زیارت امین الله با صدای محسن فرهمند +متن و ترجمه

درباره این زیارت به سندهای معتبر از جابر، از امام باقر(علیه‌السلام) روایت شده: حضرت امام زین‌العابدین(علیه‌السلام) به زیارت امیر‌المؤمنین(علیه‌السلام) آمد و در کنار قبر آن حضرت ایستاد و گریست و چنین گفت:

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَمِینَ اللّٰهِ فِی أَرْضِهِ ، وَحُجَّتَهُ عَلَىٰ عِبادِهِ ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ ، أَشْهَدُ أَنَّکَ جاهَدْتَ فِی اللّٰهِ حَقَّ جِهادِهِ ، وَعَمِلْتَ بِکِتابِهِ ، وَاتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِیِّهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ حَتّىٰ دَعاکَ اللّٰهُ إِلىٰ جِوارِهِ فَقَبَضَکَ إِلَیْهِ بِاخْتِیارِهِ ، وَأَلْزَمَ أَعْداءَکَ الْحُجَّةَ مَعَ مَا لَکَ مِنَ الْحُجَجِ الْبالِغَةِ عَلَىٰ جَمِیعِ خَلْقِهِ .

سلام بر تو ای امین خدا بر روی زمینش و حجّت او بر بندگانش، سلام بر تو ای امیر مؤمنان [اگر این زیارت برای امام دیگر خوانده شود «السلام علیک یا امیرالمؤمنین» گفته نمی‌شود، مؤلف] شهادت می‌دهم که تو در راه خدا آن‌چنان‌که باید جهاد کردی و به کتابش عمل نمودی و روش‌های پیامبرش (درود خدا بر او و خاندانش) را پیروی کردی تا خدا تو را به جوارش خواند و با اختیاراتش تو را به جانب خود قبض روح نمود و دشمنانت را ملزم به حجت کرد، با آنچه تو راست از حجت‌های رسا بر همه مخلوقاتش.

اللّٰهُمَّ فَاجْعَلْ نَفْسِی مُطْمَئِنَّةً بِقَدَرِکَ ، راضِیَةً بِقَضائِکَ ، مُولَعَةً بِذِکْرِکَ وَدُعائِکَ ، مُحِبَّةً لِصَفْوَةِ أَوْلِیائِکَ ، مَحْبُوبَةً فِی أَرْضِکَ وَسَمائِکَ ، صابِرَةً عَلَىٰ نُزُولِ بَلائِکَ ، شاکِرَةً لِفَواضِلِ نَعْمائِکَ ، ذاکِرَةً لِسَوابِغِ آلائِکَ ، مُشْتاقَةً إِلىٰ فَرْحَةِ لِقائِکَ ، مُتَزَوِّدَةً التَّقْوىٰ لِیَوْمِ جَزائِکَ ، مُسْتَنَّةً بِسُنَنِ أَوْلِیائِکَ ، مُفارِقَةً لِأَخْلاقِ أَعْدائِکَ ، مَشْغُولَةً عَنِ الدُّنْیا بِحَمْدِکَ وَثَنائِکَ.

خدایا قرار ده نفسم را آرام در برابر تقدیرت، خشنود به قضاوتت، حریص به ذکر و دعایت، عاشق به برگزیده دوستانت، محبوب در زمین و آسمانت، شکیبا بر نزول بلایت، سپاسگزار بر فزونی نعمت‌هایت، یادکننده کامل عطاهایت، مشتاق به شادی دیدارت، توشه برگیرنده تقوا برای روز پاداشت، پیرو روش‌های اولیایت، جداکننده از اخلاق دشمنانت، غافل از دنیا به سپاس و ثنایت.

پس روى مبارک خود را بر قبر گذاشت و گفت:

اللّٰهُمَّ إِنَّ قُلُوبَ الْمُخْبِتِینَ إِلَیْکَ والِهَةٌ ، وَسُبُلَ الرَّاغِبِینَ إِلَیْکَ شارِعَةٌ ، وَأَعْلامَ الْقاصِدِینَ إِلَیْکَ واضِحَةٌ ، وَأَفْئِدَةَ الْعارِفِینَ مِنْکَ فازِعَةٌ ، وَأَصْواتَ الدَّاعِینَ إِلَیْکَ صاعِدَةٌ ، وَأَبْوابَ الْإِجابَةِ لَهُمْ مُفَتَّحَةٌ ، وَدَعْوَةَ مَنْ ناجاکَ مُسْتَجابَةٌ ، وَتَوْبَةَ مَنْ أَنابَ إِلَیْکَ مَقْبُولَةٌ ، وَعَبْرَةَ مَنْ بَکَىٰ مِنْ خَوْفِکَ مَرْحُومَةٌ ، وَالْإِغاثَةَ لِمَنِ اسْتَغاثَ بِکَ مَوْجُودَةٌ ، وَالْإِعانَةَ لِمَنِ اسْتَعانَ بِکَ مَبْذُولَةٌ ،

خدایا دل‌های فروتنان، سرگردان به سوی توست و راه‌های مشتاقان به درگاهت نمایان است و نشانه‌های قاصدان کوی‌ات پیداست و دل‌های عارفان از تو هراسان است و صدای خوانندگان به جانب تو بلند است و درهای اجابت به رویشان گشوده و دعای آنکه با تو مناجات کرد مستجاب است و توبه‌ی کسی که به‌سوی تو بازگشت پذیرفته است و اشک کسی که از ترس تو گریه کرد مورد رحم است و فریادرسی برای کسی که از تو فریاد خواست آماده است و کمک برای کسی که از تو کمک خواست رایگان است،

وَعِداتِکَ لِعِبادِکَ مُنْجَزَةٌ ، وَزَلَلَ مَنِ اسْتَقالَکَ مُقالَةٌ ، وَأَعْمالَ الْعامِلِینَ لَدَیْکَ مَحْفُوظَةٌ ، وَأَرْزاقَکَ إِلَى الْخَلائِقِ مِنْ لَدُنْکَ نازِلَةٌ ، وَعَوائِدَ الْمَزِیدِ إِلَیْهِمْ واصِلَةٌ ، وَذُنُوبَ الْمُسْتَغْفِرِینَ مَغْفُورَةٌ ، وَحَوائِجَ خَلْقِکَ عِنْدَکَ مَقْضِیَّةٌ ، وَجَوائِزَ السَّائِلِینَ عِنْدَکَ مُوَفَّرَةٌ ، وَعَوائِدَ الْمَزِیدِ مُتَواتِرَةٌ ، وَمَوائِدَ الْمُسْتَطْعِمِینَ مُعَدَّةٌ ، وَمَناهِلَ الظِّماءِ لَدَیْکَ مُتْرَعَةٌ .

وعده‌هایت برای بندگانت وفا شده و لغزش آن‌که از تو پوزش خواست نادیده گرفته شده و اعمال عمل‌کنندگان نزد تو محفوظ است و روزی‌هایت از جانب تو به سوی مخلوقات فرود‌‌ آینده است و بهره‌های فزون به سویشان پیوسته است و گناهان آمرزش‌جویان آمرزیده است و حاجات خلق نزد تو برآورده است و جایزه‌های خواستاران، پیش تو کامل گشته است و عایدات افزون پیاپی است و سفره‌های خواهندگان طعام آماده و حوض‌های تشنگان لبریز است.

اللّٰهُمَّ فَاسْتَجِبْ دُعائِی ، وَاقْبَلْ ثَنائِی ، وَاجْمَعْ بَیْنِی وَبَیْنَ أَوْلِیائِی ، بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَعَلِیٍّ وَفاطِمَةَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ إِنَّکَ وَلِیُّ نَعْمائِی ، وَمُنْتَهَىٰ مُنایَ ، وَغایَةُ رَجائِی فِی مُنْقَلَبِی وَمَثْوَایَ.

خدایا دعایم را مستجاب کن و ستایشم را بپذیر و بین من و اولیایم جمع کن، به حق محمّد و علی و فاطمه و حسن و حسین، تو ولی‌نعمت و نهایت آرزو و هدف امید منی در بازگشتگاه و محل اقامتم.

در کتاب «کامل الزیارات» پس از متن زیارت این جملات آمده است:

أَنْتَ إِلٰهِی وَسَیِّدِی وَمَوْلایَ اغْفِرْ لِأَوْلِیائِنا ، وَکُفَّ عَنَّا أَعْداءَنا ، وَاشْغَلْهُمْ عَنْ أَذَانَا ، وَأَظْهِرْ کَلِمَةَ الْحَقِّ وَاجْعَلْهَا الْعُلْیَا ، وَأَدْحِضْ کَلِمَةَ الْبَاطِلِ وَاجْعَلْهَا السُّفْلىٰ إِنَّکَ عَلَىٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.

تو معبود و آقا و مولای منی، دوستانمان را بیامرز، دشمنانمان را از ما بازدار و از آزار ما غافلشان گردان و کلمه حق را نمایان و آن را برتر کن و کلمه باطل را بلغزان و آن را پست‌تر قرار ده، تو بر هر چیز توانایی.

آنگاه امام باقر(علیه‌السلام) فرمود: هرکه از شیعیان ما این زیارت و دعا را در کنار قبر امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) یا نزد قبر یکی از ائمه(علیهم‌السلام) بخواند، البته حق‌تعالی این زیارت و دعای او را در نامه‌ای از نور بالا برد و مُهر حضرت محمّد(صلی‌الله‌علیه‌وآله) را بر آن بزند و به این صورت محفوظ باشد تا به قائم آل محمّد(عج) تسلیم کنند، پس صاحبش را به بشارت و تحیت و کرامت استقبال نماید ان‌شاء‌الله تعالی.

مؤلّف گوید: این زیارت شریفه‌ هم از زیارات مطلقه به حساب می‌آید و هم از زیارات مخصوصه روز غدیر و هم از زیارات جامعه که در جمیع روضات مقدسه ائمه خوانده می‌شود.