دیوان شعر امام خمینی
عشقِ مسیحا دم
- بُلبُل از جلوه‌ی گُل نغمه‌ی داوُد نمود
- نغمه‌اش، درد دل غمزده بهبود نمود[1]
- ساقی از جام جهان، تاب به جان عاشِق
- آنچه با جان خلیل آتش نمرود نمود
- بنده‌ی عشقِ مسیحا دم آن دلدارم
- که به یُمن قدمش، هستی من دود نمود
- در پریشانی ما، هر چه شنیدی هیچ است
- هیچ را کس نتوانست که نابود نموئد
- نازم آن دلبر پُرشور که به صهبایش
- پرده‌بردارِ رُخ عابد و معبود نمود
- قدرت دوست نگر کز نگهی از سر لُطف
- ساجد خاک در میکده مسجود نمود.
فروردین 1366
1
- حافظ با همین وزن، امّا با قافیه و ردیف دیگر:دوش در حلقه‌ی ما، قصّه‌ی گیسوی تو بودتا دل شب، سخن از سلسله‌ی موی تو بود.