در این مطلب آمده است: چرا قیام امام حسین(ع) را ماندگارترین قیام تاریخ می‌دانیم؟ چرا آثار این قیام و پیامدهای آن غیر قابل مقایسه با سایر قیام های تاریخ است؟ چرا این قیام روز به روز شکوفاتر و تأثیرگذارتر می شود؟ و هزاران چرایی که به سادگی و با کلمات و جملات نمی توان پاسخ داد.
اگرچه هزاران کتاب، مقاله و ... در طول 14 قرنی که از این واقعه تاریخی می گذرد، نوشته و منتشر شده است، هنوز هم عمق آثار این قیام بی نظیر قابل مطالعه و پژوهش است. بیشک بررسی و تبیین ابعاد مختلف این قیام اصلاح طلبانه و آزادی خواهانه تأثیر شگرف و قابل ملاحظه‌ای در بیان نکات مبهم و روشنگری قشرهای مختلف مردم، به ویژه قشرهای تأثیرگذار جامعه دارد.
آری، قیام حضرت امام حسین(ع) که سرآغازی برای بیداری ملت‌های پس از خود و شکل گیری قیام های خوانخواهانه و آزادی طلبانه شد و با اهداف مهمی چون اصلاح امت زمان پیامبر اسلام(ص)، امر به معروف و نهی از منکر و احیای ارزش های دینی و اسلامی (انّما خرجت لطلب الاصلاح فی اُمّة جدی، ارید ان آمُرَ بالمعروف و اَنهی عن المنکر و اسیر بسیرة جدّی و ابی علیّ بن ابی طالب علیه السلام) صورت گرفت، تنها قیام و حرکتی بود که برای زنده کردن اسلام و نابودی کفر انجام شد و به خوبی به هدف مدنظر رهبر خود، امام حسین(ع)، رسید.
قیام امام حسین(ع) و حادثه کربلا اگرچه در مدت کوتاهی اتفاق افتاد، اما آثار و پیامدهای مهمی را برای اسلام و انسان های آزادی خواه در طول تاریخ به ارمغان گذاشت. به جرئت و به تحقیق باید گفت این قیام علاوه بر اینکه به احیای دین خدا کمک کرد و موجب رشد و شکوفایی درخت اسلام شد، روح شهادت طلبی و شجاعت را در مسلمانان دمید، درس فداکاری و ایثار را به بشر آموخت، دستگاه فاسد اموی و دستگاه های مشابهش را در همه زمان ها و مکان ها با خطرات جدی مواجه ساخت و الگویی برای همه قیام ها و نهضت های خونین شد که در مدت کوتاهی به سقوط خلافت آل ابوسفیان و در درازمدت به برچیده‌شدن خلافت بنی‌امیه و امثال پهلوی و... منجر شد و در تاریخ برای آزادی انسان ها ایفای نقش کرد.
حادثه کربلا در طول تاریخ به یک الگو و سرمشق بزرگ تبدیل شد و شیوه مبارزه با ظلم و فساد را برای آزادگان جهان نشان داد و فرهنگ جهاد و شهادت طلبی را برای مسلمانان مبارز به ودیعه نهاد و اکنون پس از 14 قرن از هر زمان دیگر شکوفاتر شده و به شکوفایی مسلمانان انجامیده است.
یکی از پیامدهای مهم این قیام، احیای دین اسلام و آیین پیامبر(ص) است؛ آن هم در زمانی که خلفای فاسد بنی‌امیه (معاویه و یزید) در پی حذف دین اسلام و نام پیامبر(ص) بودند و بدعت های فراوانی را در دین رسوخ دادند و با تمام توان وارد عمل شده بودند؛ اما قیام امام حسین(ع) همه نقشه های شیطانی آنان را نقش برآب کرد. آن ها تصور می‌کردند با شهادت امام حسین(ع) و یارانش و به اسارت‌بردن اهل بیت ایشان توانسته‌اند هم دشمن خود را از سر راه بردارند و هم از دیگران زهر چشم بگیرند تا هیچ‌کس بنای مخالفت با حکومت آنان را در سر نپروراند.
آنان با قتل عام فجیع امام حسین(ع) و یارانش و به اسارت بردن اهل بیت ایشان و پایکوبی و آذین بستن شهرهایی چون کوفه و شام و همچنین برپاکردن مجالس سرور و شادی و بر نیزه‌کردن سرهای نورانی و مطهر شهدای کربلا و دیگر جنایت‌هایی که انجام دادند، موجب تحقیر اهل بیت شدند؛ غافل از اینکه این اعمال در واقع تیر خلاص و شمارش معکوس برای از بین رفتن خلافت بنی امیه و دستگاه اموی بود. خون پاک سیدالشهداء(ع) و یارانش باعث بیداری مسلمانان و آبیاری درخت اسلام شد و چهره پلید و فاسد بنی‌امیه را برملا کرد. به صراحت می توان گفت با قیام امام حسین(ع) نه‌تنها آیین پیامبر بزرگ اسلام نجات یافت، بلکه از محو اهداف رسالت سایر انبیا نیز جلوگیری به عمل آمد. شاید به همین دلیل است که در زیارت وارث، امام حسین، وارث انبیای بزرگی چون حضرت آدم(ع)، حضرت نوح(ع)، حضرت موسی(ع) و حضرت عیسی(ع) معرفی شده است. امروز کسی نمی‌تواند قیام امام حسین(ع) و آثار و پیامدهای بی نظیرش را منکر شود؛ بلکه همه عقلا و اندیشمندان عالم و آزادگان جهان قیام امام را ماندگارترین قیام می‌دانند؛ زیرا اصل بقای اسلام و شکوفایی و گستردگی آن به برکت آن قیام بزرگ است.
7141/6026
انتهای پیام اگرچه هزاران کتاب، مقاله و ... در طول 14 قرنی که از این واقعه تاریخی می گذرد، نوشته و منتشر شده است، هنوز هم عمق آثار این قیام بی نظیر قابل مطالعه و پژوهش است. بیشک بررسی و تبیین ابعاد مختلف این قیام اصلاح طلبانه و آزادی خواهانه تأثیر شگرف و قابل ملاحظه‌ای در بیان نکات مبهم و روشنگری قشرهای مختلف مردم، به ویژه قشرهای تأثیرگذار جامعه دارد.
آری، قیام حضرت امام حسین(ع) که سرآغازی برای بیداری ملت‌های پس از خود و شکل گیری قیام های خوانخواهانه و آزادی طلبانه شد و با اهداف مهمی چون اصلاح امت زمان پیامبر اسلام(ص)، امر به معروف و نهی از منکر و احیای ارزش های دینی و اسلامی (انّما خرجت لطلب الاصلاح فی اُمّة جدی، ارید ان آمُرَ بالمعروف و اَنهی عن المنکر و اسیر بسیرة جدّی و ابی علیّ بن ابی طالب علیه السلام) صورت گرفت، تنها قیام و حرکتی بود که برای زنده کردن اسلام و نابودی کفر انجام شد و به خوبی به هدف مدنظر رهبر خود، امام حسین(ع)، رسید.
قیام امام حسین(ع) و حادثه کربلا اگرچه در مدت کوتاهی اتفاق افتاد، اما آثار و پیامدهای مهمی را برای اسلام و انسان های آزادی خواه در طول تاریخ به ارمغان گذاشت. به جرئت و به تحقیق باید گفت این قیام علاوه بر اینکه به احیای دین خدا کمک کرد و موجب رشد و شکوفایی درخت اسلام شد، روح شهادت طلبی و شجاعت را در مسلمانان دمید، درس فداکاری و ایثار را به بشر آموخت، دستگاه فاسد اموی و دستگاه های مشابهش را در همه زمان ها و مکان ها با خطرات جدی مواجه ساخت و الگویی برای همه قیام ها و نهضت های خونین شد که در مدت کوتاهی به سقوط خلافت آل ابوسفیان و در درازمدت به برچیده‌شدن خلافت بنی‌امیه و امثال پهلوی و... منجر شد و در تاریخ برای آزادی انسان ها ایفای نقش کرد.
حادثه کربلا در طول تاریخ به یک الگو و سرمشق بزرگ تبدیل شد و شیوه مبارزه با ظلم و فساد را برای آزادگان جهان نشان داد و فرهنگ جهاد و شهادت طلبی را برای مسلمانان مبارز به ودیعه نهاد و اکنون پس از 14 قرن از هر زمان دیگر شکوفاتر شده و به شکوفایی مسلمانان انجامیده است.
یکی از پیامدهای مهم این قیام، احیای دین اسلام و آیین پیامبر(ص) است؛ آن هم در زمانی که خلفای فاسد بنی‌امیه (معاویه و یزید) در پی حذف دین اسلام و نام پیامبر(ص) بودند و بدعت های فراوانی را در دین رسوخ دادند و با تمام توان وارد عمل شده بودند؛ اما قیام امام حسین(ع) همه نقشه های شیطانی آنان را نقش برآب کرد. آن ها تصور می‌کردند با شهادت امام حسین(ع) و یارانش و به اسارت‌بردن اهل بیت ایشان توانسته‌اند هم دشمن خود را از سر راه بردارند و هم از دیگران زهر چشم بگیرند تا هیچ‌کس بنای مخالفت با حکومت آنان را در سر نپروراند.
آنان با قتل عام فجیع امام حسین(ع) و یارانش و به اسارت بردن اهل بیت ایشان و پایکوبی و آذین بستن شهرهایی چون کوفه و شام و همچنین برپاکردن مجالس سرور و شادی و بر نیزه‌کردن سرهای نورانی و مطهر شهدای کربلا و دیگر جنایت‌هایی که انجام دادند، موجب تحقیر اهل بیت شدند؛ غافل از اینکه این اعمال در واقع تیر خلاص و شمارش معکوس برای از بین رفتن خلافت بنی امیه و دستگاه اموی بود. خون پاک سیدالشهداء(ع) و یارانش باعث بیداری مسلمانان و آبیاری درخت اسلام شد و چهره پلید و فاسد بنی‌امیه را برملا کرد. به صراحت می توان گفت با قیام امام حسین(ع) نه‌تنها آیین پیامبر بزرگ اسلام نجات یافت، بلکه از محو اهداف رسالت سایر انبیا نیز جلوگیری به عمل آمد. شاید به همین دلیل است که در زیارت وارث، امام حسین، وارث انبیای بزرگی چون حضرت آدم(ع)، حضرت نوح(ع)، حضرت موسی(ع) و حضرت عیسی(ع) معرفی شده است. امروز کسی نمی‌تواند قیام امام حسین(ع) و آثار و پیامدهای بی نظیرش را منکر شود؛ بلکه همه عقلا و اندیشمندان عالم و آزادگان جهان قیام امام را ماندگارترین قیام می‌دانند؛ زیرا اصل بقای اسلام و شکوفایی و گستردگی آن به برکت آن قیام بزرگ است.
7141/6026
کپی شد
