گزارش جی پلاس؛

چگونه به نوزاد نشان دهیم دنیا جای امنی برای زیستن است؟ + مهارت های تربیت کودک

خیلی از ما زمانی که از روان شناسان شنیدیم «شخصیتی که افراد در بزرگسالی دارند نتیجه رفتارهایی است که از نوزادی یا حتی در دوران جنینی احساس و تجربه کردند» حرفشان را جدی نگرفتیم. اما اگر قرار باشد به همان دقت و با همان موشکافی به فرایند تربیت و شکل گیری شخصیت و رشد تکامل یک انسان نگاه کنیم، نظرمان تغییر می کند.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش خبرنگار سرویس سبک زندگی جی پلاس؛ یکی از مهمترین ویژگی های همه انسان ها دوست داشتن و دوست داشته شدن است. والدین می توانند با رفتارشان از اولین روز زندگی این احساس را به فرزندشان القا کنند که او موجودی است لایق عشق بی قید و شرط. در عین حال آنها ناخواسته این قدرت را دارند که حتی در یک لحظه، کودکشان را فردی بدون عزت نفس و خشن بار بیاورند که از اجبار به عنوان یک سلاح برای ابراز وجود خود استفاده می کند!

روان شناسان بر این باورند که دلبستگی ایمن و تجربه آن در بزرگسالی در شرایطی محقق می شود که فرد از بدو تولد در مرکز توجه، حساسیت و عشق والدین باشد.

** در ادامه بخشی از مهمترین موضوعاتی که درمورد شکل گیری دلبستگی ایمن در کودکان کمک کند، اشاره کردیم:

- همه نیازهای کودک تا سن 14 ماهگی باید به سرعت و با رفتارهای محبت آمیز و عاشقانه برطرف شود.

- در این مدت والدین باید به کودک لبخند بزنند. او را در آغوش بکشند و به او توجه زیادی نشان دهند. برقراری تماس پوستی، درآغوش کشیدن و در چشمان کودک زل زدن، لبخند زدن و حرف زدن با کودک در این دوره بسیار مهم است.

- زمانی که کودک در این سنین گریه می کند و به صدای او پاسخ داده می شود، باور می کند که دنیا جای قابل اعتمادی است و همیشه کسی از او حمایت می کند. از این رو واکنش سریع و پاسخ فوری والدین در این سنین برای کودک اهمیت زیادی دارد.

- پاسخ فوری به نیازهای کودک، این احساس را در او ایجاد می کند که مادرش فردی قابل اتکا است و خودش نیز فردی دوست داشتنی است، چرا که اینجا کسی هست که او را دوست دارد.

- جدایی از مادر در 14 ماه اول زندگی پیامدهایی چون گسستگی عاطفی را به همراه خواهد داشت.

- شیوه ارتباط پدر و مادر با کودک باید متعادل باشد. اگر این فرایند در اوایل تولد نوزاد بسیار زیاد و به صورت 24 ساعته باشد اما بعد از مدتی کودک به حال خودش واگذاشته شود، عملا کودک را با ناکامی مواجه می کند.

- اگر والدین تنها در ساعاتی که خودشان زمان آزاد دارند به فرزندشان توجه کنند و در زمانی که او به توجه آنها نیاز دارد و آنها را صدا می زند، آنها  واکنشی نشان ندهند و به او توجه نکنند، دلبستگی ناایمن در او شکل می گیرد.

- مادر سنگ بنای اولیه اجتماعی شدن و جامعه پذیری را در سنین بزرگسالی بنا می کند.

- دلبستگی میان نوزاد و مادر، روابط اجتماعی آتی کودک را شکل می دهد. نحوه برخورد اولیه مادر در چگونگی اجتماعی شدن و کسب مهارت های اجتماعی فرزند تاثیر بسزایی دارد.

- کودکانی که در سنین اولیه زندگی خود دلبستگی ایمن را تجربه نمی کنند، در بزرگسالی هم نمی توانند این ارتباط را تجربه کنند.

- اولین ویژگی نشان دهنده دلبستگی ایمن، حساس بودن پدر و مادر به تمامی نیازهای کودک است. بهتر است آنها به تمامی نیازهای کودک پاسخ دهند.

- دومین مولفه همبستگی ایمن حامی بودن و برخورد مداراگونه والدین است. بهتر است هنگام راهنمایی کودک، لحن خود را آرام کنید، با عشق به چشمان او نگاه کنید و در زمان مناسب با حرف های مطلوب خود رفتار کودک را تحسین کنید.

- پدر و مادر باتوجه به جایگاهی که دارند می توانند تمام توجه خود را به کودک بدهند و این تصور را در او ایجاد کنند که او مهم ترین فرد دنیا است.

- اگر دلبستگی ایمن تا سه سال اول زندگی شکل نگیرد، بعد از آن کار خیلی دشوار خواهد بود.

- الگوی دلبستگی کودک در مراحل بعدی زندگی به همراه او می رود و تمام روابط اجتماعی او را تحت تاثیر قرار می دهد. این الگوها به صورت یک چرخه معیوب در نسل های بعدی تکرار می شود. 

دیدگاه تان را بنویسید