کارخانه‌هایی که به اندازه یک جوراب در آن سرمایه‌گذاری نشد!

شاخص تولید کارگاه های بزرگ صنعتی ایران که تا پایان سال 90 به 100 رسیده بوده در نیمه سال 92 به 87 می رسد،حالا این شاخص در دی ماه 95 از 100 سال 90 عبور کرده،به طوری که تولید صنعتی ایران 4 تا 5 درصد بیش از تولید تاریخ صنعت ایران شده است.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش جی پلاس، این کارشناس مسایل اقتصادی با اشاره به هجمه رسانه ای تعطیلی کارخانه ها در ماههای اخیر اظهارداشت: وقتی راجع به تعطیلی کاخانه ها صحبت می شود،ممکن است این نوستالژی پدید آید و موج رسانه ای ایجاد شود ،حتی  می توان واقعیت ها را قلب کرد،درحالی که در حال حاضر به گواه آمار، تولید صنعتی ایران از بالاترین رکود تاریخی خود حدود 4 تا 5 درصد بیشتر است.

وی افزود:در همین رابطه تولید کشاورزی نیز از بالاترین رکودی که به ثبت رسانده حدود 25 درصد بیشتر است؛ کل تولید ناخالص داخلی از بالاترین رکورد تاریخی 5 درصد بالاتر است؛در واقع دولت موفق شده رشد اقتصادی را احیا کند و این اقدام با استفاده از توان و دانش اعضای کابینه یازدهم اتفاق افتاده است.

لیلاز با بیان اینکه این رشد در شرایطی رخ داده که کل درآمد حاصل از فروش نفت دولت یازدهم در سه سال گذشته به سختی به سال 90 رسیده است،عنوان کرد:در حال حاضر مساله این است که دچار اشباع در تولید صنعتی هستیم  و  این اشباع اتفاقا در دهه 90 شروع شده است.

او اضافه کرد: همیشه در پاسخ به نقدهایی که درباره رکود اقتصادی مطرح می شود، گفته ام به شهرک های صنعتی بروید و در کارخانه های تعطیل را بزنید. از نگهبان هایشان بپرسید چند سال است که تعطیل هستید.قطعا گروه کثیری از آنها خواهند گفت که هرگز فعالیتی نداشته اند که بخواهند تعطیل شوند.

این کارشناس اقتصادی  گفت: داستان این کارخانه های به ظاهر تعطیل این است که همه آنها با دلار مصنوعا پایین نگه داشته شده- یعنی دلاری که 10 سال قیمت آن ثابت بوده وبه نسبت تورم هر سال بالا رفته- وام  ارزی گرفتند؛بعضی ها رفتند و برای کارخانه یک میلیون یورویی 3 میلیون یورو ال سی بازکردند. یک میلیون یورو را خودشان برداشتند،  یک میلیون یورو را  به عنوان رشوه به طرف خارجی دادند، بقیه را هم کارخانه آوردند و آن را نصب کردند.

لیلاز تصریح کرد:تمام این کارخانه هایی که در لیست تعطیلی قرار می گیرند،همان کارخانه هایی هستند که با وام ارزی ایجاد شدند در حالی که مالکان آن به اندازه یک جوراب پول خرج نکرده بودند.

وی اضافه کرد: همان لحظه ای که  کارخانه را می ساختند هم هدفشان تولید نبود، چون سودشان را از آن یک میلیون یورو برده بودند.

لیلاز با تاکید بر اینکه بخش مهمی از منابع ارزی  ایران در نیمه دهه 80 از این محل  از کشور خارج شد،یادآور شد: همه این منابع ارزی هم اکنون در بانکهای خارجی است.پولی که آنها برای احداث کارخانه هایی  صرف کردند که هرگز به بهره برداری نرسیده بودند.

او گفت: اگر بخواهیم تولید صنعتی دولت یازدهم را با عملکرد دو دولت احمدی نژاد مقایسه کنیم  از بالاترین عملکرد دولت احمدی نژاد 20 درصد بالاتر است و حتی اصلا قابل مقایسه با مرداد 92 نیست.

لیلاز با اشاره به اینکه تولید خودروی سواری در سال 92 به 700 هزار دستگاه رسیده بود،عنوان کرد:هم اکنون این تولید دو برابر شده و براساس آمار سال 95 میزان تولید سواری در کشور به یک میلیون  350 هزار دستگاه رسیده است.

وی اضافه کرد: تا سال 95 مطابق آمار نیروی انتظامی یک میلیون و 80

 

دیدگاه تان را بنویسید