محققان آمریکایی دریافتند شرایط محیطی از قبیل نور خیابان ها، وجود پارک ها فضاهای سبز و ترافیک خیابان ها می تواند بر میزان وقوع جرم و جنایت در میان نوجوانان و جوانان تاثیرگذار باشد. به گزارش جی پلاس؛ محققان پس از تجزیه و تحلیل شرایط محیطی قربانیان حوادث آدم کشی در میان نوجوانان بلافاصله پس از ارتکاب جرم، دریافتند نور ضعیف خیابان ها، نبود پارک ها و خلوت بودن معابر در محله ها، احتمال فراوانی این حوادث را در مقایسه با محله های دیگر به میزان قابل توجهی بالا می برد و نوجوانان محله هایی که از این امکانات پیش پا افتاده برخوردار بوده اند در امنیت بیشتری قرار دارند. مطالعه جدید در تکمیل مطالعات پیشین انجام شده در این زمینه، نشان داد اصلاح برخی ویژگی های محیطی در کنار برخی توسعه های کم هزینه می تواند به تقویت تعاملات اجتماعی منجر شده و به طور بالقوه ای خشونت جوانان را در شهرهای بزرگ کاهش دهد. "آلیسون جی. کولیبا" متخصص طب جوانان و اپیدمولوژی در "بیمارستان کودکان" فیلادلفیا می گوید: "آدم کشی یکی از علل اصلی مرگ نوجوانان و جوانان، به ویژه در میان آفریقایی - آمریکایی ها، در ایالت متحده آمریکا به شمار می آید اما عواملی که بر خشونت در میان نوجوانان و جوانان تاثیرگذارند بسیار پیچیده است. برنامه های جلوگیری از خشونت در مقیاس های بزرگ که به فقر و نابرابری مربوط می شود، کاملاً ضروری است، اما برای دستیابی به نتایج قابل توجه شاید به سرمایه گذاری های بلند مدت نیاز باشد. ما در این مطالعه بر روی سطوح دیگری تمرکز کردیم؛ ویژگی های قابل اصلاحی که به محیط زندگی مربوط می شود و می تواند از عوامل بروز خشونت باشد." "آلیسون کولیبا" به همراه همکارانش در بیمارستان کودکان فیلادلفیا و محققان دانشکده پزشکی "پرلمن" در دانشگاه پنسیلوانیا به رهبری "چارلز سی. براناس" دکترای اپیدمیولوژی و مدیر "مرکز علوم آسیب شناسی پن" دست به انجام این مطالعه زدند. برخلاف مطالعات پیشین که عمدتاً بر روی بزرگسالان تمرکز شده بود، مطالعه حاضر در یک مطالعه منحصر به فرد و مبتنی بر جمعیت، نواجوانان را هدف قرار داد. تیم تحقیق ۱۴۳ قربانی آدم کشی در فضای آزاد را از سنین ۱۳ تا ۲۰ سال با ۱۵۵ نفر در همان رنج سنی مقایسه کردند. همه افراد مورد آزمایش از سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲ در فیلادلفیا زندگی می کرده اند. هر فرد مورد کنترل به مدت ۳ ساعت در زمانی که یک مقتول همسان به قتل رسیده بود. تیم تحیقاتی از گوشه و کنار خیابان هایی که به محل وقوع قتل نزدیک بودند و همچنین محل حضور افراد تحت کنترل تصاویر پانوراما تهیه کردند. سپس، رمزگذاران آموزش دیده که از شرایط موجود بی اطلاع بودند به ارزیابی عکس ها پرداختند. آنها نماهای قابل رویت محیطی مانند وضعیت ساختمان ها، فضای باز، نور خیابان ها، جمعیت عمومی، سطل های زباله و نقاشی های دیواری را در تصاویر هر دو گروه درجه بندی کردند. کولیبا می گوید: "هدف ما از این کار این بود که نشان دهیم در یک زمان مشخص و در یک روز خاص شرایط محیط اطراف نوجوانی که به قتل رسید با نوجوانی که هیچ صدمه ای ندیده بود چگونه بوده و ما چه چیزی می توانیم از عوامل محیطی که نوجوانان را در خطر به قتل رسیدن قرار می دهد، یاد بگیریم." او در ادامه می گوید: "نوجوانی دوره رشد شناختی فوق العاده ای است. برای بسیاری از نوجوانان ساکن شهرهای بزرگ، ارزیابی و کاهش خطراتی که آنها با آن روبرو هستند (به عنوان مثال، با خیال راحت به مدرسه رفتن و فوتبال بازی کردن بدون روبرو شدن با هیچ خشونتی) این روزها چالش بزرگی به حساب می آید.مداخلات مبتنی بر محل ممکن است برای آنها از اهمیت بالایی برخوردار باشد. این تیم مطالعاتی پس از بررسی تجزیه تحلیل های بدست آمده، دریافت وجود نور، چراغ های راهنمای رانندگی (به خصوص برای پیاده ها)، معابر خط کشی شده، حمل و نقل عمومی و پارک ها همگی به میزان قابل توجهی با کاهش خطر آدم کشی ارتباط دارد. در مقابل، خطر قتل نوجوانان در نزدیکی تقاطع های دارای علائم توقف و مناطقی که دارای علائم ترافیک کمتر بودند، بالاتر بوده است. براناس که که پیش از این در مطالعات متعدد خود نشان داده بود پارک های شهری و فضاهای سبز، مردم را تشویق به حفظ محیط زندگی خود و همچنین کاهش جرم و جنایت می کند، معتقد است: "نظریه ای که تا حد زیادی یافته های ما را تصدیق می کند این است که وجود خیابان های شلوغ فعالیت های بیرونی، تعامل و انسجام را در جوامع ترویج می کند که به طور بالقوه ای می تواند از وقوع خشونت های خیابانی جلوگیری کند. کولیبا و براناس، هر دو بر این نکته تأکید دارند که این مطالعه نشان دهنده این نیست که ویژگی های محیطی خیابان ها و یا عوامل دیگر باعث افزایش یا کاهش قتل و آدم کشی می شود. در مقابل، آنها معتقدند، نور خیابان ها، زیرساخت های پیاده روها، حمل و نقل عمومی، پارک ها و فضاهای سبز می توانند اهداف امیدوار کننده ای برای پژوهش های آینده به منظور دریافت تأثیر عواملی از این قبیل در فراهم آوردن فواید اجتماعی بهداشتی آنها باشند. کولیبا در پایان گفت و گوی خود با "sciencedaily" می گوید: "پیشنهاد ما این است که اصلاح ویژگی های محیط های شهری می تواند به نقطه تعاملی تبدیل شود بین برنامه های گسترده اجتماعی اقتصادی و برنامه های مداخلات در سطح فردی که از پایداری کمتری برخوردار هستند. برگرفته از: sciencedaily

دیدگاه تان را بنویسید