این هنرمند بی همتا نه تنها در رشته موسیقی بلکه در عرصه تئاتر به موفقیت های بزرگی دست یافت و هر چه توفیقش بیشتر می شد، افتادگی، ادب و بی ادعائیش فزونی می یافت.
به گفته عموم کسانی که با روانشاد گلچین از نزدیک ملاقات داشته اند استاد بجز مهارت در اجرای آواز و تصانیف زیبا و ماندگار و نیز نقش آفرینی در صحنه نمایش، منش هنرمندانه نیز داشت و بسیار ماخوذ به حیا بود.
او هنر بویژه موسیقی را عاملی بزرگ برای تربیت و شخصیت اجتماعی می دانست و بجز تشویق و ترغیب جوانان برای راهیابی به این عرصه، عیب و ایراد هنر جویان را با مهربانی متذکر می شد.
پرهیز از بخل و حسد و مردمی بودن و یا به اصطلاح عامیانه 'خاکی بودن' از جمله ویژگی های این استاد بزرگ بود و به رغم اصرارهای پیاپی هرگز به کاباره ها و مجالس عیش و عشرت صاحبان قدرت راه نیافت و ارائه هنر برای مردم را وظیفه یک هنرمند و افتخار خویش می دانست.
بهره گیری از اشعار عرفانی شعرای بزرگ کشور از دیگر ویژگی های استاد گلچین بود و اجرای زیبای شعر 'الهی به مستان جام شهود-- به عقل آفرینان بزم وجود' در مایه بیات اصفهان به همراه فلوت زنده یاد عماد رام در دهه 40خورشیدی همچنان در خاطر هنر دوستان این مرز و بوم است.
**تولد
استاد نادر دلدار گلچین در 10 آذر 1315 خورشیدی در شهر رشت دیده به جهان گشود. از کودکی به موسیقی علاقه مند شد و آهنگهای محلی استان گیلان را به زیبایی می خواند. کمتر از 12 سال داشت که به عنوان خواننده محلی همکاریش با رادیو رشت که در اختیار تیپ ارتش در این شهرستان بود و زیر نظر مدیران ارتش اداره می‌شد آغاز کرد.
دیری نگذشت که همکاری با علی اکبرپور نوازنده ویولن و آلتو (ویولا)، نادر پوردلجو نوازنده کلارنیت (قره‌نی) و عده‌ای دیگر از هنرمندان بنام رشت موجب شهرت او در سراسر استان شد.
همزمان با ورود به مقطع متوسطه به تئاتر نیز علاقه مند شد و از سوم دبیرستان در کنار فعالیت های موسیقیایی به هنرپیشگی روی آورد و در این عرصه به توفیقات قابل توجه ای دست یافت که نمایشنامه‌های «بارگاه هارون الرشید»، «خواب‌های پینه‌دوز» از معروفترین آنها بود.
آوازه صدای زیبای زنده یاد گلچین از گیلان پا فراترگذاشت و به سایر شهرهای کشور رسید. او نیز با مهاجرت به تهران فعالیت موسیقیایی خود را از سال 1339 در اداره هنرهای زیبا و وزارت فرهنگ و هنر آغاز کرد. نخستین برنامه شادروان گلچین با ارکستر محمود تاج‌بخش اجرا شد و این همکاری تا سال 1354 در اداره مذکور به ترتیب با ارکسترهای فرامرز پایور، عباس خوشدل، عبدالکریم مهرافشان، عماد رام و مصطفی پورتراب ادامه یافت.
او در سال 1350 همکاری خود را با رادیو ایران شروع کرد که تا سال 1362 ادامه یافت. استاد گلچین در برنامه‌های مختلف رادیو، به ویژه برنامه گلها فعالیت چشمگیری داشت و با هنرمندان بزرگی همچون فرامرز پایور، منصور صارمی، پرویز یاحقی، حبیب‌اله بدیعی، رحمت الله بدیعی، علی تجویدی، علی‌اصغر بهاری، جلیل شهناز، فرهنگ شریف، لطف الله مجد، فضل‌اله توکل، جهانگیر ملک، امیرناصر افتتاح، محمد اسماعیلی، آبتین اجلالی و منصور نریمان همکاری کرد.
از جمله کارهای او که بسیار مورد استقبال شنوندگانش واقع شد، اجرای آهنگ «آمد نوبهار» اثر مهدی خالقی بود که به رهبری فرهاد فخرالدینی بازسازی و با گروه کر Cor رادیو اجرا شد.
نادر گلچین بر اساس قراردادهای فرهنگی ـ هنری بین ایران و دیگر کشورها، همراه با ارکستر فرامرز پایور، به الجزایر رفت و موسیقی سنتی ایران را به هنردوستان آن کشور معرفی کرد. همچنین برگزاری کنسرت به نفع زلزله‌زدگان بوئین‌زهرا، همراه با ارکستر عماد رام از فعالیت های برجسته روانشاد گلچین است.
نادر گلچین در طول فعالیت‌های هنری خود، متجاوز از 300 آواز و آهنگ اجرا کرد و در کنار کار خوانندگی، مدیر مسئول یک شرکت تکثیر نوار مجاز موسیقی نیز بود.
نادر گلچین در سالهای پس از انقلاب کمتر در صحنه موسیقی کشور حاضر شد. او در مصاحبه‌ای با روزنامه همشهری اظهار داشت: من عضوی از وزارت فرهنگ و هنر بودم سالها در این وزارتخانه با ارکسترهای گوناگون همکاری داشتم. آن موقع به اقتضای جوانی حس و حال فعالیت در من زیاد بود ولی با نزدیک شدن به ایام پیری خود به خود میل به فعالیت‌های هنری کاهش یافت.
او پس از 35 سال در ایران آلبومی به نام «گریز» با فریدون شهبازیان منتشر کرد که تنها اثر او پس از انقلاب محسوب می شود.
در 17 دی ماه سال 1386 در فرهنگسرای هنر (ارسباران) مراسمی برای نکوداشت نادر گلچین و یادمان محمودی خوانساری برگزار شد و از این هنرمندان عرصه موسیقی تقدیر به عمل آمد.
زنده یاد گلچین در چهارم شهریور 1396 بر اثر تشدید بیماری قلبی ریوی در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان گاندی بستری شد و در نهایت ظهر روز جمعه 31 شهریور 1396 بر اثر ایست قلبی در سن 81 سالگی بدرود حیات گفت.
پیکر روانشاد نادر گلچین صبح روز دوم مهرماه پس از تشییع در تالار وحدت باحضور جمع کثیری از هنرمندان و هنر دوستان در قطعه هنرمندان بهشت زهره آرام گرفت.
خبرنگار: زهره کرمی**انتشار دهنده: محسن حسن نیا
/1899/7330
انتهای پیام به گفته عموم کسانی که با روانشاد گلچین از نزدیک ملاقات داشته اند استاد بجز مهارت در اجرای آواز و تصانیف زیبا و ماندگار و نیز نقش آفرینی در صحنه نمایش، منش هنرمندانه نیز داشت و بسیار ماخوذ به حیا بود.
او هنر بویژه موسیقی را عاملی بزرگ برای تربیت و شخصیت اجتماعی می دانست و بجز تشویق و ترغیب جوانان برای راهیابی به این عرصه، عیب و ایراد هنر جویان را با مهربانی متذکر می شد.
پرهیز از بخل و حسد و مردمی بودن و یا به اصطلاح عامیانه 'خاکی بودن' از جمله ویژگی های این استاد بزرگ بود و به رغم اصرارهای پیاپی هرگز به کاباره ها و مجالس عیش و عشرت صاحبان قدرت راه نیافت و ارائه هنر برای مردم را وظیفه یک هنرمند و افتخار خویش می دانست.
بهره گیری از اشعار عرفانی شعرای بزرگ کشور از دیگر ویژگی های استاد گلچین بود و اجرای زیبای شعر 'الهی به مستان جام شهود-- به عقل آفرینان بزم وجود' در مایه بیات اصفهان به همراه فلوت زنده یاد عماد رام در دهه 40خورشیدی همچنان در خاطر هنر دوستان این مرز و بوم است.
**تولد
استاد نادر دلدار گلچین در 10 آذر 1315 خورشیدی در شهر رشت دیده به جهان گشود. از کودکی به موسیقی علاقه مند شد و آهنگهای محلی استان گیلان را به زیبایی می خواند. کمتر از 12 سال داشت که به عنوان خواننده محلی همکاریش با رادیو رشت که در اختیار تیپ ارتش در این شهرستان بود و زیر نظر مدیران ارتش اداره می‌شد آغاز کرد.
دیری نگذشت که همکاری با علی اکبرپور نوازنده ویولن و آلتو (ویولا)، نادر پوردلجو نوازنده کلارنیت (قره‌نی) و عده‌ای دیگر از هنرمندان بنام رشت موجب شهرت او در سراسر استان شد.
همزمان با ورود به مقطع متوسطه به تئاتر نیز علاقه مند شد و از سوم دبیرستان در کنار فعالیت های موسیقیایی به هنرپیشگی روی آورد و در این عرصه به توفیقات قابل توجه ای دست یافت که نمایشنامه‌های «بارگاه هارون الرشید»، «خواب‌های پینه‌دوز» از معروفترین آنها بود.
آوازه صدای زیبای زنده یاد گلچین از گیلان پا فراترگذاشت و به سایر شهرهای کشور رسید. او نیز با مهاجرت به تهران فعالیت موسیقیایی خود را از سال 1339 در اداره هنرهای زیبا و وزارت فرهنگ و هنر آغاز کرد. نخستین برنامه شادروان گلچین با ارکستر محمود تاج‌بخش اجرا شد و این همکاری تا سال 1354 در اداره مذکور به ترتیب با ارکسترهای فرامرز پایور، عباس خوشدل، عبدالکریم مهرافشان، عماد رام و مصطفی پورتراب ادامه یافت.
او در سال 1350 همکاری خود را با رادیو ایران شروع کرد که تا سال 1362 ادامه یافت. استاد گلچین در برنامه‌های مختلف رادیو، به ویژه برنامه گلها فعالیت چشمگیری داشت و با هنرمندان بزرگی همچون فرامرز پایور، منصور صارمی، پرویز یاحقی، حبیب‌اله بدیعی، رحمت الله بدیعی، علی تجویدی، علی‌اصغر بهاری، جلیل شهناز، فرهنگ شریف، لطف الله مجد، فضل‌اله توکل، جهانگیر ملک، امیرناصر افتتاح، محمد اسماعیلی، آبتین اجلالی و منصور نریمان همکاری کرد.
از جمله کارهای او که بسیار مورد استقبال شنوندگانش واقع شد، اجرای آهنگ «آمد نوبهار» اثر مهدی خالقی بود که به رهبری فرهاد فخرالدینی بازسازی و با گروه کر Cor رادیو اجرا شد.
نادر گلچین بر اساس قراردادهای فرهنگی ـ هنری بین ایران و دیگر کشورها، همراه با ارکستر فرامرز پایور، به الجزایر رفت و موسیقی سنتی ایران را به هنردوستان آن کشور معرفی کرد. همچنین برگزاری کنسرت به نفع زلزله‌زدگان بوئین‌زهرا، همراه با ارکستر عماد رام از فعالیت های برجسته روانشاد گلچین است.
نادر گلچین در طول فعالیت‌های هنری خود، متجاوز از 300 آواز و آهنگ اجرا کرد و در کنار کار خوانندگی، مدیر مسئول یک شرکت تکثیر نوار مجاز موسیقی نیز بود.
نادر گلچین در سالهای پس از انقلاب کمتر در صحنه موسیقی کشور حاضر شد. او در مصاحبه‌ای با روزنامه همشهری اظهار داشت: من عضوی از وزارت فرهنگ و هنر بودم سالها در این وزارتخانه با ارکسترهای گوناگون همکاری داشتم. آن موقع به اقتضای جوانی حس و حال فعالیت در من زیاد بود ولی با نزدیک شدن به ایام پیری خود به خود میل به فعالیت‌های هنری کاهش یافت.
او پس از 35 سال در ایران آلبومی به نام «گریز» با فریدون شهبازیان منتشر کرد که تنها اثر او پس از انقلاب محسوب می شود.
در 17 دی ماه سال 1386 در فرهنگسرای هنر (ارسباران) مراسمی برای نکوداشت نادر گلچین و یادمان محمودی خوانساری برگزار شد و از این هنرمندان عرصه موسیقی تقدیر به عمل آمد.
زنده یاد گلچین در چهارم شهریور 1396 بر اثر تشدید بیماری قلبی ریوی در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان گاندی بستری شد و در نهایت ظهر روز جمعه 31 شهریور 1396 بر اثر ایست قلبی در سن 81 سالگی بدرود حیات گفت.
پیکر روانشاد نادر گلچین صبح روز دوم مهرماه پس از تشییع در تالار وحدت باحضور جمع کثیری از هنرمندان و هنر دوستان در قطعه هنرمندان بهشت زهره آرام گرفت.
خبرنگار: زهره کرمی**انتشار دهنده: محسن حسن نیا
/1899/7330
کپی شد
