بیایید رسوایی واقعی را از خاطر نبریم: ترامپ با کمک روسیه در انتخابات پیروز شده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، واشنگتن پست در گزارشی نوشت: شرم آور است که کشور ما باید در این مسیر حرکت کند. اگر بخواهیم صادق باشیم باید بگوییم شرم آور است که رئیس جمهور شما مجبور بوده در این مسیر حرکت کند. در نهایت پرونده مولر بسته شد. ترامپ اکنون بر دموکرات ها چیره شده و رسانه های خبری به دلیل توجه زیاد به اتهامات مربوط به تبانی و ممانعت از اجرای عدالت، «شرور و شیطانی» نامیده شدند.
ترامپ نباید هیچ کس را جز خودش مقصر بداند. در صورتی که او «جیمز کامی» مدیر اف بی آی را اخراج نکرده بود و اعلام نکرده بود که این کار را برای جلوگیری از تحقیقات در مورد روسیه انجام داده، هیچ وقت بازرس ویژه ای برای تحقیق در این خصوص تعیین نمی شد. و چنین فرضیه هایی در مورد گناهکار بودن رئیس جمهور وجود نداشت، اگر که او واقعا گناهکار نبود. هیچکس ترامپ را مجبور نکرده بود اینگونه صحبت کند و دستیارانش را وادارد تا «قوی باقی بمانند». اگر ترامپ از حملات شخصی تلخ خودداری می کرد و با تحقیقات روسیه همکاری می کرد، پوشش رسانه ای مطلوبی را کسب می کرد.
در حال حاضر پس از گذشت دو سال می شنویم که رسانه ها به دلیل تمرکز بر روی تئوری های توطئه پوچ محکوم هستند. آیا به یاد می آورید زمانی را که باراک اوباما احتمالا مذاکرات در برج ترامپ را استراق سمع می کرد؟ هنگامی که اف بی آی ظاهرا در کارزار ترامپ جاسوسی می کرد؟ زمانی که «پیتر استروسک» مامور اف بی آی و «لیزا پیج» وکیل این سازمان ظاهرا مرتکب خیانت شده اند؟
وقتی هیلاری کلینتون ظاهرا با روسیه تبانی کرد؟ هیچ کدام از این اتفاقات رخ نداد.
آنچه اتفاق افتاد این بود که کرملین موفق ترین حمله خارجی خود را در تاریخ به انتخابات امریکا انجام داد. همانطور که ترامپ مکررا گفته بود این کار «محرمانه» نبود. رابرت مولر بازرس ویژه تأثیر حمله روسیه را بررسی نکرد، اما پروفسور «کتلین هال جیمسون» از دانشگاه پنسیلوانیا این کار را انجام داد. او به این نتیجه رسید که ترامپ «احتمالا رئیس جمهور نبود» اگر که کمک روسیه را دریافت نمی کرد. ما هرگز مطمئن نیستیم، اما نتیجه گیری جیمسون قابل اعتماد است زیرا نتیجه انتخابات با کمتر از 80 هزار رای در سه ایالت تعیین شد و ترامپ در ماه نهایی مبارزات انتخاباتی بیش از 160 بار به ویکی لیکس اشاره کرد.
این یک رسوایی بزرگ بود، شاید بزرگترین رسوایی در تاریخ آمریکا و کاملا به نفع رسانه ها و دموکرات ها در کنگره است که تلاش کنند به پایان این ماجرا برسند. خیلی بد است که جمهوری خواهان بیشتر علاقه مند به حفاظت از ترامپ هستند تا حفاظت از امنیت ملی ما. از آنجایی که ترامپ موفق نشد پیش از موعد تحقیقات را متوقف کند، او و همکارانش اکنون از جرم «توطئه» با «دولت روسیه» تبرئه شده اند. این برای کشور بسیار خوب است.
اما در حالی که رئیس جمهور ممکن است قانونی از منجلاب نجات پیدا کرده باشد اما ما هنوز هم نتیجه تحقیقات ضد اطلاعاتی مربوط به رابطه کامل ترامپ با روسیه را نمی دانیم. هر آنچه بازرس ویژه دریافته این است که ترامپ همچنان به لحاظ اخلاقی و سیاسی مرتکب جرم و جنایت شده که در انتخابات پیروز شود.
او مکررا در سال 2016 اعلام کرد: «من هیچ ارتباطی با روسیه ندارم.» اما اکنون می دانیم که دروغ بود. ما می دانیم ترامپ برای ساخت یک برج ترامپ در مسکو در تلاش بود. ما می دانیم که «پل مانافورت» رییس ستاد تبلیغاتی ترامپ و «ریک گیتس» معاونش، با الیگارشی های طرفدار پوتین در روسیه و اوکراین همکاری داشتند و مانافورت اطلاعات رای دهی را با روسیه به اشتراک می گذاشت. ما به نقل از «ویلیام بار» دادستان کل می دانیم که پیشنهادات متعدد از افراد وابسته به روسیه برای کمک به کارزار ترامپ وجود داشت - و هیچ کدام به اف بی آی گزارش نشده است. ما می دانیم که زمانی که فرستاده های روسیه به برج ترامپ آمدند، قول دادند علیه هیلاری کلینتون تلاش کنند. ما می دانیم که این کارزار یک کانال مخفی به ویکی لیکس ایجاد کرد.
ما می دانیم که «جورج پاپادوپولوس» دستیار سیاست خارجی ترامپ در مورد هک کردن روسیه مدت ها قبل از آنکه علنی شود، می دانست.
تصور کنید اگر تمامی این اطلاعات قبل از انتخابات 8 نوامبر 2016 برای رای دهندگان در دسترس بود.
رسوایی اینجا این نیست که ترامپ مورد بررسی قرار گرفته است. این است که او با کمک روسیه به ریاست جمهوری رسیده در حالیکه ارتباط ستاد انتخاباتی اش را با روسیه مخفی می کند و مانع تحقیق در مورد حمله روسیه می شود.
