لزوم توجه نامزدهای ریاست جمهوری به مسئله کودکان کار

وی با اشاره به تاثیر مستقیم و غیر مستقیم تصمیمات در سطح کلان ساختارهای اقتصادی و سیاسی روی مسئله کودکان کار تاکید کرد: باید این سئوال را مطرح کرد که چرا تاکنون هیچ فرد مسئولی در مورد اثرات تحریم ها در سال های گذشته روی پدیده کودکان کار اظهار نظری نکرده است؟ این بدیهی است وقتی پدری شغل خود را از دست می دهد، ممکن است از روی اجبار فرزند خود را برای کار به کوچه و خیابان یا کارگاه های زیرزمینی بفرستد.

عضو موسسه کودکان سرزمین من ادامه داد: رشد بیکاری و ورشکستگی و تعطیلی کارخانجات و صنایع تاثیر مستقیمی بر رشد پدیده کار کودک دارد بنابراین پرداختن به این مسئله بدون توجه به عوامل تشدید کننده آن بی نتیجه است.

وی ضعف های سیستم بانکی و اثرات آن بر طبقات فرودست جامعه را از دیگر عوامل تشدیدکننده کار کودک در جامعه دانست و ادامه داد: باید جامعه در مقابل کودکان کار حساس شود. این در حالی است که در برنامه های ارائه شده از سوی نامزدهای ریاست جمهوری هم اثری از توجه به کودکان کار دیده نمی شود.

خدادادی گفت: سیاستگذاری کلان در این زمینه وظیفه دولت است اما نمی توان توقع داشت که همه مسائل را دولت ها حل کنند. دولت حداکثر می تواند  سازمانی مثل بهزیستی را اداره کند اما کار اصلی با سازمانهای مردم نهاد است. زیرا ساختار دولتی نمی تواند به جزئیات مسائل کودکان کار ورود کند.

وی اضافه کرد: البته اقدامات خوبی در دولت در این زمینه انجام شده است به عنوان مثال امسال برای نخستین بار آمار کودکان کلاس اولی که در هیچ مدرسه ای ثبت نام نکرده اند از سوی وزارت رفاه منتشر شد که براساس آن هزاران کودک کلاس اولی از تحصیل بازمانده اند و این یک زنگ خطر جدی است. اهمیت موضوع وقتی مهمتر می شود که بدانیم این آمار تنها متعلق به کودکان دارای شناسنامه است و کودکان فاقد شناسنامه لحاظ نشده است.

عضو موسسه کودکان سرزمین من تاکید کرد: حدود ۲۰ مجموعه تخصصی و سازمان مردم نهاد در حوزه کودکان کار مشغول فعالیت هستند اما وسعت پدیده کودکان کار به قدری است که نیاز به چند برابر مجموعه مردم نهاد دیگر احساس می شود.