زمان دگرگونی سیاسی در ورزش فرا نرسیده؟/ چرا سهم ایران از هزاران مدال المپیک فقط یک نقره است!

به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس؛ وضعیت کسب مدال ورزش‌های پایه و پرمدال در ایران خوب نیست. ایران توانسته در شانزده دوره از ادوار المپیک شرکت کند و 643 ورزشکار ایرانی موفق به کسب سهمیه در رشته های مختلف ورزشی در این المپیک‌ها شدند. البته از میان این 643 نفر، تنها 88 ورزشکار توانستند سهمیه حضور در چهار رشته پایه شنا، ژیمناستیک، تیراندازی و دوومیدانی را کسب کنند و حاصل کار آن ها نیز تنها یک مدال نقره در المپیک 2012 لندن و در پرتاب دیسک بود!

** ایران تنها با 16 سهمیه رشته های پایه در المپیک ریو

در آخرین و سی‌ویکمین دوره از رقابت‌های تابستانی المپیک “ریودوژانیرو”، از مجموع 63 ورزشکار ایرانی تنها 16 نماینده در رشته‌های پایه کسب سهمیه داشتند؛ یک شناگر، 10 ورزشکار دوومیدانی و 5 نماینده در رشته تیراندازی تنها ورزشکاران ایرانی بودند که موفق به کسب سهمیه المپیک ریو در رشته های پایه شدند.

**  بی توجهی ورزش ایران به 344 مدال المپیکیِ شنا، ژیمناستیک، دو و میدانی و تیراندازی!

در ریو در مجموع 974 مدال توزیع شد، آمریکا با 121 مدال و بریتانیا با 67 مدال در صدر جدول مدال‌ها قرار گرفته اند. صدرنشینان المپیک ریو سرمایه و زمان زیادی را صرف ورزش‌های پایه و پرمدالی چون ژیمناستیک، دوومیدانی، تیراندازی و شنا می‌کنند. کشوری چون آمریکا سهم زیادی در رشته‌هایی نظیر کشتی، تکواندو، شمشیربازی، جودو و وزنه‌برداری ندارد. آن‌ها البته با سرمایه‌گذاری روی رشته‌های پایه بار خود را در المپیک می‌بندند.

در ریو جمعا 54 مدال در رشته ژیمناستیک توزیع شد که آمریکا با 12 و روسیه با 11 مدال بیشترین سهم را در این رشته داشتند. در شنا نیز 104 مدال توزیع شد که آمریکا با 33 و استرالیا با 10 مدال در صدر جدول توزیع مدال های این رشته قرار گرفتند. در تیراندازی هم در مجموع 45 مدال توزیع شد که ایتالیا با هفت و آلمان با چهار مدال بالاترین ها بودند. آمریکا نیز در مجموع به سه مدال دست یافت. در دوومیدانی هم 141 مدال توزیع که باز آمریکایی‌ها با 32 مدال و کنیا با 13 مدال بیشترین سهم مدال ها را از آن خود کردند.

** در المپیک ضعیف هستیم چون در رشته های مادر جایی نداریم

اما ایران در این رشته‌ها موفق عمل نکرده و همیشه در المپیک با کسب سهمیه بیشتری در کشتی، وزنه‌برداری و تکواندو عازم رقابت‌ها می‌شود و با کسب چند مدال انگشت‌شمار در هر کدام از این رشته ها، به کار خود پایان می‌دهد. اینکه تاکنون نتوانسته ایم به جایگاه تک رقمی در المپیک رسیم، قطعا به ضعیف بودن رشته های پایه و مادر بازمی گردد. رشته هایی که حتی در کشورهای صاحب مدال با سیاست توجه به منظور کسب مدال اداره نمی شود! بلکه آنها رشته های مادر و پایه را زیربنای توسعه ورزشی کشور و آمادگی جسمانی مردمانشان می دانند.

** وزیر جدید و دگرگونی در سیاستگزاری ورزشی

رویکرد مسعود سلطانی فر وزیر جدید ورزش و جوانان نسبت به این مسئله ظاهرا مثبت بوده و او گفته که وقت آن رسیده تا روی رشته‌های پایه و پر مدال سرمایه گذاری شود تا ورزشکاران ایران بتوانند در المپیک‌های آتی صاحب مدال های خوش رنگی در این رشته ها شوند و جایگاه ایران در این بازی ها ارتقا یابد اما واقعا چقدر دیر!

او معتقد است: باید در رشته‌های پایه و پر مدال مثل دوومیدانی، تیراندازی، شمشیربازی، قایقرانی در کنار رشته‌های مادر همانند ژیمناستیک و دوومیدانی کسب مدال کنیم. خیلی قابل تامل است که ما از ۴۵ مدال تیراندازی که در هر دوره المپیک توزیع می‌شود، حتی یک مدال برنز نداریم!

اکنون که تا المپیک 2020 توکیو زمان زیادی باقی نمانده است، هرچند که به این زودی و در چهارسال نمی توانیم به سطح صدرنشینان رشته های پایه در جهان برسیم اما مقطع کنونی را نیز باید مغتنم شمرد و برای یک دگرگونی در سیاست گزاری ورزش قهرمانی اقدام کرد تا به حرکت رو به جلو آینده، امیدوار باشیم؛ هرچند با توجه به اینکه ورزش‌های پایه ایران حال و روز خوشی ندارند، این راه خیلی سخت تر و با توجه به وضعیت نه چندان مناسب کنونی عمده فدراسیون های مادر، طولانی تر هم  به نظر می رسد!

- نگاهی به وضعیت فدراسیون های پایه:

** حال و روز نامساعد فدراسیون دو و میدانی

به گزارش جی پلاس؛ در فدراسیون دو و میدانی شرایط خوبی وجود ندارد و 12 ملی پوش و مدال آور این رشته با ارسال بیانیه‌ای به شرایط موجود و تصمیماتی که در فدراسیون گرفته می شود معترض شده و از وزیر ورزش و جوانان خواسته اند تا دیر نشده تدبیری برای این رشته در نظر بگیرد. البته این موضوع تا جایی حساس است که دبیر کل کمیته ملی المپیک نیز گفته که شخصا به آن ورود می کند تا چالش های موجود را به کمک فدراسیون رفع کند.

** نابسمانیِ ژیمناستیک به سال آینده کشیده شد!

فدراسیون ژیمناستیک هم اوضاع چندان بهتری ندارد؛ پس از بلاتکلیفی این فدراسیون با اتمام دوره مدیریت جعفر درویش زاده، 19 تیرماه از سوی وزارت ورزش  و جوانان محمد شروین اسبقیان به عنوان سرپرست فدراسیون منصوب شد. با وجودی آنکه قرار بود 12 مهرماه انتخابات فدراسیون برگزار شود اما به دنبال نامه کمیته ملی المپیک و اصلاح اساسنامه فدراسیون های ورزش‌های المپیکی، انتخابات لغو شد. در این مدت موجی از استعفاها از سوی مربیان رشته هایی چون ترامپولین و آکروژیم دیده شد که بیش از پیش نشان دهنده اوضاع نابسامان این رشته است. در حالی که سلطانی فر اعلام کرده بود انتخابات تمامی فدراسیون های ورزشی که با سرپرست اداره می شوند تا پایان سال برگزار می شود، اما برگزاری مجمع این فدراسیون به فروردین سال آتی موکول شد.

** فدراسیون تیراندازی هم بدون رئیس، بدون برنامه ریزیِ المپیکی

به گزارش جی پلاس؛ اما فدراسیون تیراندازی هم بعد از یک دوره بلاتکلیفی و اجرای حکم دیوان عدالت اداری، در حال حاضر با سرپرست اداره می شود. وظیفه سرپرست، اداره برنامه های ورزشی فدراسیون است و با توجه به مقطعی بودن این سِمَت، نمی تواند برنامه های بلندمدتی را طرح ریزی و اجرایی کند. با توجه به قوانین فدراسیون های آماتوری، دوره سرپرستی شش ماهه است و  بنابراین تا برگزاری انتخابات همچنان این فدراسیون هم، برنامه ریزی بلندمدتی برای المپیک 2020 نخواهد داشت.

** شنا از کمبود استخر استاندارد رنج می برد

البته در شنا شرایط کمی بهتر به نظر می رسد و تنها مشکلات سخت افزاری حرف اول را می زنند و اکثر مربیان و ملی پوشان از کمبود امکانات و استخرهای استاندارد انتقاد می‌کنند. به نظر می‌رسد پتانسیل های خوبی در شنای کشور وجود دارد اما کمبود استخرهای استاندارد و به روز در سطح کشور مانع پیشرفت این رشته در کشور شده است.