به گزارش ایرنا،مردم شهرکرد براساس یک سنت دیرین،هنگام تحویل سال، چراغ خانه را روشن می کنند و روشنایی آن را از اماکن مذهبی و متبرکه می گیرند.
مردم شهرکرد براساس یک سنت دیرین که از گذشتگان خویش به یادگار دارند،در هنگام لحظه تحویل سال و نوروز ، آیین سنتی ˈچراغ بران ˈ را برگزار کردند.
در این آیین مردم شهرکرد با اعتقاد بر این که نوروز، روز برافروختن چراغ حاجت و طلب انسان هاست آیین سنتی چراغ بران را از غروب آفتاب تا لحظه تحویل سال نو برگزار می کنند.
براساس این سنت،در ابتدای این آیین سنتی، پیران خانواده و ریش سفیدان قوم و طایفه با چراغی در دست وارد امامزاده دو خاتون حلمیه و حکمیه شهرکرد می شدند و پس از ادای احترام و زیارت بارگاه این دو بزرگوار،چراغ خانه خویش را به دست سیدی از سادات شهرکرد روشن می کرده اند و سپس تازه دامادهای و نوعروسان و بعد از آن نیز دیگر اعضا خانواده برای روشن کردن چراغ به امامزاده می رفته اند.
شهرکردی ها معتقدند این رسم دیرین و دیرگاه بیش از 200سال قدمت دارد و پیش از این در دوران گذشته طایفه های شهرکردی (دهکردی) که در سه محله مسجد جامع ، مسجد خرابه ، محله چاه آب (فلکه آب)، محله ارباب میرزا و محله های دیگر از جمله محله یخچال سکونت داشتند،در غروب آفتاب شب نوروز اقدام به روشن کردن چراغ های خانه خود می کردند.
این آیین سنتی برای آنان به منزله بردنˈروشنایی به خانه ˈ است تا در طول سال همواره چراغ مهر و محبت این خانه روشن باشد.
آنان پس از روشن شدن چراغ به عنوان عیدانه به سید روشن کننده چراغ هدیتی از محصول کشاورزی خویش می دادند و سپس به مسجد باز می گشتند و نماز شب می گذاشتند و چراغ را با آیین و احترام به خانه می بردند.
در گذشته باب بود که مردم شب نوروز با حضور در امامزادگان شهرکرد چراغ خانه های خود را برمی افروخته اند و سپس در فردای نوروز به دیدار یکدیگر می رفتند و دید و بازدید نوروز نیز تا زمانی که چراغ روشن بوده انجام می شده است.
به گزارش ایرنا،مردم شهرکرد در آستانه سال 96در امامزادگان مرکز استان اقدام به برافروختن چراغ خانه خویش کردند.
گزارش از محمود رییسی
2097
انتهای پیام مردم شهرکرد براساس یک سنت دیرین که از گذشتگان خویش به یادگار دارند،در هنگام لحظه تحویل سال و نوروز ، آیین سنتی ˈچراغ بران ˈ را برگزار کردند.
در این آیین مردم شهرکرد با اعتقاد بر این که نوروز، روز برافروختن چراغ حاجت و طلب انسان هاست آیین سنتی چراغ بران را از غروب آفتاب تا لحظه تحویل سال نو برگزار می کنند.
براساس این سنت،در ابتدای این آیین سنتی، پیران خانواده و ریش سفیدان قوم و طایفه با چراغی در دست وارد امامزاده دو خاتون حلمیه و حکمیه شهرکرد می شدند و پس از ادای احترام و زیارت بارگاه این دو بزرگوار،چراغ خانه خویش را به دست سیدی از سادات شهرکرد روشن می کرده اند و سپس تازه دامادهای و نوعروسان و بعد از آن نیز دیگر اعضا خانواده برای روشن کردن چراغ به امامزاده می رفته اند.
شهرکردی ها معتقدند این رسم دیرین و دیرگاه بیش از 200سال قدمت دارد و پیش از این در دوران گذشته طایفه های شهرکردی (دهکردی) که در سه محله مسجد جامع ، مسجد خرابه ، محله چاه آب (فلکه آب)، محله ارباب میرزا و محله های دیگر از جمله محله یخچال سکونت داشتند،در غروب آفتاب شب نوروز اقدام به روشن کردن چراغ های خانه خود می کردند.
این آیین سنتی برای آنان به منزله بردنˈروشنایی به خانه ˈ است تا در طول سال همواره چراغ مهر و محبت این خانه روشن باشد.
آنان پس از روشن شدن چراغ به عنوان عیدانه به سید روشن کننده چراغ هدیتی از محصول کشاورزی خویش می دادند و سپس به مسجد باز می گشتند و نماز شب می گذاشتند و چراغ را با آیین و احترام به خانه می بردند.
در گذشته باب بود که مردم شب نوروز با حضور در امامزادگان شهرکرد چراغ خانه های خود را برمی افروخته اند و سپس در فردای نوروز به دیدار یکدیگر می رفتند و دید و بازدید نوروز نیز تا زمانی که چراغ روشن بوده انجام می شده است.
به گزارش ایرنا،مردم شهرکرد در آستانه سال 96در امامزادگان مرکز استان اقدام به برافروختن چراغ خانه خویش کردند.
گزارش از محمود رییسی
2097
کپی شد
