کنفرانس ورشو به شکل منفی علیه همه وزرای خارجه عرب که در آن شرکت کردند بازتاب پیدا کرد و آنها را در معرض خشم شهروندان کشورهای شان قرار داد که با این عادی سازی روابط با اسرائیل مخالف هستند.
به گزارش جماران، عبدالباری عطوان نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در سرمقاله روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم به پیامدهای گسترده نشست ورشو برای حکومت های عربی و مسئولان عرب که در آن شرکت کردند پرداخت و نوشت: نیازی به این نداریم که روزنامه «وال استریت ژورنال» آمریکایی با یک گزارش به ما اطلاع دهد طرح دولت «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا برای ایجاد پیمان ناتوی عربی سنی که شش کشور حاشیه خلیج فارس به علاوه مصر و اردن را در بر می گیرد پس از شکست بزرگ و رسواکننده کنفرانس ورشو در اتاق «مراقبت های ویژه » قرار گرفته است؛کنفرانسی که هفته پیش به منظور تحکیم عادی سازی عربی-اسرائیلی و انتخاب «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم اسرائیل به عنوان رهبر این ائتلاف برگزار شد.
کنفرانس ورشو به شکل منفی علیه همه وزرای خارجه عرب که در آن شرکت کردند بازتاب پیدا کرد و آنها را در معرض خشم شهروندان کشورهای شان قرار داد که با این عادی سازی روابط با اسرائیل مخالف هستند. همچنین امپراتوری های رسانه ای غول پیکرشان در پنهان کردن این واقعیت و تأمین پوشش بازاریابی این اقدام زشت شان موفق نشد.
چندین دلیل وجود دارند که این بازتاب و این تحول سریع را مورد تأکید قرار می دهند که عبارتند از:
نخست: عقب نشینی«یوسف بن علوی» وزیر خارجه عمان از موضع گیری جهشی دولت کشورش به سمت عادی سازی روابط و اظهاراتش طی سفر به مسکو درباره این که دیدارها با نتانیاهو به معنای عادی سازی روابط نیست و عادی سازی روابط صورت نمی گیرد مگر پس از آن که کشور مستقل فلسطین تشکیل شود.لیکن به نظر ما این توجیه کافی نیست و باید همه دیدارهای علنی و مخفیانه با مسئولان اسرائیلی به منظور پایبندی به طرح عربی و بندهای این طرح که حداقل در اساس اش عربستانی و خلیج فارسی است متوقف شود و باید علنا اذعان شود که اسرائیل دشمن خطرناک برای امت است.
دوم:حالت سردرگمی که «خالد الیمانی» وزیر خارجه دولت یمن(دولت وابسته به عربستان و امارات) در آن به سر برده و می برد. الیمانی در کنفرانس ورشو با نتانیاهو که در کنارش نشسته بود گپ زد و مزاح کرد و پس از آن تلاش کرد پروتوکل را که باعث شد وی در کنار نخست وزیر رژیم اسرائیل بنشیند سرزنش کند. این توجیه ها باعث نشد که یمنی ها و عرب ها به طور کلی وی را ببخشند و موضع گیری اش در زمینه عادی سازی روابط با اسرائیل نیز بهترین هدیه را به جنبش «انصار الله» یمن تقدیم کرد.
سوم: بیشتر وزرای خارجه عرب شرکت کننده در این کنفرانس به ویژه وزرای خارجه کشورهای حاشیه خلیج فارس(امارات، عربستان و بحرین) که در جلسه غیرعلنی ظاهر شدند و تأکید کردند که خطر ایران بر خطر اسرائیلی تقدم دارد به شدت در تنگنا و فشار قرار گرفتند. برخی از این وزرای خارجه عرب در عکس دسته جمعی شرکت کنندگان در کنفرانس غایب بودند و هیچ کدام شان نه فقط حاضر نشد که با خبرنگاران صحبت کند بلکه از مواجهه با خبرنگاران فرار کردند. اگر از کرده خود خجالت نمی کشند و پشیمان نیستند پس برای چه فرار کردند؟
چهارم: صدها هزار نفر از تظاهر کنندگان شریف به خیابان های شهرها و میدان های یمن ریختند تا اعتراض خود را به این کنفرانس مخالفت شان با نشستن وزیر خارجه دولت به اصطلاح «قانونی» یمن در کنار نتانیاهو و دادن میکرفون به او تا سخنرانی کرده و به عرب ها و به طور مشخص به فلسطینی ها تعدی کند، نشان دادند. یمنی ها اصل عرب ها و شریف ترین آنها هستند.
پنجم: تأکید «عبدالفتاح السیسی» رئیس جمهور مصر در سخنرانی اش در کنفرانس امنیتی مونیخ بر اینکه حل مساله فلسطین عنوان ثبات ، امنیت و صلح در خارومیانه است ؛ گویی وی به طور غیرمستقیم از مشارکت وزیر خارجه اش در کنفرانس ورشو عذرخواهی می کند و بر مخالفتش با وزرای خارجه کشورهای حاشیه خلیج فارس که در کنفرانس ورشو گفتند(مدعی شدند) خطر ایران بر مساله نزاع عربی و اسرائیلی تقدم دارد، تأکید می کند.
واکنش ملت های عرب به این انحراف عادی سازانه و عبور از مساله اصلی و نخست عرب ها برای برآورده کردن خواست آمریکا و اسرائیل و نیز صعود و قدرت گرفتن محور مقاومت همه اینها عواملی است که همه معادلات را در منطقه تغییر داد و این چنین عقب نشینی ای را تحمیل کرد.
این زشت است که همه وزرای خارجه اتحادیه اروپا ( به استثنای وزیر خارجه انگلیس که کشورش ماه آینده بر اساس بریکست از این اتحادیه خارج می شود) از جمله خود خانم «فدریکا موگرینی» وزیر خارجه اتحادیه اروپا و همتاهای چینی،روسی،ترک و هندی این کنفرانس را تحریم کنند این در حالی است که 12 وزیر خارجه عرب در پاسخ مثبت به دستور«مایک پمپئو» وزیر خارجه آمریکا و «جارد کوشنر» مهندس«قرارداد قرن» در این کنفرانس شرکت کنند.
از آن زشت تر این است که دکتر«مهاتیر محمد» نخست وزیر مالزی مشارکت ورزشکاران اسرائیلی را در بازی های بین المللی در اراضی کشورش رد می کند اما همین ورزشکاران اسرائیلی با حمایت تیم هایی از «موساد» اسرائیل به پایتخت های کشورهای حاشیه خلیج فارس سرازیر می شوند.
افکار عمومی عرب مخالف با عادی سازی با قدرت دست به تحرک زده و شبکه های اجتماعی زمام امور را به دست گرفته است و با حکومت های عادی ساز مقابله می کنند و بر امپراتوری های رسانه ای که میلیاردها دلار برای کارهای گمراه کننده شان به منظور توجیه اشتباه های حاکمان در این زمینه اختصاص یافته است، غلبه پیدا می کنند.
از همه برادران در شرق و غرب میهن عربی که به این عادی سازی روابط و عادی سازان «نه» گفتند متشکریم و از برادران سعودی و منطقه خلیج فارس که جمعیت هایی در این زمینه ایجاد کردند و برخی از آنها بازداشت شدند و همچنان پشت میله های زندان به سر می برند زیرا حاضر به عقب نشینی از این مواضع میهنی شرافتمندانه نشد،تشکر ویژه می کنیم.
هر کسی این امت را به دلیل پایبندی به مساله اصلی اش تحقیر کرد و آن را دست کم گرفت و وارد عادی سازی شد و به این باور رسید که اسرائیل دوست همپیمان و حامی است از سر ندامت انگشت های دست و پایش را گاز خواهد گرفت، تازه اگر نگوییم که به احتمال زیاد بهای گرانی پرداخت خواهد کرد.
