کاری که در حق ستار بهشتی شد خیانت بود/ خیلی پلشتی در حاکمیت است اما اصولگراها نسبت به آنها موضع نمی گیرند

به گزارش جماران؛ ایرنا نوشت: «عبدالله گنجی » را با روزنامه «جوان» می شناسند. ۵۱سال دارد و دکتری علوم سیاسی خود را از دانشگاه علامه طباطبایی گرفته است. به نظر شخصیتی آرام و متین دارد. چهره اش پر شباهت به اسفندیاررحیم مشایی یارغار محمود احمدی نژاد است. وقتی از او سوال می کنم می گوید تقریبا ابتدای اغلب سخنرانی هایش در مجامع دانشجویی با این پرسش مواجه می شود که چقدر شبیه مشایی هستید؟!

گنجی خود را اصولگرا نمی‌داند و می‌گوید تقریباً با هیچکدام از آنها رفت و آمد ندارد. گفت و گوی ما چند ماه پیش در دفتر مدیرمسؤول روزنامه جوان اتفاق افتاد. بخشی از آن به ساختار و بحث‌های کمی روزنامه و مابقی به تفکر گرداننده روزنامه «جوان» اختصاص یافت.

عبدالله گنجی چطور وارد کار رسانه شد؟

نگارش در حوزه رسانه را از سال ۱۳۷۸ در هفته نامه زردکوه متعلق به آقای یوسف پور که از نشریات محلی چهارمحال و بختیاری بود آغاز کردم.

در ایام دانشجویی در تهران و بسیج دانشجویی  از سال ۸۴ تا ۸۹ مدیرمسوول نشریه «بیداری اسلامی» بودم و همزمان همین سمت را در ماهنامه ای به نام «عصرامید»  داشتم. از سال ۸۷ هم سرمقاله ها و یادداشت های روزنامه جوان را می نویسم و از ۹۲ هم مدیرمسوول روزنامه جوان شدم.

چگونه مدیرمسوول روزنامه جوان شدید؟

آقای  حیدری مدیرمسوول سابق جوان به بسیج دانشجویی رفتند و هیات مدیره شرکتی که روزنامه جوان زیر نظرش است از من خواستند که این مسوولیت را قبول کنم. البته جوان در سال ۷۸ راه افتاده بود و من ۹ سال بعد از آن، مدیرمسوول این روزنامه شدم.

منبع مالی روزنامه جوان چیست؟

جوان ۴ منبع درآمدی دارد. یک منبع آن فروش روی دکه است که در حال حاضر ۶۶ درصد فروش ما از این طریق است. بخش دیگر آگهی هاست. البته دولت آقای روحانی، آگهی دولتی به ما نمی دهد و از همان ابتدا هم ما را از این نظر تحریم کرده بود.

دولت آقای احمدی نژاد چه؟

دولت آقای احمدی نژاد آگهی های دولتی را به طور انحصاری به روزنامه «ایران» می داد اما این دولت، نه تنها آگهی دولتی به ما نمی دهد، بلکه یارانه ما را هم صفر کرده است. آگهی ما در حال حاضر بیشتر از بخش خصوصی است.

منبع سوم درآمد ما که خیلی مهم است قراردادی است که فروردین ماه هر سال با معاونت نیروی مقاومت بسیج می بندیم و طبق آن که بخشی از تیراژمان را به بسیج می فروشیم. روزانه چندهزار نسخه از روزنامه مان را به بسیج می دهیم و پولش را می گیریم.  این که می گویند جوان روزنامه بسیج و سپاه است فلسفه اش این است. اما منبع چهارم و بسیار مهم درآمد ما چاپخانه مان است.

این چاپخانه متعلق به روزنامه جوان است؟

متعلق به شرکت «پیام آوران نشر روز» است که نشریه جوان زیرمجموعه آن است.

تیراژتان چقدر است؟ محرمانه است؟

خیر. ۳۳ هزار نسخه در روز است.

پس روزنامه جوان وابستگی به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ندارد؟

از نظرتشکیلاتی، حقوقی و ساختاری خیر. اما همین که این روزنامه را در بسیج مشاهده می کنند گمان می کنند مال سپاه است.

جنابعالی را می توان یک روزنامه نگار اصولگرا دانست؟

من مطلقا هیچ وابستگی تشکیلاتی و ارتباطی با اصولگرایان ندارم تنها اصولگرایی که با او سلام علیک دارم آقای زاکانی است که آن هم در دوران دانشجویی با هم دوست بودیم. اما نه در جلسه اصولگرایان شرکت می کنم نه با آنها مراوده یا مذاکره ای دارم.

سیاست های جوان را چه کسی تعیین می کند؟

ما هیات مدیره داریم. آقایان سیدیاسرجبرائیلی، سیدنظام موسوی، مقدم فر و من.

آقای مقدم فر که عضو سپاه بوده است؟

ایشان قبلا خبرگزاری فارس بود و الان مشاور آقای ولایتی در دانشگاه آزاد است.

سیاست های روزنامه جوان را نزدیک به اصولگرایان می دانید؟

ما گرفتار این دوگانه اصولگرا و اصلاح طلب نیستیم، بلکه اصولی را برای انقلاب و نظام داریم که ممکن است این اصول به یک جناح نزدیک یا دور باشد.

آن اصول را می فرمایید؟

ما ۸ اصل داریم که مبتنی بر آن عمل می کنیم. اعتقاد به نظام جمهوری اسلامی، امام خمینی (ره)، قانون اساسی، ولایت فقیه، نوع مواجهه با غرب، دعوت و صدور انقلاب اسلامی و اعتقاد به مدل های بومی برای اداره کشور. با این  ۸ شاخص، جریانات و گروه های سیاسی را تایید یا رد می کنیم.بعضی در همین کشور هستند که به جمهوری اسلامی اعتقاد ندارند و کتاب و مقاله هم  در این باره نوشته اند و اصولا اعتقادی به اسلام سیاسی ندارند. بنابراین ما با آنها زاویه داریم.

از این ۸ اصل، ۵ اصل نخست توسط رهبرمعظم انقلاب تعیین شده است و ایشان مستقیم به آن اشاره فرموده اند.

درباره این سه اصل آخری توضیح می فرمایید. از نوع نگاه به غرب شروع کنیم؟

ما با دونگاه «وادادگی» از یکسو و نگاه «مقاومت مطلق» در مقابل غرب مخالفیم. نگاه ما به غرب گزینشی است. نگاهی در کشور ما وجود دارد که غرب را دارالکفر و همه چیز آن را شیطانی می داند. ما این دیدگاه را قبول نداریم. نگاه دیگر اما هر آنچه را که در غرب است می پذیرد که مثل تفکر تقی زاده است که ما با آن هم مخالفیم.

نگاه امام راحل، مقام معظم رهبری، شهیدمطهری، شهیدبهشتی، سیدجمال الدین اسدآبادی و در خارج از جهان تشیع تفکر علامه اقبال لاهوری، به غرب نگاهی گزینشی است. اقبال می گوید غرب چیزهایی خوبی دارد اما شما فقط رقص دخترانش را می خواهید!

مقام معظم رهبری هم می فرمایند ما غرب علمی را می ستاییم و شاگردی اش را می کنیم اما فرهنگ و خانواده غربی و سلطه طلبی غرب را نمی پذیریم. یعنی دست به گزینش می زنیم. در واقع غرب شر یا خیرمطلق نیست.

درباره صدور انقلاب نظرتان چیست؟

انقلابی که با محوریت امام راه افتاد محصور در فلات ایران نیست. انقلاب امام سه سطح دارد: ایران، جهان اسلام و ملل مستضعف. این نگاه در صحیفه نور هویداست.

معتقدیم به جهت معرفتی و تمدنی ما یک چالش جدی با غرب داریم. امام(ره) اصلا برای این ظهور پیدا کرد وگرنه اگر امام می خواست یک وزیر دزد برود یک وزیر دزد بیاید اصلا این چه کاری بود؟ اصلا چرا باید روحانیت به میدان می آمد؟

ما اعتقاد داریم منطق نظام سلطه، جنگ است. می بینید تعهد می کنند و زیرش می زنند. اتهام می زنند و تحریم می کنند. یعنی قدرت مادی می آید و روی انسانیت را می گیرد. امام با این منطق درافتاد.

باور ما این است که غرب و آمریکا نباید در جهان اسلام پابگیرد. امام سال ۶۷ فرمودند اگر آمریکا همین الان یک کشور اسلامی را با خاک یکسان کند مسلمانان چه کار می کنند؟ راهش این است که خودمان را به مرز قدرت سوم جهان برسانیم. البته توجه داشته باشید آن موقع آمریکا و شوروی قدرت های اول و دوم جهان بودند.

بر این اساس سال ۹۶ دیدیم که رهبری فرمودند ما آمریکا را از خاورمیانه اخراج کردیم.

بخشی از چالش ما این جاست. اگر آمریکا در خاورمیانه چهار هدف دولت سازی، ملت سازی، تنظیم و تامین امنیت اسرائیل و تسلط بر منابع را دارد ما در نقطه مقابل این اهداف قرار داریم. بخشی از قدرت بازدارندگی ما همین الان دارد نمود پیدا می کند. اعتقاد داریم که بخشی از این که می گویند ما دنبال جنگ با شما نیستیم، منشا آن  اینجاست. یعنی آمریکا در عراق کاری می کند شاخک های ما تکان می خورد. آمریکا در عراق آدم دارد، سفارت دارد؛ بنابراین حس می کند نباید با ما درگیر شود.

یکی از شاخص هایی که برای ارزیابی میزان نزدیکی یا دوری تفکرات خود به گروه های دیگر سیاسی شمردید  «صدور انقلاب» است. دهه ۶۰ این جناح چپ خط امامی بود که حامل این گفتمان بود؟ منظورتان از صدور انقلاب چیست؟

بله. چپ ها توبه کردند.

اما  در اواسط دهه ۷۰ به بعد جناح خط امام طرفدار رابطه با غرب و جناح موسوم به راست متولی صدور انقلاب شد؟

بله. من کتابی در این زمینه با عنوان «موج بیداری اسلامی» نوشته ام.

ما با جهان اسلام دوگونه مواجه شدیم. یکی در دهه ۶۰ که برای آنها الهام بخش بودیم. یعنی انقلاب اسلامی همانند ویترینی بود که کشورهای جهان سوم آمدند و آن را دیدند و پسندیدند. به قول فتحی شقاقی « انقلاب امام خمینی به ما که از همه دیگر نقاط جهان اسلام سرخورده تر بودیم کمک بیشتری کرد و ما باور کردیم به جای ملی گرایی با اسلام می شود قیام کرد.»

من خودم معلم علم سیاست هستم. در یکی دو سال اول انقلاب، انقلاب اسلامی زلزله ای در جهان اسلام ایجاد کرد که شاید صدها کتاب هم درباره آن نوشته شده است. یعنی ما کاری نکردیم بلکه این انقلاب، خودش الهام بخش بود. در همان یکی دوسال ابتدایی سفارت آمریکا در بحرین و کویت منفجر شد. نظامیان آمریکایی در لبنان کشته شدند. شیعیان جنوب عراق به رهبری صدر قیام کردند. اسلام گرایان از ۱۹۸۱ تا کنون به استثنای ۴ سال  تقریبا همیشه در قدرت بوده اند. در فلسطین جنبش ملی گرایی تبدیل به اسلام گرایی شد. در لبنان حزب الله متولد شد. اسلام گراهای مصر انورسادات را ترور کردند. در الجزایر اسلام گراها رای آوردند اما ارتش کودتا کرد و از آن موقع تا کنون ۵۰ هزار نفر کشته شده اند. در افغانستان گروه های مجاهدجهادی ایجاد شد که برابر ارتش شوروی ایستادند.

ولی بعد از پایان جنگ و ارتحال امام، ما جنبه های ارادی را هم به الهام بخشی انقلاب اضافه کردیم. یعنی تدبیر هم به کار گرفتیم که مثلا حالا چطور به این حزب الله لبنان که در سال ۱۹۸۱ بر اثر حمله اسرائیل متولد شد پر و بال بدهیم.

یعنی زمان جنگ این طور نبود؟

نه. ما زمان امام فقط الهام بخش بودیم. آن قدر درگیر جنگ ۸ ساله بودیم که وقتی در تیر ۶۱ سپاه نیرو به لبنان فرستاد امام دستور داد برگردند و گفت راه قدس از کربلا می گذرد.  همان موقع طوماری، فکر کنم از لبنان، با ۵۰ هزار امضای خون برای امام آمد. امام هم در پیام حج خود به این اشاره کردند و نوشتند که کسانی که با مرکب خون از ما حمایت کردند.

این الهام بخشی انقلاب بود. این ها همه راهبردهای امام است ولی به تعبیر مقام معظم رهبری که دوسال پیش در حرم امام فرمودند کسانی که در مسیر خود تجدیدنظر کردند همیشه دنبال این هستند که بخشی از امام را مخفی کنند. یعنی این جملات امام را می گویند هزینه دارد.

 مثلا امام به صراحت می گوید ما به دنبال خشکاندن ریشه فاسد سرمایه داری، کمونیسم و صیهونیسم در جهان هستیم و تصمیم گرفته ایم نظام هایی را که بر این سه پایه استوار است ، نابود سازیم و اسلام رسول الله را جایگزین سازیم حال اگر نظام سلطه اسم این را امپراتوری می گذارد ما از آن استقبال می کنیم. یا امام به صراحت اعلام می کند جمهوری اسلامی مانند یک دژ نظامی تسخیرناپذیر تمام نیازهای سربازان اسلام را در همه زمینه ها فراهم می کند. همین طور مثلا امام حتی برای مستضعفین خارج از جهان اسلام می فرماید مستضعفین جهان از این برزخ بی انتهایی که انقلاب اسلامی برای جهانخواران درست کرده است استفاده کنید و بیدار شوید که در کنار لانه های گرگ نشسته اید.

ضمنا امام به وحدت جهان اسلام قائل بود. اما سعودی ها گفتند جمهوری اسلامی می خواهد یک امپراتوری درست کند که مرکز آن قم یا تهران است. امام فرمود نه این طور نیست. ما به این تجربه رسیده ایم که اگر کشورها سر جای خود باشند اما مسلمانان با نام اسلام بر خودشان حکومت کنند می توانند از غارت منابع خود جلوگیری کنند. مسلمانان به نام اسلام می توانند این قدرت را ایجاد کنند اگر غیر از این باشد غرب می آید و از نقاط ضعف آنها سواستفاده می کند.

کتابی وجود دارد به نام «جنبش های اسلامی معاصر در جهان عرب» که توسط آقای «هرایر دکمجیان» نوشته شده است. کتاب فوق العاده ای است. نویسنده می گوید جهان اسلام، محیط بحران است و ۶ بحران دارد از جمله بحران مشروعیت، بحران تبعیض، بحران دخالت خارجی، بحران هویت و غیره. بخش اعظم این بحران از غرب آمده است چه بحران هویتی و فرهنگی و چه ضعف نظامی جهان اسلام و حتی تبعیض طبقاتی.

در تحقق آرمان های انقلاب تا چه حد توفیق داشته ایم؟

انقلاب اسلامی بنیان های بسیارعظیمی را گذاشته است. منتهی هم فضای ذهنی خود ما و آنهایی که به انقلاب اسلامی معتقدند و هم ذهن مخالفین انقلاب، فقط نیمه خالی آن را می بیند. اما گام دوم مقام معظم رهبری که این ها را می شمارند. 

مثلا طبق آمار ما الان ۴۵۰ هزار نفر از جوان هایمان در سال برای اعتکاف اسم می نویسند ولی تنها ۴۵ هزارنفر آنها می توانند در دانشگاه اعتکاف کنند و برای اعتکاف جا نداریم. یا این نمازهای جمعه، این اردوهای جهادی، این جوششی که در جوانان ما است؛ این ها را ما قبل از انقلاب نداشتیم. حتی مقام معظم رهبری می گویند این صدقه ای که مردم در طول سال می دهند و این میلیاردها تومان وجوهات را قبل از انقلاب نداشتیم.

جامعه ما یک جامعه مذهبی است. وقتی تاسوعا و  عاشورا  فرا می رسد ایران یک حزب سراسر سیاهپوش می شود، بدون این که حکومت در آن نقشی داشته باشد. اما این جنبه های مثبت دیده نمی شود. ما حتما پلشتی هایی هم داریم که آزاردهنده است و غرب روی همین مانور می دهد و همین طور کسانی که به ارتباطات و اطلاعات دسترسی دارند و می توانند این ها را برجسته کنند فقط پلشتی ها را برجسته می کنند.

البته خیلی از روشنفکران و اندیشمندان و نظریه پردازان ما وقتی نظام جمهوری اسلامی را قبول ندارند و می دانند نمی توانند بگویند امکان نظام غیردینی در ایران نیست می گویند ما باید کاری کنیم ولایت فقیه به نفع مردم سالاری مدل مشروطه خواهی، تشریفاتی شود. نظر آقای سعیدحجاریان همین است و در این زمینه کتاب هم دارد.

بخشی از منازعه ۴۰ ساله ما با غرب، مسائل فرهنگی و هویتی است. اینجا غرب خیلی به ما آسیب زده است و قضیه خیلی جدی است. یک وقت شما برنامه ای پخش می کنید و مخاطب دست به گزینش می زند ولی یک وقت هم طراحی و ادارک سازی می کنید و ممکن است هر کس نتواند آن را هضم کند و در چالش ها سردرگم شود.

البته من قبول دارم جامعه ما به سمت لذت گرایی و سودگرایی رشد کرده است و نمودهایش را هم در جامعه دارید می بینید. مثلا می گویند خانواده ها می خواهند به ورزشگاه ها بروند. اما وقتی به وزرشگاه می روی آنجا خانواده نمی بینی بلکه دو تا دختر و پسر دست همدیگر را گرفته اند و به ورزشگاه آمده اند ولی به این می گویند خانواده. این همان لذت گرایی است که حریم هم ندارد. ما چیزی در اسلام داریم به نام قبح ذاتی. یک چیزهایی حرام است و نباید انجام داد. در غرب اما معیار رضایت شخص است. شما اگر در غرب خودت رضایت داشته باشی می توانی هر بلایی را که بخواهی سرخودت بیاوری. چون راضی هم هستی به کسی ربطی ندارد. اما اینجا قبح ذاتی است. خداوند به اشخاص اجازه نداده است خدایی ناکرده بروند و تن فروشی کنند. اما در غرب می گویند به خود شخص ربط دارد. اصلا اگر شخص برود خودش را آتش هم بزند باز به کسی ارتباط ندارد. اصلا به من یا به توچه!

آیت الله جوادی آملی اما می گوید «ما در اسلام به من چه و به توچه نداریم.» ولی الان اگر این حرف را جایی بگویی مسخره ات می کنند.

در بحث تحقق عدالت اجتماعی تا چه حد موفق بوده ایم؟

من بچه شهرکرد هستم. یکی از محروم ترین نقاط کشور قبل از انقلاب. جمهوری اسلامی در عدالت توزیعی واقعا توفیق نسبی داشته است. اما آن چیزی که الان در ذهن من و شما است این است که ما فساد را مقابل عدالت می گذاریم. در صورتی که نقطه مقابل عدالت، بی عدالتی است. مثلا می بینیم رییس یک بانک، دزد است این را حمل بر بی عدالتی می کنیم و مثلا پیرزنی در جنوب کرمان داخل یک کپر است عکس او را منتشر می کنیم.

ما در شهر کرد قبل از انقلاب فقط یک کارخانه داشتیم و آن هم کارخانه قند بود. خود ما که در روستایی کنار شهرکرد زندگی می کردیم نه برق داشتیم، نه آب، نه جاده. الان همان روستای ما هم آب دارد، هم برق و گاز و آسفالت و تلفن و از تهران فقط یک فاضلاب را کم دارد. یا در خود شهرکرد، شما یک ساعت و نیم هم با پای پیاده بروی نمی توانی قطب صنعتی شهرکرد را دور بزنی. توسعه و آبادانی و بهداشت و درمان در این جا اتفاق افتاده است.