دراین مطلب آمده است: وحدت ، تپش هماهنگ قلب هاست وآهنگ حرکت دست ها وحدت اسلامی ،عامل اقتدار اسلام در برابر کفر و نفاق و اختلاف ، آفت بزرگ عزت و استقلال مسلمین است . آرمان و امید همه دوستان عظمت اسلامی و جدایی و تفرقه آرزوی شوم دشمنان دیرینه ماست . وحدت ،کشتی نوح است و تفرقه ، تازیانه عذاب الهی . امیداست در روزگاری که شیاطین بذر نفاق و تفرقه می‌پاشند تا در سرزمین مقدس اسلام ، درخت دشمنی پرورش دهند ، با بیداری ویاد آوری سخنان وحدت بخش رسول خدا و ائمه معصومین علیهم‌السلام نقشه‌های شوم استکبار نقش بر آب شود و خداجویان وحدت‌اندیش با توسل به قرآن وسنت در اطاعت از رهبری راه را بر دشمن ببندند.
فرمان دین مبین محمدی بر وحدت است . هرچند در مواردی اختلاف نظر باشد ، اما این اختلاف نباید باعث افتراق و درگیری شود . متأسفانه در شرایط مختلف سیاسیون از فرصت ها برای تثبیت جریان خود استفاده می‌کنند که این همه ناشی از خود خواهی و بی توجهی به حقوق عمومی مردم است ؛هر چند همه مدعی دفاع از حقوق مردم اند.
بیماری به جان همدیگر افتادن، درد امروز کشور ماست که البته با اعتصام بحبل الله که امروز فرمانبری از ولی فقیه است ،درمان شدنی است. اگر این اتفاق نیفتد ، دودش در چشم مردم می‌رود ؛بنابراین سؤال این است که مردم چه گناهی کرده‌اند که باید در اثر دعوا های مبتنی برجنگ قدرت ،سرگردان باشند و رنج های معیشتی را هم تحمل کنند . این بیماری را می‌توان با کنارگذاشتن خود خواهی ها معالجه کردو با عمل به فرموده قرآن و پیامبر که وحدت را تنها راه حفظ اقتدار مسلمانان دانسته‌اند ، به تحقق اهداف متعالی نظام و عزت و رفاه ملت کمک کرد . هر کس به وظیفه خود عمل کند ، قطعا تمام امور به‌درستی پیش خواهند رفت و همه می‌توانند نقش مؤثر خود رادر پیشبرد اهداف نظام و تعالی کشور ایفا کنند .
مجلس و دولت باید به دور از تعصب سیاسی و خود خواهی و بر مبنای منافع ملی و تمسک به قانون به وظیفه خود عمل کنند . شاید در مجلس نظرات متفاوتی وجود داشته باشد ، اما نباید عده‌ای فکر کنند یا انگشت اتهام را به سمتی ببرند . برای روشن شدن مطلب کافی است به موضوع پر سر و صدای این روزها یعنی لوایح مربوط به پیوستن ایران به کنوانسیون مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم ( سی .اف .تی ) و آن بخش از آنکه بیشتر بر سر زبان ها ست ، یعنی اف. ای. تی . اف FATF و آنچه در ماجرای تصویب آن در مجلس شورای اسلامی پیش آمد ، نگاهی بیندازیم . وقایعی که برای یک جامعه اسلامی به هیچ وجه پذیرفته نیست ، حتی اگر در یک جامعه غیر اسلامی رخ دهد نیز دور از انتظار است ؛ زیرا به هر حال هر جامعه‌ای ، چه اسلامی و چه غیر اسلامی ، از معیارهای قانونی و اخلاقی یا دست کم قراردادهای اجتماعی بر خوردار است که با رعایت آنها می‌توان مانع چنین وقایعی شد.
در زمینه مصوبه اخیر مجلس دو طرز فکر درباره لایحه مربوط به FATF مطرح بوده و هنوز هم مطرح است ؛ عده‌ای می‌گویند این لایحه استعماری و خطرناک است و می‌تواند راه نفوذ دشمن را هموار کند ؛ پس رأی دهندگان به آن خائن به کشور و نظام و ملت و حتی اسلام هستند.
عده دیگری می‌گویند کسانی که رأی منفی دادند ، خیانت کردند ؛ زیرا تصویب نشدن موجب مشکلات تحمل ناپذیری برای مردم و نظام خواهد شد . هر دو گروه شعارهای مختلفی علیه هم دادند و می‌دهند و هنوز هم کار را دنبال می‌کنند ؛ یکی به دنبال تأیید شورای نگهبان است و دیگری تأیید نشدن آنرا از سوی شورای نگهبان دنبال می‌کند که البته فی نفسه این کارها اگر درست دنبال شود ، مشکلی پیش نمی آورد ؛ اما فشار و جو و سر و صداهای خارج از عرف پسندیده نیست . نمی‌توان نیمی از مجلس را خائن و نیمی دیگر را خادم دانست ؛ بلکه قاطبه مجلس که عصاره ملت‌اند با توجه به اطلاعات خود نظر می‌دهند و نباید متهم شوند.خوبی کار این است که شفاف‌سازی درباره مسئله شود تا مردم نیز آشنایی کامل با موضوع پیدا کنند ؛ ولی باید منتظر طی مسیر قانونی بود تا سرنوشت مصوبه مشخص شود . بی‌تردید اگر در شورای نگهبان نتیجه اعلام شد و مثبت بود ، حرف دیگری نمی‌ماند ؛ اگر هم رد شد ، همین‌طور . البته مسیر دیگری بر آن اضافه می‌شود که باز باید به انتظار آن ماند؛ اما اینکه 190 کشور قواعد اف ای تی اف را پذیرفته‌اند و به آنها عمل کرده‌اند و 37 کشور به عضویت آن درآمده‌اند، دلیلی بر پذیرش یا نپذیرفتن نخواهد بود.
بی‌تردید صحنه های درگیری لفظی و شنیدن آرای متضاد مردم را سرگردان کرده و می‌کند. مردم نمی‌دانند کدام نظر را باور کنند و نسبت به آینده امیدوار باشند یا نا امید . این سرگردانی برای مردم ، بدترین حالت است و برای کشور نیز پیامدهای ناگواری دارد . اگر مسئولان نظام در میان توده های مردم بودند به این واقعیت می‌رسیدند که مردم در چنین شرایط یا حساس بلاتکلیفی می‌کنند و تصورشان این است که همه چیز رها ست و کسی به کسی نیست . این آفتی است که بی‌اعتمادی می‌آورد.
همه ما می‌دانیم آنجا که لازم باشد راه درست را رهبری عزیز به مردم نشان خواهند داد و اجازه کوچک ترین انحرافی را نخواهند داد ؛ با اینحال مشکل اختلاف نظر حل شدنی است.مسئولان نظام باید درچنین مواردی حرف آخر را به گونه‌ای بزنند که افکار عمومی بتواند جواب روشنی برای سؤال‌های خود دریافت کند و باشفافیت نیروها را در جهت امور مهم و مورد نیاز واقعی کشور قرار دهند.
مردم ما در این روزها گرفتار یک مشت دلال هستند که با حمایت چند سایت مستقر درخارج برای کشورنرخ ارز و سکه تعیین می‌کنند وعده‌ای سود جو نیز در داخل قیمت اجناس مورد نیاز مردم را تا می توانند افزایش می‌دهند. در شرایطی که مردم گرفتارمشکلات معیشتی هستند، نیروهای سیاسی، علما و مسئولان کشور نباید خود را سرگرم درگیری‌هایی کنند که جز تفرقه نتیجه‌ای نخواهد داشت . باید کار را به مسئولانی سپرد که قانون اجازه تصمیم‌گیری نهایی را به آنها داده و نیروها را برای گشایش گره های مردم به کار گرفته است. باید فکرها و همت ها صرف مقابله با توطئه های داخلی و خارجی شود که مشکلات معیشتی رابرای مردم به وجود می‌آورند و به این ترتیب اعتماد مردم را احیا کرد.
7141
انتهای پیام فرمان دین مبین محمدی بر وحدت است . هرچند در مواردی اختلاف نظر باشد ، اما این اختلاف نباید باعث افتراق و درگیری شود . متأسفانه در شرایط مختلف سیاسیون از فرصت ها برای تثبیت جریان خود استفاده می‌کنند که این همه ناشی از خود خواهی و بی توجهی به حقوق عمومی مردم است ؛هر چند همه مدعی دفاع از حقوق مردم اند.
بیماری به جان همدیگر افتادن، درد امروز کشور ماست که البته با اعتصام بحبل الله که امروز فرمانبری از ولی فقیه است ،درمان شدنی است. اگر این اتفاق نیفتد ، دودش در چشم مردم می‌رود ؛بنابراین سؤال این است که مردم چه گناهی کرده‌اند که باید در اثر دعوا های مبتنی برجنگ قدرت ،سرگردان باشند و رنج های معیشتی را هم تحمل کنند . این بیماری را می‌توان با کنارگذاشتن خود خواهی ها معالجه کردو با عمل به فرموده قرآن و پیامبر که وحدت را تنها راه حفظ اقتدار مسلمانان دانسته‌اند ، به تحقق اهداف متعالی نظام و عزت و رفاه ملت کمک کرد . هر کس به وظیفه خود عمل کند ، قطعا تمام امور به‌درستی پیش خواهند رفت و همه می‌توانند نقش مؤثر خود رادر پیشبرد اهداف نظام و تعالی کشور ایفا کنند .
مجلس و دولت باید به دور از تعصب سیاسی و خود خواهی و بر مبنای منافع ملی و تمسک به قانون به وظیفه خود عمل کنند . شاید در مجلس نظرات متفاوتی وجود داشته باشد ، اما نباید عده‌ای فکر کنند یا انگشت اتهام را به سمتی ببرند . برای روشن شدن مطلب کافی است به موضوع پر سر و صدای این روزها یعنی لوایح مربوط به پیوستن ایران به کنوانسیون مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم ( سی .اف .تی ) و آن بخش از آنکه بیشتر بر سر زبان ها ست ، یعنی اف. ای. تی . اف FATF و آنچه در ماجرای تصویب آن در مجلس شورای اسلامی پیش آمد ، نگاهی بیندازیم . وقایعی که برای یک جامعه اسلامی به هیچ وجه پذیرفته نیست ، حتی اگر در یک جامعه غیر اسلامی رخ دهد نیز دور از انتظار است ؛ زیرا به هر حال هر جامعه‌ای ، چه اسلامی و چه غیر اسلامی ، از معیارهای قانونی و اخلاقی یا دست کم قراردادهای اجتماعی بر خوردار است که با رعایت آنها می‌توان مانع چنین وقایعی شد.
در زمینه مصوبه اخیر مجلس دو طرز فکر درباره لایحه مربوط به FATF مطرح بوده و هنوز هم مطرح است ؛ عده‌ای می‌گویند این لایحه استعماری و خطرناک است و می‌تواند راه نفوذ دشمن را هموار کند ؛ پس رأی دهندگان به آن خائن به کشور و نظام و ملت و حتی اسلام هستند.
عده دیگری می‌گویند کسانی که رأی منفی دادند ، خیانت کردند ؛ زیرا تصویب نشدن موجب مشکلات تحمل ناپذیری برای مردم و نظام خواهد شد . هر دو گروه شعارهای مختلفی علیه هم دادند و می‌دهند و هنوز هم کار را دنبال می‌کنند ؛ یکی به دنبال تأیید شورای نگهبان است و دیگری تأیید نشدن آنرا از سوی شورای نگهبان دنبال می‌کند که البته فی نفسه این کارها اگر درست دنبال شود ، مشکلی پیش نمی آورد ؛ اما فشار و جو و سر و صداهای خارج از عرف پسندیده نیست . نمی‌توان نیمی از مجلس را خائن و نیمی دیگر را خادم دانست ؛ بلکه قاطبه مجلس که عصاره ملت‌اند با توجه به اطلاعات خود نظر می‌دهند و نباید متهم شوند.خوبی کار این است که شفاف‌سازی درباره مسئله شود تا مردم نیز آشنایی کامل با موضوع پیدا کنند ؛ ولی باید منتظر طی مسیر قانونی بود تا سرنوشت مصوبه مشخص شود . بی‌تردید اگر در شورای نگهبان نتیجه اعلام شد و مثبت بود ، حرف دیگری نمی‌ماند ؛ اگر هم رد شد ، همین‌طور . البته مسیر دیگری بر آن اضافه می‌شود که باز باید به انتظار آن ماند؛ اما اینکه 190 کشور قواعد اف ای تی اف را پذیرفته‌اند و به آنها عمل کرده‌اند و 37 کشور به عضویت آن درآمده‌اند، دلیلی بر پذیرش یا نپذیرفتن نخواهد بود.
بی‌تردید صحنه های درگیری لفظی و شنیدن آرای متضاد مردم را سرگردان کرده و می‌کند. مردم نمی‌دانند کدام نظر را باور کنند و نسبت به آینده امیدوار باشند یا نا امید . این سرگردانی برای مردم ، بدترین حالت است و برای کشور نیز پیامدهای ناگواری دارد . اگر مسئولان نظام در میان توده های مردم بودند به این واقعیت می‌رسیدند که مردم در چنین شرایط یا حساس بلاتکلیفی می‌کنند و تصورشان این است که همه چیز رها ست و کسی به کسی نیست . این آفتی است که بی‌اعتمادی می‌آورد.
همه ما می‌دانیم آنجا که لازم باشد راه درست را رهبری عزیز به مردم نشان خواهند داد و اجازه کوچک ترین انحرافی را نخواهند داد ؛ با اینحال مشکل اختلاف نظر حل شدنی است.مسئولان نظام باید درچنین مواردی حرف آخر را به گونه‌ای بزنند که افکار عمومی بتواند جواب روشنی برای سؤال‌های خود دریافت کند و باشفافیت نیروها را در جهت امور مهم و مورد نیاز واقعی کشور قرار دهند.
مردم ما در این روزها گرفتار یک مشت دلال هستند که با حمایت چند سایت مستقر درخارج برای کشورنرخ ارز و سکه تعیین می‌کنند وعده‌ای سود جو نیز در داخل قیمت اجناس مورد نیاز مردم را تا می توانند افزایش می‌دهند. در شرایطی که مردم گرفتارمشکلات معیشتی هستند، نیروهای سیاسی، علما و مسئولان کشور نباید خود را سرگرم درگیری‌هایی کنند که جز تفرقه نتیجه‌ای نخواهد داشت . باید کار را به مسئولانی سپرد که قانون اجازه تصمیم‌گیری نهایی را به آنها داده و نیروها را برای گشایش گره های مردم به کار گرفته است. باید فکرها و همت ها صرف مقابله با توطئه های داخلی و خارجی شود که مشکلات معیشتی رابرای مردم به وجود می‌آورند و به این ترتیب اعتماد مردم را احیا کرد.
7141
کپی شد
