حافظه فوق العاده امام و تعجب پزشکان از آن

جی پلاس ـ منصوره جاسبی: امام در شناخت افراد و موضوعاتی که هر کدام از آنها مطرح می کردند حافظه فوق العاده ای داشتند. برای معاینه آقا پزشکان ثابت و غیر ثابتی بودند که هر هفته یک یا دو نفر از آنها خدمت امام می رسیدند و گاهی اوقات بعضی گمان می کردند که ایشان یادشان نباشد که چه سوالی را از کدام پزشک پرسیده اند و چه پاسخی گرفته اند اما دقیقا بر عکس این تصور بود و امام از هر که هر سوالی را می پرسیدند پاسخش را هم به یاد داشتند.[1]

در خاطرم هست که برایشان مشکل گرفتگی بینی پیش آمده بود و یک روز که خدمتشان رسیدم پرسیدند که چه باید بکنند و من هم استفاده از سرم فیزیولوژی را تجویز کرده بودم. یک هفته گذشت و من دوباره خدمت آقا رفتم و ایشان پرسیدند چند بار در هفته باید از این سرم استفاده کنم و تا کی باید به آن ادامه دهم.

این دقت نظر امام برایم جالب بود که می دانستند از کدام پزشک درباره این موضوع پرسیده اند و نیازی نمی دیدند که پاسخش را از پزشک دیگری دریافت کنند. یا زمانی که از فرو رفتن گوشه ناخن های شست پاهایشان به داخل گوشت اذیت می شدند و آن را با من در میان گذاشتند و من توصیه کردم که به هنگام گرفتن ناخن مراقب باشند که خیلی عمیق این کار انجام نشود و اگر با این شرایط بهبود نیافت نیاز به عمل جراحی دارد.

چند هفته ای گذشت و من دوباره خدمت آقا رسیدم رو کردند به من و گفتند: آقای دکتر اگر صلاح می دانید از جراح بخواهید که این ناخن ها را بکشد چون دردش ادامه دارد و من برایم بسیار جالب توجه بود که دقیقا بعد از این مدت فاصله زمانی پرسش را گذاشته تا از خود من بپرسند و این توجه به حضور یا عدم حضور هر کدام از پزشکان به لحاظ عاطفی هم برای ما بسیار دل نشین بود طوری که اگر یکی از ماها مدت زمان طولانی ای به حضورشان نرسیده بودیم سراغمان را از دیگر همکاران می گرفتند و اگر متوجه می شدند که فرد گرفتاری یا مشکلی برایش پیش آمده حتما کسی را برای احوالپرسی و رفع گرفتاری می فرستادند و همین اتفاق برای خود من هم افتاد آن زمانی که برای دوره مطالعاتی به خارج از کشور رفته بودم چندین بار از طریق دوستان مختلف جویای حال من شدند که بسیار برای من و دیگر همکارانم باعث خوشحالی و تقویت روحیه بود.[2]