امام در بخشی از پیام خود اشاره کرده است: «شخصیت عظیمى که از عصاره وحى الهى تغذیه و در خاندان سید رُسل محمد مصطفى و سید اولیا على مرتضى، تربیت و در دامن صدیقه طاهره، بزرگ شده بود قیام کرد و با فداکارى بى نظیر و نهضت الهى خود، واقعه بزرگى را به وجود آورد که کاخ ستمکاران را فرو ریخت.».
به گفته آیت الله بهجت فضیلت گریه بر سیدالشهدا علیه السلام از نماز شب نیز بالاتر است.
ایشان در ایام عزاداری حضرت سیدالشهدا سلام الله علیه سراسیمه، سربرهنه و واله بود.
در بخشی از وصیتنامه آیت الله قاضی آمده است: در مـسـتـحبات تعزیه دارى و زیارت حضرت سیدالشهداء مسامحه ننمایید و روضه هفتگى ولو دو سه نفر باشد، اسباب گشایش امور است و اگر از اول عـمـر تـا آخرش در خدمات آن بزرگوار از تعزیت و زیارت و غیرهما به جا بیاورید، هـرگـز حـق آن بـزرگـوار ادا نـمـى شـود و اگـر هـفـتـگـى مـمـکـن نـشـد، دهـه اول محرم ترک نشود.
امام خمینی با اشاره به اینکه اگر در جمهوری اسلامی خطایی از مسئولان سر بزند، می گویند، جمهوری اسلامی این است، گفت: اگر از شما آقایان یک چیزى صادر بشود، مى گویند جمهورى اسلامى این است. مکتب ما متزلزل مى شود. مسئولیتتان زیاد است آقایان.
در آستانه ماه محرم ۱۴۰۳ هجری قمری[۱]، جمعی از روحانیون قم، تهران و آذربایجان در حسینیه جماران به حضور امام امت رسیده و ایشان به بیان تأثیر نهضت سید الشهدا (س) پرداخت.
امام خمینی (س) با اشاره به اینکه ادعیه از نعمت های بزرگی است که هر کس به اندازه خودش از آن استفاده می کند، گفت: «ادعیه اى که از ائمه اطهار وارد شده است این هم یک سفره اى است، پهن شده است براى اینکه همه از آن استفاده کنند، هر کس به مقدار فهمش. و اکثراً چیزهایى است که عامه مردم از آن استفاده مى کنند و فقراتى در ادعیه هست که فلاسفه از آن استفاده مى کنند. فقراتى هست که عرفا از آن استفاده مى کنند. فقراتى هست که خاصه اولیا باید از آن استفاده کنند.».
در آستانه ماه محرم 1403 هجری قمری[1]، جمعی از روحانیون قم، تهران و آذربایجان در حسینیه جماران به حضور امام امت رسیده و ایشان به بیان تأثیر نهضت سید الشهدا (س) پرداخت.