حالات علامه امینی به هنگام قرائت قرآن و نهج البلاغه چگونه بود؟
قرآن خواندن علامه امینی مانند خواندن نهج البلاغه همراه با یاد حضرت امیر سلام الله علیه بود و هر گاه به یا ایها الذین امنوا می رسید بیش از پیش در معنای آیه دقت می کرد.
قرآن خواندن علامه امینی مانند خواندن نهج البلاغه همراه با یاد حضرت امیر سلام الله علیه بود و هر گاه به یا ایها الذین امنوا می رسید بیش از پیش در معنای آیه دقت می کرد.
به گزارش جماران، عبدالحسین امینی معروف به علامه امینی(ره)، نویسنده کتاب الغدیر، فقیه، محدث ، متکلم، مورخ، نسخهشناس و از علمای بزرگ شیعه در قرن14ق. او علاوه بر نگارش آثار مهم علمی، کتابخانه امیرالمؤمنین(ع) را در نجف تاسیس کرد که حاوی ۷۰ هزار نسخه خطی است. ایشان ظهر جمعه 12 تیر ماه 1349ش (28 ربیعالثانی 1390ق) درگذشت. برخی درگذشت او در 70 سالگی را در حالی که بنیهای قوی و تنی سالم داشت، ناشی از مطالعه زیاد، اشتغال بیوقفه به نوشتن و مراقبت دائم در کار کتابخانه دانستهاند. بامداد شنبه 13 تیر 1349ش، پیکر او تشییع شد. افزون بر تهران، در شهرهای بغداد، کاظمین، کربلا و نجف نیز پیکر علامه امینی تشییع شد و پس از طواف دادن در آستان مقدس علوی به وصیت خود او، در حجرهای از کتابخانه امیرالمؤمنین علی(ع) که خود بنیانگذار آن بود، به خاک سپرده شد. امینی در وصیتنامهاش خواست کسی را نایب او قرار دهند تا ده سال به کربلا برود. وی همچنین وصیت کرده بود ده سال مجلس عزا در روزهای شهادت فاطمه(س) برگزار کنند.
علامه امینی فرموده است: با خدا پیمان بسته ام که اگر خوب شدم، پنج سال در کربلا ساکن شوم، شاید گریه سیری بکنم و این عقده دلم را به پایان ببرم.
علامه امینی آرزو داشت که در گوشه بیابانی چادر بزند و تا آخر عمر بر مظلومیت علی علیه السلام بگرید.
حاصل حدود 17 ساعت کار شبانه روزی در سال های متعدد، مطالعه 10 هزار جلد کتاب از «باء» بسم الله تا «تاء» تمّت و رجوع به یکصد هزار جلد کتاب دیگر و سفر به ایران، هند، سوریه، ترکیه و مصر برای مراجعه به منابع موجود در کتابخانه های این کشورها پس از بررسی تمام کتب موجود در نجف و تمامی کتابخانه های عراق از سوی شیخ عبدالحسین امینی تبریزی مشهور به علامه امینی منجر به تالیف اثر شریف الغدیر در بیست جلد به زبان عربی شد. علامه امینی روز جمعه ۲۸ ربیعالثانی ۱۳۹۰ هجری در تهران دیده از جهان فرو بست و پیکر مطهرش در جوار کتابخانه امام امیرالمؤمنین علیه السلام در نجف اشرف به خاک سپرده شد. محل دفن علامه امینی، خانهای بود که در کنار کتابخانه متعلق به سادات اخوی بود و مالک خانه از ایشان درخواست نمود که وصیت کند تا در این خانه در کنار کتابخانهای که خود آن را تأسیس کرده و به نام امیرالمؤمنین علیه السلام نامگذاری کرده دفن شود. علامه نیز پذیرفت و سرانجام در همان مکان به خاک سپرده شد. مزار علامه، سالهاست که مقصد زائران و دلسوختگان و عاشقان امیرالمؤمنین علیه السلام است.
آیتالله عبدالحسین امینی معروف به علامه امینی، نویسندهی کتاب شریف الغدیر، فقیه، محدث، متکلم، مورخ، نسخهشناس و از علمای بزرگ شیعه در قرن ۱۴ ق. میباشد.ایشان در ۱۲ تیر ۱۳۴۹ در سن ۶۸ سالگی در تهران دار فانی را وداع گفت و پس از تشییع در شهرهای تهران، بغداد، کاظمین، کربلا و نجف، در حجرهای از کتابخانهی امیرالمؤمنین علی (علیهالسلام) که خود بنیانگذار آن بود، به خاک سپرده شد.
"علامه امینی" همواره نهضت امام خمینی را تأیید و همراهی میکرد. جملهی «الخمینی ذخیرة الله للشیعة»؛ خمینی ذخیرهی الهی برای شیعه است را پس از قیام پانزده خرداد گفت.