همراه با امام خمینی در روزهای منتهی به انقلاب اسلامی؛ امروز پنجم بهمن

امام خمینی: هر وقت که منع برداشته شود و فرودگاهها باز شود من به ایران خواهم رفت.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش خبرنگار تاریخ و اندیشه جی پلاس، امروز پنجم بهمن ماه سال 96 است. 39 سال پیش در چنین روزی امام خمینی با صدور پیامی خطاب به ملت ایران، مراجعت خود به وطن را به آنها نوید دادند. در این پیام آمده است:‏

«بسم اللَّه الرحمن الرحیم‏ من از ملت ایران خصوصاً اهالى شهرستانها و روستاهاى کشور که متحمل زحمت شده و از نقاط دور و نزدیک به تهران آمده ‏اند، تشکر مى ‏کنم. امیدوارم تا با میزبانان خود، اهالى محترم و آگاه تهران همگامى کرده و در راهپیمایى آنان شرکت کنند؛ و مظالم دولت حیله‏ گر و غیر قانونى را افشا نمایند. از اینکه ایادى اجانب، فرودگاههاى سراسر ایران را به روى من بسته ‏اند، بناچار تصمیم گرفتم که روز یکشنبه ۲۹ صفر[۱] به کشور برگشته و چون سربازى در کنار شما به مبارزه علیه استعمار و استبداد تا پیروزى نهایى ادامه دهم.

مردم دلیر ایران آگاهند که این حرکات مذبوحانه و غیر انسانى از دولت غاصب و متظاهر به قانون اساسى، نمى ‏تواند راه ملت را منحرف نماید. دولتى که بر خلاف تمام موازین اسلامى و انسانى کراراً مطالبى به دروغ به این جانب نسبت داده است که شدیداً تکذیب مى ‏کنم. من هرگز با دولتهاى غیر قانونى[۲] مذاکره نکرده و نمى ‏کنم. اینان عمال اجانبند که در زیر پوشش قانون اساسى خیانت خود را پنهان مى ‏کنند. اینان اگر به قانون اساسى و آراى عمومى ارج مى‏ گذاشتند، باید هر چه زودتر کنار مى ‏رفتند. ملت شریف و آگاه باید بداند که دولت فعلى با کمال بیشرمى تصمیم دارد شاه مخلوع و فرارى را چون گذشته برگرداند و حکومت جابرانه این دودمان ننگین را بار دیگر بر ما تحمیل کرده و براى همیشه ما را در اختناق و زیر سلطه اجانب قرار دهد، ولى دیگر دیر شده است و اراده آهنین ملت به خواست خداى تعالى این آخرین توطئه را نیز درهم خواهد شکست. از خداوند متعال نصرت اسلام و مسلمین را خواستارم. و السلام علیکم و رحمه اللَّه. روح اللَّه الموسوی الخمینى‏»

(صحیفه امام؛‌ ج ۵، ص ۵۲۸-۵۲۹)

در همین روز ایشان در گفت و گو با خبرنگاران و ایرانیان مقیم خارج با دولت بختیار اتمام حجت کردند. متن این گفت و گو به شرح زیر است:

«من از ایرانیانى که با من همراهى کردند متشکرم. من بنا داشتم که فردا را در میان ملت باشم و هر رنجى که آنها مى‏ برند من هم با آنها باشم. لکن دولت خائن از این امر مانع شده و همه فرودگاههاى ایران را بست. و من پس از باز شدن فرودگاهها بلافاصله خواهم رفت و به او[۳] خواهم فهماند که شما غاصب هستید و خائن به ملت ما؛ و ملت ما دیگر تحمل شما نوکرهاى خارجى را نخواهد داشت. باید اینها بدانند که وقت آنکه قلدرى بکنند گذشت.

من ملت ایران را دعوت مى‏ کنم به ادامه نهضت؛ و دعوت مى‏ کنم که این قلدرها را سر جاى خودشان بنشانند لکن آرامش را از دست ندهند. من از همه ملت ایران تشکر مى‏ کنم و در اولین فرصت پیش مردمم به ایران خواهم رفت تا با آنها یا کشته شوم و یا حقوق ملت را بگیرم و به ملت برگردانم. خداوند همه شما را توفیق بدهد.

ملت ایران باید بداند که این شخص که متکفل حکومت شده است به ایل خودش[۴] خیانت مى ‏کند؛ آن ایلى که پشتوانه ایران بودند و رضا شاه آنها را از پاى درآورد. این شخص به ایل خودش، به ملت خودش، خیانت مى‏ کند. و باید ایل بختیارى بداند که این اشخاصى را که به آنها خیانت مى ‏کنند از جلو راه ملت بردارند. باید ارتش بداند که اینها خیانتکارند؛ به آنها کمک نکنند. باید همه ایران بدانند که توطئه ‏اى در کار است؛[۵] از این توطئه باید جلوگیرى شود. این آخرین قدمى است که این خائنین برمى‏ دارند؛ و ما ان شاء اللَّه این قدم را هم مى ‏شکنیم و پیش شما مى‏ آییم و آنها را به جاى خودشان خواهیم نشاند.

سؤال: [چه وقت تصور مى ‏فرمایید که خواهید توانست به ایران بروید؟]

جواب: هر وقت که منع برداشته شود و فرودگاهها باز شود من به ایران خواهم رفت تا اگر بنا باشد خون من بریزد، در پیش رفقاى خودم و همراه جوانهاى ایران بریزد. و ما از این هیچ باکى نداریم و ما سرافرازى اسلام و ایران را مى‏ خواهیم.

[آیا حضرت آیت اللَّه توصیه مى ‏فرمایید که مردم با برداشتن سلاح، فرودگاه را براى بازگشت حضرت عالى باز کنند؟]

- عجالتاً بنا ندارم که امر به برداشتن سلاح بکنم؛ هر وقت صلاح دیدم این امر را مى ‏کنم و به آنها مى ‏فهمانم که چه باید بکنند.

[حضرت آیت اللَّه! تصور مى ‏فرمایید به یک فرودگاه کشور نزدیک به ایران مثلًا به کویت یا ترکیه و از آنجا به ایران بروید؟]

- باید مطالعه شود.

[با توجه به اینکه بازگشت حضرت آیت اللَّه ممکن است باعث خونریزیهاى بیشتر شود، آیا باز هم حضرت عالى اصرار به بازگشت خواهید داشت؟]

- من باید پیش برادرهایم باشم.

[آیا این آغاز یک جهاد جدیدى است؟]

- ممکن است.

(صحیفه امام؛ ج ۵، ص ۵۳۰-۵۳۱)

  1. هشتم بهمن ماه سال ۵۷.
  2. اشاره به دولت غیرقانونی شاپور بختیار.
  3. شاپور بختیار.
  4. ایل بختیارى که در مرکز و جنوب غربى ایران متمرکزند.
  5. اشاره به طرح رابرت هایزر( ژنرال امریکایى) در حفظ نظام شاه و حمایت از بختیار.

دیدگاه تان را بنویسید