در این مطلب آمده است: چهارمین نمایشگاه منطقه ای صنایع دستی و دومین نمایشگاه تخصصی هنر اسلامی که فرصتی طلایی برای معرفی و بازاریابی و یا فروش محصولات هنرمندان صنایع دستی است چند روز قبل در قم برگزار شد که در مدت کوتاه فعالیت خود نتوانست فرصتی مناسب برای معرفی هنرهای صنایع دستی باشد.
این نمایشگاه در قالب 94 غرفه که 70 غرفه آن برای معرفی هنرهای صنایع دستی و 24 غرفه دیگر آن برای هنرهای اسلامی در نظر گرفته شده بود، هنرهای زیبایی مانند معرق چوب، رودوزی، زیورآلات سنتی، سفال و سرامیک و منبت و همچنین هنرهایی مانند نقاشی و خرمهره و غیره را مانند یک کلکسیون هنری در معرض دید عموم گذاشت ولی نتوانست به طور مطلوبی هنرهای دستی هنرمندان را معرفی یا در سبد خرید مردم قرار دهد.
در چند ساعت مانده به اختتامیه این نمایشگاه که تنها به مدت 3 روز برگزار شد و در کنار آن یک نمایشگاه سوغات و مواد غذایی از دیگر استان های کشور قرار داشت، گذری به گوشه گوشه این نمایشگاه زدیم زیبایی هنر این هنرمندان خیره کننده بود، اما با گفت وگویی که با هرکدام از این فعالان عرصه صنایع دستی که سال هایی از عمر خود را صرف این هنر کرده اند شد، به مرگ تدریجی هنر صنایع دستی قم به دلیل نبود حمایت و غفلت از وجود یک بازارچه دائم صنایع دستی پی بردیم.
هنری چندین هزار ساله مانند زیورآلات سنتی که برند آن به نام شهر مقدس قم است هنری زیبا مانند سفال و سرامیک که هنرمندانی به آن فعالیت داشتند امروز به دلیل بی‌توجهی تنها وارث این هنر هم که بیش از یک دهه در این هنر عمری را صرف کرده بی انگیزه شده و گویی باید روزی فاتحه هنر سفال و سرامیک را خواند. شهر مقدس قم سالانه پذیرای 20 میلیون گردشگر داخلی و خارجی است که به قصد گردشگری مذهبی و سیاحت و زیارت وارد قم می شوند این شهر در شاهراه مواصلاتی 17 استان مهم کشور قرار گرفته و در تمام فصل های سال گردشگرانی حتی برای چند ساعت محدود از این شهر گذری کوتاه خواهند کرد، این مهم می توانست برای هنرمندان قمی فرصتی برای معرفی هنر صنایع دستی چندین هزار ساله باشد، ولی به دلیل نبود یک بازارچه دائمی امروز از نگاه گردشگران خارج و رو به افول و فراموشی رفته است.
وجود نمایشگاه های متعدد استانی، ملی و یا بین المللی فرصتی را برای معرفی صنایع دستی فراهم می کند، ولی به رغم تلاش میراث فرهنگی استان قم برای برپایی این نمایشگاه به نظر می رسد هم زمانی نمایشگاه سوغات و مواد غذایی دیگر استان های کشور باعث شده مردم بیشتر به حضور و خرید از نمایشگاه سوغات رغبت داشته و از بازدید از کلکسیون هنری استان قم و دیگر استان های کشور محروم باشند.
به یکی از غرفه های صنایع دستی می رویم، نمایش سفال و سرامیک و وجود غرفه ای به نام سفال و سرامیک قم آدمی را به وجد می‌آورد، شاید قم را تنها با هنر انگشترسازی و خرمهره و تسبیح فقط بشناسیم؛ باب گفت وگو را با یک هنرمندی باز می کنیم که یک دهه از عمر خود را برای این هنر گذاشته است.
وارث هنرمند سفال و سرامیک قم با اشاره به هنر سفال و سرامیک قم گفت: هنر سفال و سرامیک قم تاریخی چندین هزار ساله دارد و من این حرفه و هنر را از پدرم آموختم و قریب به 50 سال در این هنر فعالیت دارم و این هنر جایگاه خوبی در کشور دارد و منبعی برای درآمد و حتی اشتغال زایی است.
رضا سرکارپور افزود: در گذشته کارگاه ها و هنرمندانی به این هنر فعالیت داشتند و این هنر شناخته شده بود، ولی به دلیل بی حمایتی و بی توجهی بسیاری از هنرمندان دست از این هنر برداشته و با توجه به این که این هنر، هنر آبا و اجدادی من است و دهه ای از عمرم را برای این کار گذاشتم من دیگر انگیزه ای برای ادامه فعالیت هنری ندارم. به گفته این هنرمند، در شهر گردشگر پذیر قم بازارچه ای برای فروش تولیدات خود نداریم کارگاه من هم مکانی دور از دید گردشگران است چگونه می توان این هنر قدیمی را معرفی کرد در حالی که صنایع دستی با کم ترین سرمایه بیشترین درآمدزایی و اشتغال را دارد، ولی باید امروز شاهد افول و فراموشی این هنر باشیم.
یکی از هنرمندان هنر زیورآلات سنتی قم نیز در گفت وگو با خبرنگار مهر، بیان کرد: هنر زیورآلات سنتی از هنرهای سنتی و تاریخی قم است و جزو تمدن و فرهنگ این شهر محسوب می شود، در گذشته های دور این هنر بر روی فلزی مانند مس و برنج کار می شد و با رونق این هنر امروز بر فلزات گران بهایی مانند طلا و نقره هم کار می شود.
ابوالفضل ابراهیمی که 15 سال در این هنر سررشته دارد و خود رئیس انجمن صنفی هنر زیورآلات سنتی قم است با اشاره به دغدغه های هنرمندان این صنعت، افزود: در حالی که در قم 800 کارگاه زیورآلات سنتی فعالیت دارند و نقشی در رونق اشتغال زایی دارد مهم ترین دغدغه هنرمندان این هنر نبود بازارچه دائمی صنایع دستی است.
به گفته وی، تنها در کارگاه من 55 نفر به طور مستقیم و غیرمستقیم شاغل هستند با توجه به رایزنی هایی که میراث فرهنگی برای ایجاد یک بازارچه با دیگر دستگاه های اجرایی داشت هنوز این مشکل وجود دارد.
به گفته این هنرمند، اخیراً بازار کهنه هم که تنها امید هنرمندان قمی است به درهای آن به روی برای ورود وسایل نقلیه باز شده و این امر برای گردشگران و زائرانی که برای دیدن غرفه های صنایع دستی به این بازار می آیند مشکلاتی را ایجاد کرده است که باید استانداری برای حل این مشکل ورود کند.
ابراهیمی از انتخاب بازار شمسه در مجتمع الغدیر برای فروش و معرفی هنرهای دستی خبر داد و گفت: اکنون در حال پیگیری برای ایجاد بازارچه در این مجتمع هستیم، ولی با توجه به بالا بودن هزینه اجاره غرفه های آن می تواند به چالشی برای هنرمندان تبدیل شود.
از دیگر غرفه های مهم نمایشگاه صنایع دستی غرفه ای برای هنر «قلم زنی» بود که به طور مشترک با هنرهایی مانند انگشترسازی و تراش بر روی سنگ به نمایش گذاشته شده بود.
یکی از هنرمندانی که 30 سال در این هنر فعالیت دارد به خبرنگار مهر، گفت: من 30 سال در زمینه قلم زنی برمس و 10 سال بر دیگر فلزات بر حسب نیاز مشتری فعالیت دارم این هنر در اصفهان با درخشش خوبی روبرو بوده و به کشورهای خلیج فارس و اروپایی صادر می شود هرچند ما هم با حمایت صنایع دستی قم صادرات ضعیفی هم داشتیم ولی این هنر به دلیل نوبد مکانی ثابت برای معرفی کم فروغ مانده است.
محسن علایی بیان کرد: در کارگاه من برای 15 نفر اشتغال زایی داشتم نمایشگاه فرصتی را برای معرفی این هنر فراهم کرد ولی زمان آن اندک و هم زمان با نمایشگاه سوغات ایرانی بود این هنر نیازمند معرفی و تبلیغ و بازاریابی است.
در حاشیه نمایشگاه با هنرمندانی در رشته تراش بر روی سنگ و همچنین هنرمندان جوانی که به هنر خرمهره فعالیت داشتند نیز گفت وگویی شد که همه آن ها از نبود بازاری برای فروش محصولات خود گلایه مند بودند.
یکی از غرفه هایی که بازدیدهای خوبی در این نمایشگاه داشت، غرفه هنرهای دستی و منبت زندانیان بود. مسئول این غرفه به خبرنگار مهر گفت: زندانیان با هدف درآمدزایی و توانمندسازی انواع رشته های هنری را آموزش دیده و به آن مشغول خواهند شد؛ این غرفه حاصل هنر زندانیان است و 150 زندانی به صنایع دستی مانند منبت کاری، بافتنی و تابلو فرش فعالیت دارند و 50 درصد از درآمد فروش این محصولات به حساب خانواده های آن ها واریز خواهد شد.
منبع: روزنامه 19 دی
/2085/ 6133/
انتهای پیام این نمایشگاه در قالب 94 غرفه که 70 غرفه آن برای معرفی هنرهای صنایع دستی و 24 غرفه دیگر آن برای هنرهای اسلامی در نظر گرفته شده بود، هنرهای زیبایی مانند معرق چوب، رودوزی، زیورآلات سنتی، سفال و سرامیک و منبت و همچنین هنرهایی مانند نقاشی و خرمهره و غیره را مانند یک کلکسیون هنری در معرض دید عموم گذاشت ولی نتوانست به طور مطلوبی هنرهای دستی هنرمندان را معرفی یا در سبد خرید مردم قرار دهد.
در چند ساعت مانده به اختتامیه این نمایشگاه که تنها به مدت 3 روز برگزار شد و در کنار آن یک نمایشگاه سوغات و مواد غذایی از دیگر استان های کشور قرار داشت، گذری به گوشه گوشه این نمایشگاه زدیم زیبایی هنر این هنرمندان خیره کننده بود، اما با گفت وگویی که با هرکدام از این فعالان عرصه صنایع دستی که سال هایی از عمر خود را صرف این هنر کرده اند شد، به مرگ تدریجی هنر صنایع دستی قم به دلیل نبود حمایت و غفلت از وجود یک بازارچه دائم صنایع دستی پی بردیم.
هنری چندین هزار ساله مانند زیورآلات سنتی که برند آن به نام شهر مقدس قم است هنری زیبا مانند سفال و سرامیک که هنرمندانی به آن فعالیت داشتند امروز به دلیل بی‌توجهی تنها وارث این هنر هم که بیش از یک دهه در این هنر عمری را صرف کرده بی انگیزه شده و گویی باید روزی فاتحه هنر سفال و سرامیک را خواند. شهر مقدس قم سالانه پذیرای 20 میلیون گردشگر داخلی و خارجی است که به قصد گردشگری مذهبی و سیاحت و زیارت وارد قم می شوند این شهر در شاهراه مواصلاتی 17 استان مهم کشور قرار گرفته و در تمام فصل های سال گردشگرانی حتی برای چند ساعت محدود از این شهر گذری کوتاه خواهند کرد، این مهم می توانست برای هنرمندان قمی فرصتی برای معرفی هنر صنایع دستی چندین هزار ساله باشد، ولی به دلیل نبود یک بازارچه دائمی امروز از نگاه گردشگران خارج و رو به افول و فراموشی رفته است.
وجود نمایشگاه های متعدد استانی، ملی و یا بین المللی فرصتی را برای معرفی صنایع دستی فراهم می کند، ولی به رغم تلاش میراث فرهنگی استان قم برای برپایی این نمایشگاه به نظر می رسد هم زمانی نمایشگاه سوغات و مواد غذایی دیگر استان های کشور باعث شده مردم بیشتر به حضور و خرید از نمایشگاه سوغات رغبت داشته و از بازدید از کلکسیون هنری استان قم و دیگر استان های کشور محروم باشند.
به یکی از غرفه های صنایع دستی می رویم، نمایش سفال و سرامیک و وجود غرفه ای به نام سفال و سرامیک قم آدمی را به وجد می‌آورد، شاید قم را تنها با هنر انگشترسازی و خرمهره و تسبیح فقط بشناسیم؛ باب گفت وگو را با یک هنرمندی باز می کنیم که یک دهه از عمر خود را برای این هنر گذاشته است.
وارث هنرمند سفال و سرامیک قم با اشاره به هنر سفال و سرامیک قم گفت: هنر سفال و سرامیک قم تاریخی چندین هزار ساله دارد و من این حرفه و هنر را از پدرم آموختم و قریب به 50 سال در این هنر فعالیت دارم و این هنر جایگاه خوبی در کشور دارد و منبعی برای درآمد و حتی اشتغال زایی است.
رضا سرکارپور افزود: در گذشته کارگاه ها و هنرمندانی به این هنر فعالیت داشتند و این هنر شناخته شده بود، ولی به دلیل بی حمایتی و بی توجهی بسیاری از هنرمندان دست از این هنر برداشته و با توجه به این که این هنر، هنر آبا و اجدادی من است و دهه ای از عمرم را برای این کار گذاشتم من دیگر انگیزه ای برای ادامه فعالیت هنری ندارم. به گفته این هنرمند، در شهر گردشگر پذیر قم بازارچه ای برای فروش تولیدات خود نداریم کارگاه من هم مکانی دور از دید گردشگران است چگونه می توان این هنر قدیمی را معرفی کرد در حالی که صنایع دستی با کم ترین سرمایه بیشترین درآمدزایی و اشتغال را دارد، ولی باید امروز شاهد افول و فراموشی این هنر باشیم.
یکی از هنرمندان هنر زیورآلات سنتی قم نیز در گفت وگو با خبرنگار مهر، بیان کرد: هنر زیورآلات سنتی از هنرهای سنتی و تاریخی قم است و جزو تمدن و فرهنگ این شهر محسوب می شود، در گذشته های دور این هنر بر روی فلزی مانند مس و برنج کار می شد و با رونق این هنر امروز بر فلزات گران بهایی مانند طلا و نقره هم کار می شود.
ابوالفضل ابراهیمی که 15 سال در این هنر سررشته دارد و خود رئیس انجمن صنفی هنر زیورآلات سنتی قم است با اشاره به دغدغه های هنرمندان این صنعت، افزود: در حالی که در قم 800 کارگاه زیورآلات سنتی فعالیت دارند و نقشی در رونق اشتغال زایی دارد مهم ترین دغدغه هنرمندان این هنر نبود بازارچه دائمی صنایع دستی است.
به گفته وی، تنها در کارگاه من 55 نفر به طور مستقیم و غیرمستقیم شاغل هستند با توجه به رایزنی هایی که میراث فرهنگی برای ایجاد یک بازارچه با دیگر دستگاه های اجرایی داشت هنوز این مشکل وجود دارد.
به گفته این هنرمند، اخیراً بازار کهنه هم که تنها امید هنرمندان قمی است به درهای آن به روی برای ورود وسایل نقلیه باز شده و این امر برای گردشگران و زائرانی که برای دیدن غرفه های صنایع دستی به این بازار می آیند مشکلاتی را ایجاد کرده است که باید استانداری برای حل این مشکل ورود کند.
ابراهیمی از انتخاب بازار شمسه در مجتمع الغدیر برای فروش و معرفی هنرهای دستی خبر داد و گفت: اکنون در حال پیگیری برای ایجاد بازارچه در این مجتمع هستیم، ولی با توجه به بالا بودن هزینه اجاره غرفه های آن می تواند به چالشی برای هنرمندان تبدیل شود.
از دیگر غرفه های مهم نمایشگاه صنایع دستی غرفه ای برای هنر «قلم زنی» بود که به طور مشترک با هنرهایی مانند انگشترسازی و تراش بر روی سنگ به نمایش گذاشته شده بود.
یکی از هنرمندانی که 30 سال در این هنر فعالیت دارد به خبرنگار مهر، گفت: من 30 سال در زمینه قلم زنی برمس و 10 سال بر دیگر فلزات بر حسب نیاز مشتری فعالیت دارم این هنر در اصفهان با درخشش خوبی روبرو بوده و به کشورهای خلیج فارس و اروپایی صادر می شود هرچند ما هم با حمایت صنایع دستی قم صادرات ضعیفی هم داشتیم ولی این هنر به دلیل نوبد مکانی ثابت برای معرفی کم فروغ مانده است.
محسن علایی بیان کرد: در کارگاه من برای 15 نفر اشتغال زایی داشتم نمایشگاه فرصتی را برای معرفی این هنر فراهم کرد ولی زمان آن اندک و هم زمان با نمایشگاه سوغات ایرانی بود این هنر نیازمند معرفی و تبلیغ و بازاریابی است.
در حاشیه نمایشگاه با هنرمندانی در رشته تراش بر روی سنگ و همچنین هنرمندان جوانی که به هنر خرمهره فعالیت داشتند نیز گفت وگویی شد که همه آن ها از نبود بازاری برای فروش محصولات خود گلایه مند بودند.
یکی از غرفه هایی که بازدیدهای خوبی در این نمایشگاه داشت، غرفه هنرهای دستی و منبت زندانیان بود. مسئول این غرفه به خبرنگار مهر گفت: زندانیان با هدف درآمدزایی و توانمندسازی انواع رشته های هنری را آموزش دیده و به آن مشغول خواهند شد؛ این غرفه حاصل هنر زندانیان است و 150 زندانی به صنایع دستی مانند منبت کاری، بافتنی و تابلو فرش فعالیت دارند و 50 درصد از درآمد فروش این محصولات به حساب خانواده های آن ها واریز خواهد شد.
منبع: روزنامه 19 دی
/2085/ 6133/
کپی شد
