بسم‏اللّه‏ الرحمن الرحیم

إنا للّه‏ و إنا إلیه راجعون

رحلت اسف‏انگیز حضرت آیت‏اللّه‏ آقای حاج آقامرتضی حائری ـ رحمة‏اللّه‏ علیه ـ موجب کمال تأثر و تأسف گردید.

ایشان در علم و عمل بحق خلف بزرگوار مرحوم آیت‏اللّه‏ عظمی، استاد معظم، حضرت آقای حاج شیخ عبدالکریم ـ رضوان‏اللّه‏ تعالی علیه ـ بودند. «وکَفَی بِهِ شَرَفاً و سَعَادة».[1]

اینجانب از اوایل تأسیس حوزۀ علمیۀ پربرکت قم، که به دست مبارک پدر بزرگوارشان تأسیس شد و موجب آنهمه برکات شد، آشنایی با ایشان داشته؛ و پس از مدتی از نزدیک معاشر و دوست صمیمی بودیم؛ و در تمام مدت طولانی معاشرت جز خیر و سعی در انجام وظایف علمیه و دینیه از ایشان مشاهده ننمودم.

این بزرگوار علاوه بر مقام فقاهت و عدالت، از صفای باطن به طور شایسته برخوردار بودند؛ و از اوایل نهضت اسلامی ایران، از اشخاص پیشقدم در این نهضت مقدس بودند. «جزاه[اللّه‏]عَنِ الإِسلام خیراً».

اینجانب به ملت محترم ایران، بویژه به اهالی وفادار قم و حضرات علمای اعلام و مدرسین معظم حوزۀ علمیۀ قم، تسلیت عرض می‏کنم؛ و برای خاندان معظم ایشان و فامیل محترمشان، خصوصاً حضرت حجت‏الاسلام آقای حاج آقا مهدی حائری
ـ أعزّه‏اللّه‏ ـ از خداوند تعالی طلب صبر جمیل و اجر جزیل می‏نمایم.

امید است عنایات حضرت بقیة‏اللّه‏ ـ روحی و ارواح العالمین لمقدمه الفداء ـ شامل حال همۀ آنان و همۀ ملت مسلمان باشد. والسلام علی عباداللّه‏ الصالحین.

تاریخ 15 اسفند 64 / 24 جمادی‏الثانیه 1406

روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی