گفت وگوی جی پلاس با دختر قهرمان قایقرانی آسیا

نازنین رحمانی: بالا رفتن پرچم کشورت بهترین حس دنیاست/ سختی یعنی یک ساعت قبل از فینال یک کیلو وزن کم کنی/ در تمرینات کنار موش و عقرب ها بودیم!

قهرمان قایقرانی روئینگ آسیا گفت: قبل از مسابقه سختی زیادی داشتیم و یک ساعت قبل از مدال دونفره من و مریم امیدی پارسا نفری یک کیلو بالای وزن داشتیم و مجبور شدیم در زمان کوتاهی، وزن کم کنیم.

لینک کوتاه کپی شد

نازنین رحمانی قهرمان قایقرانی روئینگ بانوان ایران در رقابت های قهرمانی آسیا موفق شد به 2 مدال طلا برسد و بار دیگر ثابت کند می تواند در آینده ای نزدیک به خصوص در بازی های آسیایی جاکارتا و المپیک 2020 توکیو حرف های زیادی برای گفتن داشته باشد.

این قایقران در گفت و گو با خبرنگار ورزشی جی پلاس؛ به سوالات مختلفی از جمله شرایط مسابقات قهرمانی آسیا، برنامه های آینده و ... پاسخ داد:

** قایقرانان خوبی در سطح آسیا حضور دارند. سطح کیفی رقابت ها در این دوره چگونه بود؟

رقابت های روئینگ قهرمانی آسیا به میزبانی تایلند برگزار شد و تمامی قایقرانان خوب آسیا در این رقابت ها حاضر بودند. واقعا سطح رقابت ها بالا بود و نسبت به دوره قبل شاهد پیشرفت زیادی در میان قایقرانان بودیم که همین باعث سخت تر شدن رقابت شد.

**حریفان اصلی شما از چه کشورهایی بودند؟

تمام کشورها می توانند جزء رقبای اصلی محسوب شوند چرا که هر شخصی که در رقابت ها حاضر می شود برای گرفتن مدال می آید. با این حال قایقرانان چین، ژاپن و کره جنوبی قدرتمند هستند و همیشه قایقرانان خوبی را راهی مسابقه ها می کند.

** بعد از گرفتن 2 مدال طلا چه احساسی داشتید؟

مدال های امسال با سال های گذشته خیلی فرق می کرد. اینکه برای اولین بار موفق شدیم روی سکوی قهرمانی بایستیم غرور خاصی به ما دست داد. اینکه کاری را که هیچ کسی انجام نداده تو بتوانی انجام بدهی واقعا غیرقابل توصیف است!  مخصوصا اینکه در قایق دو نفره سبک وزن تا حالا هیچ مدالی کسب نشده بود و هیچ کسی فکرش را نمی کرد ایران روزی دراین ماده مدال بگیرد؛ آن هم از جنس طلا.

** چه برنامه ای برای بازی های آسیایی جاکارتا که مهمترین رویداد پیش روی شماست، دارید؟

ارزیابی در رقابت های قهرمانی آسیا نوعی سنجش برای سال آینده بود و حتی چندین کشور هم در این رقابت ها اضافه شدند که برای آمادگی جهت حضور در جاکارتا بود. از ماه آینده اردوهای ما برای بازی های آسیایی آغاز می شود و تمام تلاشم را انجام می دهم که در تمرینات بهترین باشم تا بتوانم در جاکارتا دل مردم را شاد کنم

**چقدر امیدوارید بتوانید درجارکارتا به مدال برسید؟

همه کشورها برای این بازی ها با تمام قوا می آیند و این یعنی برای کسب مدال باید تلاش بیشتری انجام بدهم و مصمم تر از قبل کار کنم.

** درباره امکانات قایقرانیِ روئینگ در ایران بگویید؟

روئینگ یک رشته استقامتی است و به همین دلیل ما 12 ماه سال در اردو هستیم. متاسفانه در ایران پیست و قایق استاندارد نداریم و اکثر اردوهایمان در مناطق دور افتاده برگزار می شود. اردوی قبل از قهرمانی آسیا در ابهر بود که از حداقل امکانات محروم بودیم؛ در حدی که آب نوشیدنی نداشتیم و هوا هم همیشه گرم بود و ما بدون کولر بودیم! به همین خاطر بچه ها شب ها نمی توانستند بخوابند. واقعا شرایط بد بود و به دلیل نبود آب گرم، با آب سرد دوش می گرفتیم. نکته عجیب دیگر این بود که در اتاق ما موش و عقرب رژه می رفت.

تمرین و موفقیت در رشته روئینگ سختی های زیادی دارد و هرکسی نمی تواند این رشته را ادامه دهد. با توجه به امکاناتی که کمپ تیم ملی دارد به نظرم افرادی که در روئینگ هستند فقط به خاطر عشقی که دارند می توانند قهرمان شوند به خصوص اگر دختر هم باشند.

** تا به حال شده در تمرینات خسته شوید و بگویید دیگر ادامه نمی دهم؟

خیلی جاها شده که کم بیاورم و بخواهم این رشته را کنار بگذارم ولی خانواده ام همیشه من را به جلو هدایت کردند و باعث شدند به اینجا برسم. مخصوصا زمانی که آقای جیوگا به عنوان سرمربی وارد ایران شد، من کاملا با او مخالف بودم و اصلا دوست نداشتم با او کار کنم ولی به اجبار فدراسیون 2 ماه قبل از مسابقه ها مجبور شدم وارد تیمش بشوم. این برای من خیلی سخت بود و باعث شد انگیزه ام را از دست بدهم.

** پس چطور با این موضوع کنار آمدید؟

اوایل، جیوگا با من خوب نبود و به همین خاطر فشار روانی به من وارد می شد ولی بعد از مدتی فهمیدم که جیوگا به خاطر خودم اینگونه رفتار می کرده تا من بفهمم قابلیتم بیشتر از آن است که خودم فکر می کردم. زمانی که او به ما می گفت در 2 نفره سبک وزن، طلا می گیریم، خودم اصلا باور نمی کردم! چرا که این ترکیب اصلا هیچ مدالی نگرفته بود چه برسد به طلا. زمانی که به مسابقه ها نزدیک شدیم و تک نفره ام خیلی خوب شد تازه متوجه شدم او مربی کاربلدی است و می داند چگونه با ورزشکار رفتار کند. بعد از گرفتن دو مدال طلا اعتماد من به جیوگا صددرصد شد.

** بهترین خاطره شما در دوران ورزشکاری؟

بالا رفتن پرچم کشورت بخاطر مدالی که گرفتی، یکی از بهترین حس های دنیاست که تو می توانی تجربه کنی. خیلی باید خوش شانس باشی تا بتوانی این حس را تجربه کنی.

** و بدترین خاطره؟

بدترین خاطره من همین بود که جیوگا به من اعتماد نداشت. یک هفته قبل از مسابقه ها فهمیدیم که باید در آن قایق بنشینیم و در زمان کم باید وزن کم کنیم. حتی 2 ساعت قبل از مسابقه من و مریم امیدی پارسا باید نفری یک کیلو وزن کم می کردیم و در یک ساعت این کار را کردیم

** نازنین رحمانی چطور به قایقرانی روی آورد؟

من از 8 سالگی شنا را یاد گرفتم و از سن 9 تا 17 سالگی به صورت حرفه ای شنا انجام می دادم اما از 18 سالگی وارد قایقرانی شدم. اولین مربی شنا من را با قایقرانی (دراگون بوت) آشنا کرد و بعد از آن هم از طریق استعدادیابی وارد تیم ملی روئینگ شدم.  اعزام به بازی های آسیایی اینچئون که چهارم شدم اولین اعزامم بود.

**از علاقه هایتان بگویید...

خانواده ام مهم ترین و بهترین چیزی است که دارم و آنها را خیلی دوست دارم و خیلی هم به آنها وابسته ام.

** اوقات فراغت چه کارهایی انجام می دهید؟

کتاب خواندن و طراحی را خیلی دوست دارم. البته آسمان و ستاره های آن را خیلی دوست دارم و عاشق آن هستم.

** از چه چیزی می ترسید؟

از مرگ به شدت می ترسم. یک موضوع جالب این است که در دوران کودکی به طور وحشتناک از آب متنفر بودم ولی زمانی که در جلسه سوم، شنا را یاد گرفتم از آن پس عاشق رشته های آبی شدم.

** تاکنون چه افتخاراتی کسب کردید؟

اولین مدالم برنز دونفره سنگین وزن قهرمانی آسیا 2015 بود که برای اولین بار ایران در این ماده مدال می گرفت. دومین عنوانم هم هفتمی المپیک دانشجویان 2015 جهان بود که بازهم ایران برای اولین در جهان در این رده ایستاد. 2 نقره در کاپ آسیایی 2016، 2 برنز در قهرمانی 2016 آسیا و 2 طلای قهرمانی آسیا در 2017 از افتخارات من است. 2 طلای امسال برای اولین بار در تاریخ ایران بود.

** قایقرانی مدال های زیادی دارد اما چرا توجه به آن خیلی زیاد نیست؟!

متاسفانه نگاه به ورزش قایقرانی خیلی کمرنگ بوده و همین باعث نداشتن شرایط و امکانات مناسب در این رشته شده است. روئینگ بعد از دوومیدانی دومین رشته پرمدال است. به همین دلیل در بازی های آسیایی خیلی مهم است که بتوانیم مدال بگیریم چرا که نام ایران در میادین بیشتر شنیده می شود. از مسئولان خواهش می کنم توجه شان را به این رشته بیشتر کنند چرا که ما نشان دادیم توانایی بالایی داریم. مطمئنا هرچقدر با توجه ها بیشتر شود، انگیزه ورزشکاران هم ارتقا یافته و نتیجه بهتری هم می گیریم.

** و حرف پایانی...

از خانواده قایقرانی و همه مربیانی که برایم زحمت کشیدند تا به اینجا برسم، تشکر می کنم. مخصوصا "جیوگا" که بیشتر از حد توانش برای ما کار کرد. از خانواده ام ممنونم که همیشه پشتم بودند و حمایتم کردند و با نبودن هایم کنار آمدند. امیدوارم شرایطی فراهم شود تا روئینگ در رفاه بیشتری و دور از حاشیه تمرین کند.

دیدگاه تان را بنویسید