چرا برخی افراد در برخورد با حاج سید احمد آقا طلب استغفار می کردند؟

آرام بود و آرامش را به طرف مقابل منتقل می کرد و برایش فرقی نمی کرد که او مخالف است یا موافق.

لینک کوتاه کپی شد

جی پلاس ـ منصوره جاسبی: فرزند امام بود و جایگاه ویژه ای میان همه داشت و شاید هر کس دیگری بود با این قدرت و مقامی که داشت وسوسه می شد تا از آن سوء استفاده کند اما شیوه او طوری بود که هیچ تغییر رفتاری را نمی توانستی حس کنی؛ نه تکبر، نه خشونت و نه رفتاری بی ادبانه؛ هیچ کدام در قاموس او جایی نداشت؛ حاج احمد آقا[1] را می گویم.

وقتی کسی برای دیدار یا بیان مشکلی نزد او می آمد، در سکوتی محض همه وجودش گوش می شد تا بشنود درد دل او را و اینگونه حتی اگر نظر مخالفی هم داشت آنقدر آن را با شوخی و مزاح مطرح می کرد که مراجعه کننده نه تنها ناراحت که نمی شد که هیچ از برخورد او آرامش هم می گرفت.

زمانی جمعی از دوستان که گمان می کردند حاج احمد آقا نظری مخالف با آنها دارد، با دلی از کینه و ناراحتی راهی دفتر امام شدند اما او طوری رفتار کرد که به هنگام بازگشت قصد استغفار کردند از پیش داوری خود نسبت به رفتار او.

حتی بودند کسانی که به لحاظ فکری با حاج احمد موافق نبودند اما برخورد اسلامی او آنان را به تعجب وا می داشت، می گفت: امام متعلق به همه است و حزب و گروه ندارد و همه افراد و جناح ها باید این احساس را داشته باشند که می توانند به طور مساوی از امام بهره ببرند.[2]

 
  1. مرحوم حجت الاسلام و المسلمین حاج سید احمد خمینی که در سحرگاه بیست و یکم اسفند ماه سال 73 دچار عارضه قلبی  و مغزی شد و علی رغم تلاش تیم پزشکی در شامگاه بیست و پنجم اسفند به دیدار حق شتافت.
  1. برگرفته از خاطره نقل شده از حجت الاسلام و المسلمین سید حسین موسوی تبریزی. 

 

دیدگاه تان را بنویسید