بسمه تعالی

پس از اهدای سلام و تحیت. مرقوم مورخ 18 صفر واصل شد. سلامت و توفیق جنابعالی را خواستار است. هیچ یاد ندارم که چیزی که بوی گلایه از جنابعالی در آن باشد نوشته باشم. اینجانب نسبت به جنابعالی علاقۀ خاصه دارم و محبتهای جنابعالی را فراموش نمی‏کنم، و از خداوند تعالی برای شما سلامت و سعادت و اجر خواهانم.

در موضوعاتی که مرقوم شده تمام آنها را به همان نحو که مرقوم داشته‏اید اجازه کردم؛ مگر چند قلم:

قلم (1) شما می دانید که من در مساجد کمتر اجازه می‏دهم؛ در این مورد و در مورد سه، نصف از آنچه مرقوم شده است اجازه می‏دهم، با شرط آنکه مسجد مورد احتیاج فعلی باشد و از طریق دیگر هم نشود جبران کرد. (قلم 5) پس از خرج نمی‏شود حساب کرد. (10) در تمام چیزهایی که مجاز بودید مجازید. و در همۀ مطالبی که نوشته‏اید اجازه دادم.راجع به آقای آقا سید حسن اصفهانی، ایشان سهم سادات و نصف از سهم امام را مجازند، بیش از این اجازه نمی‏دهم. اگر فرضاً سابق هم اجازۀ دو ثلث داده باشم اکنون بیش از نصف اجازه نمی‏دهم. قبض ایشان را می‏فرستم، در صورتی‏که وجه را به همان نحو که مجازند دادند قبض را بدهید، والاّ محفوظ باشد.

دو قلم سیصد[تومان]اول ذی‏القعده و سیصد و بیست و یک[تومان]برای نماز و روزه، 24[ذی‏الحجه]واصل شد. دو قلم اخیر باز نرسیده است، در ماه بعد می‏رسد ان شاءاللّه‏. برای نماز و روزه عمل شود. ضمناً کاغذهای شما بی‏جواب نمانده و تمام قبوض فرستاده‏شده‏است.نمی‏دانم‏آدرس سابق شما به‏تهران به قوّت‏خود باقی‏است‏یا نه؟