صحیفه امام خمینی (س)

  • عنوان وجوه شرعی
  • محل نجف
  • مناسبت
  • تاریخ
  • موضوع وجوه شرعی
  • حضار یکی از وکلای امام خمینی ـ قم

بسمه تعالی

بعد از سلام و تحیت، سلامت و سعادت جنابعالی[را]از خداوند تعالی خواستار است. مرقوم مورخ شانزده ذی‏القعده و مرقوم دیگر با هم واصل شد. اینک جواب مرقوم اول ـ با وصفی که مرقوم شده است:

آن شخص که می‏تواند قرض شرعی او را بدهد، باید بدهد و شما تحویل بگیرید و به وارث ندهید. با آن اشخاص اگر علم ندارند که کمک به اسرائیل می‏دهند مانع ندارد معامله؛[1]لکن جنابعالی خصوصی بگویید که مشهور نشود.

جواب مرقوم ثانی مورخ هفده ذی‏الحجه: از قراری که آقای زکی نوشته است کاغذها نرسیده ولی چون اخیراً مدتی هیچ کاغذ تقریباً نمی‏رسید، احتمال دارد پس از رفع منع رسیده باشد، لهذا عجالتاً تا خبر ثانی انتظار می‏کشیم.[2]

سیصد و بیست و یک تومان که به سادات داده‏اید، خبر وصولش رسید.

1 ـ به آقازادۀ سید فخرالدین مرحوم اجازه دهید، به هر نحو خواستید.

2 ـ و مجازید به هر کس اجازه خواست و مورد وثوق است اجازه دهید، به هر نحو صلاح می‏دانید.

3 ـ اشخاصی که صلاح می‏دانید وجهی بدهید، مجازید.

4 ـ دو نفری که دستگردان کرده‏اند و اجازه خواسته‏اند برای مسجد، با قید احتیاج فعلی و عدم امکان از طریق دیگر، اجازه دهید.

5 ـ آنهایی که بابت سهم سادات داده‏اند و شما صلاح می‏دانید اجازه دهید؛ مجازید در اجازه.

6 ـ راجع به چاپ کتاب اجازه نمی‏دهم. قبض اخیر را با سایر قبوض می‏فرستم بیروت؛ امید است برسد.

قبض پنج هزار را که مرقوم شده، به آقای ستاری بدهم می‏رسانم. بناست مبلغ 65 تومان به حساب آقای هاشمیان رفسنجانی به شما یا احمد بدهند برای سادات؛ شما بدهید به آنها.

صفحۀ مقابل را بدهید به آقای حاج آقا محسن محدث‏زاده، و وجوه را مطالبه کنید و به سادات فقیر برسانید.

قبوض جوف را به آقا[3]برسانید. به نظر می‏آید که این دو قبض، یکی باشد ولی من هر دو مورد را می‏فرستم؛ چون در دو مرقومه بود.

 

1 ـ منظور کسبۀ یهودی‏اند.
2 ـ رژیم شاه، تا مدتها از رسیدن نامه‏های امام خمینی به مخاطبانش در ایران جلوگیری می‏کرد و نیز از ارسال نامه‏هایی که به عنوان معظمٌ‏له از ایران نوشته می‏شد خودداری می‏نمود. 
3 ـ آقای سید مرتضی پسندیده.