در این یادداشت به قلم صفدر دوام آمده است: نامگذاری خیابان و یا مکانهای تجمع اجتماعی با هدف پاسداشت بزرگان و نام آوران نه تنها برای زنده نگه داشتن نام آنها بلکه بیشــتر جهت ادای دین به فعالیتهایشـان انجام می گیرد. اهمیت نامگـذاری معابر آنچنان بوده که هم اکنون در حوزه دیپلماســی بین الملل نیز به این مهم به عنوان یکی از محورهای پیمان دوستی می نگرند. در شــیراز و بســیاری از شــهرها هم اکنون برخی معابر و مکانها به عنوان نامی نام آوران تاریخی و هم روزگار ما است؛ با این حال قصه غصه این نوشــتار از این نقطه آغاز می شود که در نامگذاری جایی و گذری در این کلانشهر با نام برخی بزرگان کم توجهی شده است.
اهالی فرهنگ ســید ابوالقاسم انجوی شیرازی را به شایستگی و بایستگی به نام پدر فرهنگ عامیانه ایران می شناســند که گواه این ادعا کار ســترگ آن زنده یاد در حوزه فرهنگ مردم و جمع آوری آنها از جا به جای کشــور تنها با یک برنامه رادیویی بدون وسایل ارتباطی که امروز محققان در اختیار دارند؛ می باشد. این محقــق ارجمند پایه گذار مرکز فرهنگ مردم و برنامه وزینی بود که بیش از ســه دهه در رادیــوی ملّی مرجع دوســتداران فرهنگ عامیانه بود همان برنامه ای که شــامگاهان آدینه میلیون ها ایرانی را از تحصیلکرده گرفته تا بیســواد و جوان تا کهنســال گوش هایشان شنوای صدای گرم آن مرحوم برای ضرب المثلها و آداب و رسوم نقاط مختلف کشور می گردید.
امــا هم اکنون به نام ایــن چهره فاخر ملّی و مصحــح دیوان حافظ نه در تهــران که اینجا جای آسیب شناسی اش نیست؛ بلکه در شیراز هم خیابانی و یا کوچه ای نیست؟!
نکته جالبی را به مخاطبان ارجمند یادآور شــوم که در همین شــیراز 2 خیابان یکی منطقه خیابان جانبازان [ پودنک ] و دیگری در بلوار مصفای گلستان به نام مرحوم استاد شهریار است! با وجود اینکه نویسنده متن به غزلیات نغز و دلنشین این بزرگمرد تبریزی دلداده و بسیاری را در حافظه گنجانده اما هنوز نتوانســته ام دلیل نامگذاری 2 خیابان در فاصله کمتر از 10 کیلومتر تنها در شیراز نه شهرک ها و شهرهای جدید اطراف به نام این شاعر را بدانم!؟
هنوز و سده های دیگر فرهنگ عامیانه ایران وام دار فعالیتهای مرحوم سید ابوالقاسم انجوی شیرازی هست و نام او و دیگر نام آوران زنده خواهد ماند؛ ماندگاری نام با آثار گرانبها و اقدامات مناســب خواهد بود و تردیدی نیســت چه گذری یا مکانی به نام ایشان و دیگر بزرگان باشد یا نباشد آثارشان ماندگار خواهد بود که در پی آن نام نیز جاودانه است!
امــا نامگذاری معبر یا مکان فرهنگی به نام آن مرحوم ما را و نســل آینده را به ســوی آثار گرانســنگ آن مرحوم در عرصه فرهنگ ملّی راهنمون می کند مگر نه اینکه توجه به فرهنگ و آداب و رســوم توجه به حفظ هویت ملّی در برابر فرهنگ بیگانه اســت؟ از این رو ای کاش همین روزها شــورای اسلامی شهر خیابانی را نیز در شیراز به نام پدر فرهنگ عامیانه ایران سید ابوالقاســم انجوی شــیرازی نامگذاری کند این گونه اقدامات پاسداشت فرهنگ است که برای همیشه ماندنی است؛ همین.
6114/ 2027
دریافت: علی اکبر خرامش ** انتشاردهنده: سیداحمد نجفی
انتهای پیام اهالی فرهنگ ســید ابوالقاسم انجوی شیرازی را به شایستگی و بایستگی به نام پدر فرهنگ عامیانه ایران می شناســند که گواه این ادعا کار ســترگ آن زنده یاد در حوزه فرهنگ مردم و جمع آوری آنها از جا به جای کشــور تنها با یک برنامه رادیویی بدون وسایل ارتباطی که امروز محققان در اختیار دارند؛ می باشد. این محقــق ارجمند پایه گذار مرکز فرهنگ مردم و برنامه وزینی بود که بیش از ســه دهه در رادیــوی ملّی مرجع دوســتداران فرهنگ عامیانه بود همان برنامه ای که شــامگاهان آدینه میلیون ها ایرانی را از تحصیلکرده گرفته تا بیســواد و جوان تا کهنســال گوش هایشان شنوای صدای گرم آن مرحوم برای ضرب المثلها و آداب و رسوم نقاط مختلف کشور می گردید.
امــا هم اکنون به نام ایــن چهره فاخر ملّی و مصحــح دیوان حافظ نه در تهــران که اینجا جای آسیب شناسی اش نیست؛ بلکه در شیراز هم خیابانی و یا کوچه ای نیست؟!
نکته جالبی را به مخاطبان ارجمند یادآور شــوم که در همین شــیراز 2 خیابان یکی منطقه خیابان جانبازان [ پودنک ] و دیگری در بلوار مصفای گلستان به نام مرحوم استاد شهریار است! با وجود اینکه نویسنده متن به غزلیات نغز و دلنشین این بزرگمرد تبریزی دلداده و بسیاری را در حافظه گنجانده اما هنوز نتوانســته ام دلیل نامگذاری 2 خیابان در فاصله کمتر از 10 کیلومتر تنها در شیراز نه شهرک ها و شهرهای جدید اطراف به نام این شاعر را بدانم!؟
هنوز و سده های دیگر فرهنگ عامیانه ایران وام دار فعالیتهای مرحوم سید ابوالقاسم انجوی شیرازی هست و نام او و دیگر نام آوران زنده خواهد ماند؛ ماندگاری نام با آثار گرانبها و اقدامات مناســب خواهد بود و تردیدی نیســت چه گذری یا مکانی به نام ایشان و دیگر بزرگان باشد یا نباشد آثارشان ماندگار خواهد بود که در پی آن نام نیز جاودانه است!
امــا نامگذاری معبر یا مکان فرهنگی به نام آن مرحوم ما را و نســل آینده را به ســوی آثار گرانســنگ آن مرحوم در عرصه فرهنگ ملّی راهنمون می کند مگر نه اینکه توجه به فرهنگ و آداب و رســوم توجه به حفظ هویت ملّی در برابر فرهنگ بیگانه اســت؟ از این رو ای کاش همین روزها شــورای اسلامی شهر خیابانی را نیز در شیراز به نام پدر فرهنگ عامیانه ایران سید ابوالقاســم انجوی شــیرازی نامگذاری کند این گونه اقدامات پاسداشت فرهنگ است که برای همیشه ماندنی است؛ همین.
6114/ 2027
دریافت: علی اکبر خرامش ** انتشاردهنده: سیداحمد نجفی
کپی شد
