته است.

 

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.