پایگاه خبری جماران: تجمعات پراکنده اخیر در شهرهای مختلف کشور، از آن رو که برای فعالین سیاسی-رسانه ای غیرمنتظره بوده و عوامل و انگیزه های چندگانه ای در وقوع آن دخیل هستند، نیازمند تحلیل و تفکیک دقیق است تا بر مبنای آن بتوان موضع مناسبی اتخاذ کرد:
1-بستر روانی و واقعی گلایه ها و اعتراضات مردم را می توان در مشکلات اقتصادی و معیشتی از جمله فساد، گرانی برخی اقلام غذایی، احتمال گرانی بنزین و حذف یارانه شماری از یارانه بگیران و... ذکر کرد.
سپرده گذاران موسسات اعتباری، کسبه معترض بندر گناوه و... را هم می توان در کنار این عناوین مورد توجه قرار داد.
2-«پشیمانی از رای به روحانی» کلیدواژه است که در هفته های اخیر رایج شده است؛ حامیان دولت و برخی شخصیت های برجسته بر اساس نشانه های مختلف آشکار و پنهان، رقبای دولت را در پشت پرده ی داستان می بینند.
از طرفی در دو روز اخیر گویی منتقدان دولت با دیدن شعارهای هنجارشکنانه تجمع کنندگان در وضعیت سردرگمی گرفتار شده اند؛ آنان از یکسو به خاطر شعارهای معترضانه نسبت به وضع معیشتی و رییس دولت نمی توانند و به عبارتی دلشان نمی آید این تجمعات را نادیده بگیرند و از طرف دیگر، هدف گرفتن اساس نظام و حتی طرح برخی شعارهای ارتجاعی و ساختارشکنانه در این اجتماعات، آنان را دچار تردید کرده است.
3-اگر بپذیریم که بستر اصلی گلایه مردم حوزه ی اقتصاد است، ضمن دفاع از حق تجمع مردم مبنی بر آزادی «تشکیل اجتماعات و راه‌پیمایی‌ها، بدون حمل سلاح، به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد»، عامل مولّد و محرّک برای این تجمعات ناگهانی که از مشهد آغاز شد چه کسانی هستند؟ چگونه است که تا قبل از وقوع، انبوه سیاسیون و اهل تحلیل و رسانه حتی حدس وقوع آن را نمی زدند؟ کدام انگیزه های سیاسی و اجتماعی و اقتصادی در این قضایا خواسته یا ناخواسته با هم تلاقی کرده اند؟
این جریانات بی سر و صاحب که شعارهای بعضا غیرقابل باوری از آنها به گوش می رسد معلول کدام شرایطند؟ آیا اگر احزاب و سیاسیون شناخته شده و صاحب عقبه ی اجتماعی امکان فعالیت آزادتری داشتند و می توانستند وظیفه انتقال پیام میان مردم و دولت و بیان مطالبات مردم را به خوبی ایفا کنند، کار به اینجا می رسید که چند کانال مشکوک تلگرامی در داخل و خارج اینچنین عرصه را به دست گیرند؟!
4-رسانه های مختلف اعم از صدا و سیما، مطبوعات، خبرگزاری ها و شبکه های اجتماعی داخلی نیز در این اتفاقات یا سکوت پیشه کرده و یا به اطلاع رسانی انفعالی اکتفا کرده اند؛ این در حالی است که در منابع خبری غیررسمی خبرهای دیگری در جریان بود و مشاهده این تناقض دست کم گروهی از مردم را به کسب خبر از منابع غیررسمی و خارجی سوق می دهد؛ مساله ای که همواره دغدغه و نگرانی مسئولان و دلسوزان کشور بوده است.
در اینجا باید انتقادی به رسانه های داخلی، خصوصا صدا و سیما، وارد کرد که چرا این بار نیز با خودداری از بیان تحلیل ها و گزارش های واقع بینانه ابتکار عمل را به دست نمی گیرند و این صحنه خطیر را به دیگرانی واگذار می کنند که به منافع ملی پایبندی نداشته و اتفاقا مترصد فرصتی برای به خطر انداختن این منافع هستند.
5-دولت در این صحنه کجاست؟ رییس جمهور محترم جز سخنرانی طوفانی دو هفته قبل چه موضعی اتخاذ کرده و برای تبیین راهکارها جهت حل مشکلات اقتصادی چه برنامه ای دارد؟
آیا مجموعه دولت در نظر و عمل باور ندارند که صداقت و هم کلامی و گفت و گو با مردم تسهیل گر سخت ترین تصمیمات اقتصادی و خنثی کننده هر عامل سوء استفاده گر است؟
