مولا جان؛ کوچه های توس، آخرین گام های مقدست را به مویه نشسته است. تو صدای غریب خراسانی در هیاهوی بی سرانجام فریادها، تو آن نخل تناوری که شاخه های ابدی ات را خزانی نیست.
آقای من، دانه کدام انگور جرات یافت که طعم ذلت مامون را به کام تو بچشاند تا قبله هشتم را در صبر و لبخند خویش بنا کنی؟
امروز نه تنها خیابان های خراسان که تمام جای جای ایرن اسلامی در ماتم وعزاست. غم سوزاندن جگرت تا قیامت از ذهن ها بیرون نمی رود.
رضا جان، تو آرامش دلهای زخمی و بیقراری هستی که طنین ناله هایش در جان ضریحت می پیچد.
زمین ریشه علوی ات را بر خویش می بالد. آسمان شاخه های هاشمی ات را به تحسین، ستاره می پاشد. ای آنکه ابهتت تار و پودمان را به سکوت می خواند، ای آنکه زمزمه نامت وسیع مان می کند. باران رحمتت را بر ما بگستران تا از تشویش های زمانه در دور دست آرامش ساکن شویم.
رضا جان، ما را بخوان به بلندای افق دریایی ات، از انزوای این همه تاریکی برهان و از آن سوی آبی ها نگاهمان کن که سخت آرزومند توایم و نیازمند.
امام رضا (ع) هشتمین امام ما شیعیان در سال 148 هجری در مدینه متولد شد در ماه صفر سال 203 هجری قمری در سن 55 سالگی در شهر طوس خراسان به شهادت رسید.
در باب شهادت ایشان تقریبا تمام علمای شیعه و عده ای از علمای اهل سنت قائلند که آن حضرت مسموم و شهید شده اند.
شهید مطهری در همین رابطه در کتاب سیری در سیره ائمه اطهار می نویسد: «قرائن نشان می دهد که حضرت رضا (ع) را مسموم کرده اند و یک علت اساسی همان قیام بنی عباس در بغداد (علیه مامون) بود. مامون در حالی حضرت رضا (ع) را مسموم کرد که از خراسان به طرف بغداد می رفت و مرتب اوضاع بغداد را به او گزارش می دادند که بغداد قیام کرده، او که دید حضرت رضا را نمی تواند عزل کند و اگر با این اوضاع آشفته وارد بغداد شود بسیار مشکل است برای اینکه زمینه رفتن آنجا را فراهم کند و به بنی عباس بگوید کار تمام شد، حضرت را مسموم کرد و آن علت اساسی که می گویند و قابل قبول هم هست و با تاریخ وفق دارد،، همین جهت است.»
مردم چهارمحال و بختیاری همانند مردم سایر استانها امروز با برپایی هیات های عزاداری و نوحه خوانی در سوگ امام هشتم شیعیان به عزا نشستند و عشق و ارادت خود را به سلاله پاک نبی مکرم اسلام نشان دادند.
اما حضور امام رضا (ع) در خراسان سرمایه ارزشمندی برای ما ایرانیان شد که باید تا می توان با الگوگیری از سیره و روش ایشان میزبان و شیعه خوبی برای این امام بزرگوار باشیم.
یک استاد دانشگاه با اشاره به ویژگی های اخلاقی و رفتاری امام رضا(ع)، ایشان را مظهر رافت و مهربانی دانست و گفت: در متون دینی و تاریخی یکی از مهمترین ویژگی های امام هشتم رافت و مهربانی ایشان عنوان شده است.
احمدرضا بسیج افزود: آنچه در کتب مرجع شیعه آمده نشانگر آنست که شیوه زندگی علی ابن موسی الرضا (ع) سرشار از مهربانی و تواضع بوده که در کنار سایر صفات پسندیده اخلاقی نمونه والایی برای الگوگیری ما شیعیان به شمار می روند.
وی تصریح کرد: امام رضا (ع) مانند پیشوایان معصوم به زیور فضایل اخلاقی و کمالات آراسته بود که بی شک این سیره و روش نه تنها در حیطه زندگی فردی بلکه در امور اجتماعی بسیار راهگشا و رفع کننده بسیاری از مشکلات و آسیب های اجتماعی است.
این استاد دانشگاه، زهد و عبادت، تواضع و فروتنی، جود و بخشش، بردبای، عزت نفس، امر به معروف و ونهی از منکر و درایت و هوشمندی بالا را از دیگر ویژگی های اخلاقی امام رضا(ع) برشمرد.
بسیج خاطرنشان کرد: شایسته است تا در این ایام ضمن سوگواری برای شهادت شاه خراسان بر رفتار و منش این امام بزرگوار بیش از پیش تفکر و تامل کرده و با الگوگیری از ایشان رهروی راستینی برای این امام رئوف باشیم.
گزارش از خاطره حسین زاده**انتشار:جهانبخش صفری
7363/6021
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.