اگر دیدگاه های رایج درباره کهکشان راه شیری را بپذیریم، در این صورت انسان ها در یک بن بست کیهانی زندگی می کنند: ستاره ما در منطقه بازوی شکارچی و بین بازوهای بسیار بزرگتر قوس برساووشی واقع شده است. به گزارش جی پلاس، به نظر می رسد گروهی از پژوهشگران تصمیم دارند این برداشت از مکان را تغییر دهند. این پژوهشگران به تازگی نتایج یک مطالعه را منتشر کرده اند که بیان می کند بازوی محل سکونت ما از آنچه تاکنون تصور می کردیم بسیار بزرگتر است و شامل بازویی بزرگ می شود که در سراسر بازوی برساووشی امتداد یافته است. همچنین، شاخه ای دیگر وجود دارد که بین بازوهای شکارچی و قوس قرار دارد. اکنون باور بر این است که طول این بازو به بیست و پنج هزار سال نوری که بارها بیشتر از گمان های پیشین است می رسد. این یافته ها پس از شناسایی چند نقطه درخشان که امواج رادیویی منتشر می کردند و علت اکثر آنها، گازهای مختلف هستند بدست آمدند. می توان این نقاط درخشان را با دستگاه های تابش لیزر که امروزه در دسترس همگان هستند مقایسه کرد. به این ترتیب، امکان درک بهتر سرعت و فاصله نسبی آنها فراهم می شود. بدیهی است که اثبات درستی این یافته ها کار دشواری خواهد بود. این یافته ها با استفاده از تلسکوپ های VLBA در نیم کره شمالی به ثبت رسیده اند و به منظور دست یافتن به تصویری کامل تر، لازم است اطلاعات از نیم کره جنوبی نیز گردآوری شود. به هر حال، آنچه تا به اینجای کار نمایان شده این است که هنوز راه درازی برای شناخت دنیای پیرامون خود پیش رو داریم. منبع: تک شات

دیدگاه تان را بنویسید