به گزارش ایرنا، بیست و هشتم صفر سالروز رحلت پیام آور صلح و دوستی یکی از سخت ترین و غم انگیزین لحظه های تاریخ است.
ماه صفر که به انتهای خویش نزدیک می شود، آن مصیبت برزگ فرا می رسد و مردم در فراق سوره رحمان برای پیامبر بزرگ گریه می کنند، گریه ای که مصیب را در تاریخ جاری می کند.
رحلت اشرف مکارم اخلاق، اشرف مخلوقاتی که مرامنامه انسانیت را تا انتهای تاریخ برای بشریت تدوین کرد ، فرا می رسد و تاریخ آخرین فرستاده خداوند را از دست می دهد.
آسمان می گیرد و بغض گرفته در گلوی آسمان با سیل باران در چهار گوشه جهانی که گرد کعبه گسترده شده است،ترک بر می دارد تا مگر با زمزم اشک ، آرام گیرد.
باید گریست آرام و بی صدا، یا باید گریست با صدای بلند کهˈ لقد انقطع بموتک مالم ینقطع بموت غیرک، من النبوه و الانباء و اخبار السماءˈ(نهج البلاغه) و هر آینه با مرگ تو قطع شد چیزی که با مرگ دیگران قطع نمی شود و آن نبوت و احادیث دین آسمانی است.
باید گریست در رحلت اصالت انسانیت، همانا که: خصصت حتی صرت سلیا عمن و عممت حتی صار الناس فیک سواء، لولا انک امرت بالصبر و نهیت عن الجزع، لانفدنا علیک ماه الشوون.
خصوصیت مصیبت تو چنان است که مصیبت تمام مصیبت زدگان عالم را به تسلیت و آرامش نشاند و عمومیت مصیبت در این است که احدی از مردم در مصیبت تو فارغ از غم نیست و اگر نه این است که مارا به صبر امر و از خزع نهی فرمودی، هرآینه تا خشک شدن اشک چشم برتو می گریستم(نهج البلاغه).
پیامبر در حج الوداع با امت خویش اتمام حجت کرد ' وخلف فیکم ماخلفت الانبیا فی اممها، اذ لم یترکوهم هملا بغیر طریق واضح و لاعلم قائم' آن حضرت به وقت انتقال به آخرت هر آنچه را انبیا گذشته، در امت خود به ودیعت نهادند در میان شما به ودیعت نهاد، که پیامبران، امتها را بدون راه روشن و نشانه ای پا برجا سرگردان و رها نگذاشتند(نهج البلاغه خطبه اول)
روز بیست و هشت صفر مردم گریه می کند، بیست و هشتم صفر روز نوحه و ناله در فراق یاسین است ،روز گریه سوره رحمان و مردم سیاهپوش این روز مصیب زده هستند.
اینک در جای جای این سرزمین پرچم های سیاه به نشانه عزا به اهتزاز درآمده و در سوگ پیامبر مکرم اسلام و شهادت امام حسن مجتبی(ع) عاشقان حضرتش عزاداری می کنند و اشک ماتم بر گونه های خویش جاری می سازند.
انتشار دهنده: محمود رئیسی
2097
انتهای پیام ماه صفر که به انتهای خویش نزدیک می شود، آن مصیبت برزگ فرا می رسد و مردم در فراق سوره رحمان برای پیامبر بزرگ گریه می کنند، گریه ای که مصیب را در تاریخ جاری می کند.
رحلت اشرف مکارم اخلاق، اشرف مخلوقاتی که مرامنامه انسانیت را تا انتهای تاریخ برای بشریت تدوین کرد ، فرا می رسد و تاریخ آخرین فرستاده خداوند را از دست می دهد.
آسمان می گیرد و بغض گرفته در گلوی آسمان با سیل باران در چهار گوشه جهانی که گرد کعبه گسترده شده است،ترک بر می دارد تا مگر با زمزم اشک ، آرام گیرد.
باید گریست آرام و بی صدا، یا باید گریست با صدای بلند کهˈ لقد انقطع بموتک مالم ینقطع بموت غیرک، من النبوه و الانباء و اخبار السماءˈ(نهج البلاغه) و هر آینه با مرگ تو قطع شد چیزی که با مرگ دیگران قطع نمی شود و آن نبوت و احادیث دین آسمانی است.
باید گریست در رحلت اصالت انسانیت، همانا که: خصصت حتی صرت سلیا عمن و عممت حتی صار الناس فیک سواء، لولا انک امرت بالصبر و نهیت عن الجزع، لانفدنا علیک ماه الشوون.
خصوصیت مصیبت تو چنان است که مصیبت تمام مصیبت زدگان عالم را به تسلیت و آرامش نشاند و عمومیت مصیبت در این است که احدی از مردم در مصیبت تو فارغ از غم نیست و اگر نه این است که مارا به صبر امر و از خزع نهی فرمودی، هرآینه تا خشک شدن اشک چشم برتو می گریستم(نهج البلاغه).
پیامبر در حج الوداع با امت خویش اتمام حجت کرد ' وخلف فیکم ماخلفت الانبیا فی اممها، اذ لم یترکوهم هملا بغیر طریق واضح و لاعلم قائم' آن حضرت به وقت انتقال به آخرت هر آنچه را انبیا گذشته، در امت خود به ودیعت نهادند در میان شما به ودیعت نهاد، که پیامبران، امتها را بدون راه روشن و نشانه ای پا برجا سرگردان و رها نگذاشتند(نهج البلاغه خطبه اول)
روز بیست و هشت صفر مردم گریه می کند، بیست و هشتم صفر روز نوحه و ناله در فراق یاسین است ،روز گریه سوره رحمان و مردم سیاهپوش این روز مصیب زده هستند.
اینک در جای جای این سرزمین پرچم های سیاه به نشانه عزا به اهتزاز درآمده و در سوگ پیامبر مکرم اسلام و شهادت امام حسن مجتبی(ع) عاشقان حضرتش عزاداری می کنند و اشک ماتم بر گونه های خویش جاری می سازند.
انتشار دهنده: محمود رئیسی
2097
کپی شد
