ترامپ رئیس جمهور آمریکا روز به روز بیشتر ثابت می کند که وی از بی سوادی سیاسی رنج می برد و چیزی جز زبان ارقام و اعداد و پول بلد نیست.
به گزارش جماران، عبدالباری عطوان نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در تحلیلی در روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم نوشت: زمانی که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم اسرائیل برای به رسمیت شناختن ریاست«خوان گوایدو» ( رئیس جمهور خودخوانده در ونزوئلا) عجله می کند و گوایدو نیز تأکید می کند که وی مخفیانه با «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا و دیگر رهبران برای تدوین برنامه کودتا در ونزوئلا دیدار کرده است همین ها برای ما و برای همه انسان های شریف در جهان برای ایستادن در اردوگاه «نیکولاس مادورو» رئیس جمهور منتخب و مورد هدف قرار گرفته ونزوئلا، بدون هیچ گونه تردیدی، کافی است. اکنون دیگر جهت نمای ما واضح و معیارهای ما واضح تر است.
«جان بولتون» مشاور امنیت ملی آمریکا در کنفرانسی مطبوعاتی که دو روز پیش در واشنگتن برگزار کرد تصمیم به اعزام پنج هزار نیروی آمریکایی به کلمبیای همسایه گرفت و این کشور(کلمبیا) کاندید برای تبدیل شدن به نقطه آغاز حمله احتمالی آمریکا به ونزوئلا است. این در حالی است که دولت آمریکا اقدام به اعمال تحریم های اقصتادی خفه کننده به شرکت ملی نفت ونزئولا کرد و همه دارایی های این شرکت را به منظور گرسنه نگه داشتن ملت ونزوئلا مسدود کرد تا آخرین شریانی که باعث می شود حداقل ابزارهای بقاء را به آن برساند، قطع کرد.این اوباشگری در شنیع ترین شکل آن است.
اقدامات آمریکا در بسترسازی برای حمله نظامی به ونزوئلا با انتشار اخباری مبنی بر رسید نیروهایی از روسیه به کاراکاس برای دفاع از مادورو رئیس جمهور ونزوئلا و نیز انتشار اخبار دیگر مبنی بر وجود نیروهای وابسته به «حزب الله» لبنان در این کشور آغاز شد، و خدا را شکر که نگفتند از داعش هم عناصری برای دفاع از مادور به ونزوئلا رفته اند، زیرا این گونه دروغ ها توسط رئیس جمهور آمریکا و دستگاه دروغ پرداز غول پیکرش برای توجیه شعله ور کردن فتیله جنگ و گشودن درهای کشور به شکل چهار تاق به روی این حمله نظامی را بعید نمی دانیم.
مادورو نیاز به نیروهای روسی ندارد زیرا ارتش و دستگاه امنیتی در کشورش در کنار او ایستاده اند و تأکید کردند که به دولت وی به عنوان رئیس جمهور قانونی منتخب وفادار هستند و با صلابت در برابر همه تلاش های آمریکا برای نفوذ مقاومت کردند. این به نوبه خود بالاترین و عالی ترین شکل میهن پرستی است.
مادورو با حکمت و مسئولیت عمل کرد. او می توانست نیروهای ارتش یا نیروهای امنیتی را برای بازداشت رئیس جمهور خودخوانده مورد حمایت واشنگتن بفرستد اما وی به جای این کار گوایدو را برای خروج کشور از این بحران که وحدت کشور را حفظ کرده و از خونریزی جلوگیری کند، دعوت به گفت و گو کرد اما گوایدو این دعوت را رد کرد.
ترامپ رئیس جمهور آمریکا روز به روز بیشتر ثابت می کند که وی از بی سوادی سیاسی رنج می برد و چیزی جز زبان ارقام و اعداد و پول بلد نیست. وی اکنون برای حمله به یک کشور دموکراتیک مستقل و تغییر نظام قانونی منتخب در آن در حالی بستر سازی می کند که برای خروج امن نیروهایش از افغانستان دست به دامان گروه طالبان افغانستان شده است و رسما و علنا به شکست خود در سوریه و کره شمالی اذعان می کند. بی تردید آن چه در راه است برایش بدتر است.
ملت ونزوئلا آمریکا و همپیمانانش را شکست خواهد داد همانطور که برادرانش در افغانستان، عراق و سوریه این کار را کردند و به زودی ملت لیبی به اذن خدا این کار را خواهد کرد. ترامپ نیز خودش و کشورش را در جنگ فرسایشی خواهد دید که سلطه و غرورش را خواهد شکست و نتایج برعکس ویرانگری بر خود آمریکا خواهد داشت.
ونزوئلا در رویارویی این اوباشگری آمریکا تنها نمی ماند و کشورهای بزرگی مانند چین، روسیه، هند، ایران، محور مقاومت و ترکیه را در کنار خود خواهد دید و سناریوی ویتنام به شکلی دیگر تکرار خواهد شد.
