اعمال روز مباهله

در لغت مباهله به معنای یکدیگر را لعن و نفرین کردن است و روز مباهله روزی است که پیامبر (ص) به اذن الهی و بر طبق آیه 61 سوره انعام با مسیحیان نجران به مباهله پرداخت و...

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش جی پلاس، روز بیست و چهارم ذیحجه روزی است که رسول خدا صَلَّی اللَّهِ عَلِیهِ وَاله با نصارای نجران مُباهَلَه کرد و پیش از آنکه خواست مُباهله کند عبا بر دُوش مبارک گرفت و حضرت امیرالمؤمنین و فاطمه و حَسَن و حسین عَلیهمُ السلام را داخل در زیر عبا کرد و گفت پروردگارا هر پیغمبری را اهل بیتی بوده است که مخصوص ترین خلق بوده اند به او. خداوندا اینها اهل بیت منند پس از ایشان برطرف کن شک و گناه را و پاک کن ایشان را پاک کردنی پس جبرئیل نازل شد و آیه تطهیر در شأن ایشان آورد. پس حضرت رسول صَلَّی اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله آن چهار بزرگوار را بیرون برد از برای مباهله چون نگاه نصاری بر ایشان افتاد و حقّیّت آن حضرت و آثار نزول عذاب مشاهده کردند جرأت مُباهله نداشتند و استدعای مصالحه و قبول جزیه کردند و در این روز نیز حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام در حال رکوع، انگشتری خود را به سائل داد و آیه اِنَّما وَلِیُّکُمُ اللّهُ در شأنش نازل شد. در کل این روز روز شریفی است و در آن چند عمل وارد است: اوّل : غسل دوّم : روزه سوّم : دو رکعت نماز و آن مثل روز عید غدیر است (دو رکعت است؛ در هر رکعت، یک مرتبه حمد و ده مرتبه توحید، ده مرتبه آیه الکرسى و ده مرتبه قدر خوانده مى شود و بهتر است پیش از اذان ظهر خوانده شود.) و نیز روایت شده است بعد از نماز هفتاد مرتبه استغفار کند. چهارم: خواندن دعای مباهله که شبیه به دعای سحرهای ماه رمضان است: اللهم انی اسئلک من بهائک بابهاء ... شایسته است در این روز تصدّق بر فقرا، برای تأسی به مولای متقیان امیر المؤمنین علیه السلام و زیارت کردن آن حضرت و بهتر است زیارت جامعه خوانده شود. منبع: سایت تبیان

دیدگاه تان را بنویسید