بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

حضرت آیت‏اللّه‏ آقای شیرازی ـ دامت برکاته ـ مشهد مقدس

تلگراف تسلیت جنابعالی در مورد شهادت جانگداز شهید محراب حجت‏الاسلام والمسلمین آقای حاج آقا عطاءاللّه‏ اشرفی ـ قدس‏سره‏الشریف ـ واصل و موجب تشکر گردید.

از خدای تعالی رحمت و مغفرت جهت آن شهید بزرگوار و صبر و اجر برای بازماندگان و طول عمر و ادامه توفیقات جنابعالی را مسئلت دارم. والسلام علیکم و رحمة‏اللّه‏.

2 محرّم‏الحرام 1403

روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی

وصیتنامه[1]

بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

الحمدللّه‏ علی آلائه و نعمائه والصلوة والسلام علی انبیائه، سیّما افضلهم و خاتمهم؛ و علی اولیائه المعصومین، سیّما ابی الأئمه و افضل الاولیاء امیر المؤمنین ـ صلوات اللّه‏ علیه و علی اهل بیته و اولاده ـ سیّما بقیة‏اللّه‏ روحی لتراب مقدمه الفداء.

آمنت بکلّ ماجاء به النبی الخاتم ـ صلی اللّه‏ علیه و آله و سلم.

و بعد در تاریخ 7 محرّم الحرام 1403 موافق سوم آبان 1361 این چند سطر را به عنوان وصیت در امور شخصیه رقم می‏نمایم:

پس از توصیه به ورثه و نزدیکان خود به تقوا و صبر و ثبات در جمیع امور و معاشرت محبت‏آمیز بین خود به نحو شایسته و عشرت به معروف با بندگان خداوند تعالی و اعراض از زخارف دنیا و توجه به خداوند متعال، فرزند خود احمد خمینی ـ ایّده اللّه‏ تعالی ـ را وصی در امور شخصیه قرار دادم. و آنچه لازم به تذکر است در چند جمله توضیح می‏دهم:

1ـ من شخصاً در هیچ بانکی یا مؤسسه یا شرکتی یا غیر اینها وجهی ندارم، و آنچه در بانکها یا بعض مؤسسات و غیرهما است، وجوه شرعیه است و هیچ یک از ورثۀ من در آنها حقی ندارند، و امر آنها پس از من با جناب حجت الاسلام و المسلمین آقای حاج
شیخ حسینعلی منتظری ـ دامت برکاته ـ است و تحت نظر ایشان باید به مصارف شرعی برسد، و اگر خدای نخواسته برای ایشان حادثه‏ای رخ دهد، امر وجوه شرعیه با رهبر یا رهبرانی است که مجلس خبرگان تعیین می‏نمایند.[2]

2ـ کلیۀ اثاث منزل که در قم و یا تهران دارم، متعلق به مادر محترمۀ فرزندان من است. بعض از آنها از شخص خودشان بوده و آنچه از من بوده است به ایشان هبه کردم و تحت ید ایشان است.

و در این جمله دو تخته قالی بزرگ است که از سهم سادات است و من به طور موقت از آنها اجازۀ استفاده داده‏ام. باید پس از من به مصرف سادات برسد. و بعض اثاث هم امانتی است که احمد مطلع است و به صاحبانش باید رد کند. کتابهایی که در قم و تهران دارم که مقدار ناچیزی است در اختیار احمد است. اگر خودش احتیاج دارد بر دارد، و اگر حسین[3]برادرزاده‏اش لازم دارد به او بدهد، و الاّ در یک کتابخانۀ عمومی بگذارد و وقف آن نماید. و مقداری مختصر پول نقد دارم که از وجوه شرعیه نیست و محل آن از محل وجوه جدا است و نوشته‏ام که آنچه در آنجا است از شخص خودم می‏باشد، و پس از من از ورثه است؛ ـ علی ما فرضه اللّه‏ تعالی ـ[4]. ممکن است در خمین ملک مختصری داشته باشم که حضرت حجت الاسلام آقای پسندیده مطلع هستند. آن هم پس از من از ورثه است.[5]

3ـ منزل معروف که در قم دارم، مال شخصی است که پس از من به ورثه می‏رسد. و وصیت من آن است که منافع آن مادامی که مادر فرزندانم[6]حیات دارند از ایشان است و امید است فرزندان من و ایشان این وصیت را اجازه دهند که این مخدّرۀ محترمه به همۀ ما
حقوق بسیار دارند. خداوند تعالی جبران فرماید و به ایشان عوض دهد.

4ـ احتیاطاً پنج سال نماز و روزه به وسیلۀ شخص موثقی قضا شود. تا حال تحریر از کسی طلبی ندارم و به کسی بدهکار نیستم. یک دانگ از خانۀ قم را به مادر فرزندانم بدهند در ازای مهر ایشان.

5ـ از احمد ـ وفّقه‏اللّه‏ تعالی ـ می‏خواهم که کوشش خود را صرف نماید در خدمت به جمهوری اسلامی، و اگر پس از من از طرف متصدیان کاری که به شایستگی می‏تواند انجام دهد از او خواستند برای خدمت به اسلام و مسلمین، نه برای مقام و جهات دنیوی، رد نکند و از خدمت رو برنگرداند که در حال حاضر خدمت به این جمهوری اسلامی بر عهدۀ همه است.

6ـ از همۀ فرزندانم خصوصاً احمد می‏خواهم که با مادرشان به طور شایسته عمل کنند و از خدمت به او هر چه می‏توانند سر باز نزنند:و الجنة تحت اَقدام الامّهات.[7]و از احمد می‏خواهم که با خویشاوندان و بستگان خود رفتار اسلامی نماید و از خدمت به آنان کوتاهی ننماید. و به حسین و مادر و خواهرش[8]محبت بیشتر نماید، و در صورت احتیاج در صورت امکان رفع آن نماید. و امیدوارم که فرزندم حسین از اشتغال به علم و تهذیب نفس غفلت نکند و استعداد خدایی را هدر ندهد. و از فرزندم مریم ـ وفقهااللّه‏ تعالی ـ می‏خواهم در حفظ اخلاق اسلامی و محبت به خویشاوندان غفلت ننماید. و از همۀ خویشاوندان و بستگان و دیگران امید عفو و طلب رحمت دارم. و السلام علی عباداللّه‏ الصالحین.

روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی