امام تصمیم گرفته بودند به قم باز گردند، همه مسائل امنیتی و پزشکی در نظر گرفته شد و کم کم خبر به گوش مردم رسید. جمعیت عظیمی از دور و نزدیک خود را به قم رساندند. شهر آذین شده بود. خیل جمعیت در ورودی شهر اجازه حرکت اتومبیل امام را نمی داد...
آقا مشغول به هر کاری که بودند به محض ورود من، آن کار را کنار می گذاشتند و به دقت به حرف هایی که می زدم گوش می کردند.
سقوط تدریجی فشار خون شریانی و نامنظم و سریع شدن ضربان و عدم جواب مناسب به درمان دقیق وخامت حال حضرت امام را نشان می داد و هر لحظه انتظار حادث شدن فاجعه ای دردناک می رفت.
حاج احمد آقا 24 اسفند ماه سال 24 آمد و 25 اسفند 73 رفت.
برف سنگینی می بارید و حرکت اتومبیل حامل امام به کندی صورت می گرفت و ایشان که سرمی به دست داشتند، آرام دراز کشیده بودند و...
پولیوری را برای امام بافته و فرستاده بود و به ازای هر یک دانه یک صلوات گفته و دعایی برای سلامتی امام کرده بود...
اعضای شورای انقلاب، وزیر بهداشت و متخصصان قلب با تشکیل جلسه ای در قم تصمیم گرفتند امام را به تهران و بیمارستان قلب شهید رجایی منتقل کنند.
امسال در حالی وارد ایام سالگرد رهبر کبیر انقلاب اسلامی می شویم که دیگر شاهد حضور یار دیرین امام (آیت الله هاشمی رفسنجانی) نیستیم، یاری که دلسوزی، درایت، تیزهوشی، تدبیر و... او در همه روزگاران و بزنگاه های تاریخی این نظام خود را به خوبی نشان داد و کارساز شد، بنا بر این تصمیم بر آن است که خاطرات این روزها را برای اولین بار از زبان او برای مخاطبان منتشر کنیم.