با وجود آن که نظرسنجی ها از پیشتازی امانوئل ماکرون بر مارین لوپن در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری فرانسه خبر می دهند اما مسائل زیادی از جمله افزایش میزان امتناع کنندگان و رأی دادن اعتراضی، وجود دارند که نشان می دهد، خطر برنده شدن راستگرایان تندرو و به دست آوردن کلیدهای الیزه همچنان وجود دارد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه لبنانی الاخبار در گزارشی نوشت: بلافاصله پس از اعلام نتایج دور نخست انتخابات ریاست جمهوری فرانسه، بیشتر کاندیداهای شکست خورده در رقابت انتخاباتی به استثنای «ژان لو ملانشون» از هواداران خود خواستند که به نفع «امانوئل ماکرون» کاندیدای لیبرال رأی دهند و این کار را بر اساس قاعده« همبستگی مردمی» به منظور جلوگیری از پیروزی راستگرایان تندرو انجام دادند. لیکن شماری از کارشناسان و دنبال کنندگان مسائل سیاسی فرانسه بر این باورند که این گونه نیست که سرنوشت نبرد میان ماکرون و لوپن از قبل مشخص شده باشد.
به رغم آن که نظرسنجی ها به این مساله اشاره دارد که ماکرون در حال حاضر با 62 درصد در مقابل 38 درصد از لوپن پیشی گرفته است لیکن رهبر جنبش« رو به جلو» از اجماع سیاسی مشابه اجماع سیاسی که «ژاک شیراک» از آن در زمان رویارویی با لوپن پدر در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در سال 2002 بهره مند بود، برخوردار نیست. در آن زمان دو حزب سوسیالیست و دوگولی سه چهارم رأی دهندگان را در اختیار داشتند این در حالی است که داشته های انتخاباتی این دو حزب بزرگ به کمتر از یک چهارم رأی دهندگان در حال حاضر کاهش یافته است. این مسأله تا حدود زیادی تأثیرگذاری درخواست های کاندیداهای شکست خورده برای رای دادن به ماکرون را محدود می کند زیرا «رأی دهنده منضبط به لحاظ حزبی» تبدیل به اقلیت بسیار کم در نقشه سیاسی جدید شده است که انتخابات روز یکشنبه گذشته منجر به آن شده است.
یک مساله دیگر نیز وجود دارد که بر شدت این مشکل می فزاید و آن تفاوت و تناقض زیاد میان شخصیت های شیراک و ماکرون است. در سال 2002 شعار تبلیغاتی شیراک« مبارزه با شکاف روزافزون در قشرهای اجتماعی فرانسه» بود، امری که باعث شد چپگراهای تندرو به صفوف «جبهه جمهوری خواه» که خواستار رای دادن به وی در رویارویی با لوپن پدر بود، بپیوندند، این اتفاق باعث شد که شیراک بیش از 80 درصد آراء را از آن خود کند. اکنون،اوضاع برای ماکرون به شکل ریشه ای فرق دارد؛ کاندیدایی که بخش وسیعی از رأی دهندگان چپگرا وی را «کاندیدای جهانی سازی متوحش و سرمایه داران مسلط» می دانند.این همان چیزی است که اجتناب ملانشون و دیگر کاندیدای چپ رادیکال از دعوت برای رأی دادن به ماکرون را تفسیر می کند.
به این داده های نگران کننده، پدیده« جاروی انتخاباتی» که از همان ابتدای تبلیغات ریاست جمهوری در دو سال پیش همه شخصیت های« موسس» و مدافع «اوضاع حاکم»از نیکولا سارکوزی و آلن ژوپیه گرفته تا فرانسوا اولاند و مانوئل والس همه را سرنگون کرد. این رأی دادن اعتراضی بر نبرد دور دوم میان ماکرون و لوپن سایه می افکند.لوپن کاندیدای راستگرای تندرو این فرصت را از دست نمی دهد که یادآوری کند که ماکرون یکی از شخصیت های برجسته سیاست های اقتصادی در دوران اولاند است. این جدای از آن است که لوپن، ماکرون را برای رأی دهندگان ناراضی این گونه نشان می دهد که وی«کاندیدای وضع حاکم» است که «وارث سیاست های اولاند و ناکامی هایش» است.
در چنین احوالی، انتظار می رود که میزان کسانی که رأی نمی دهند بیشتر شود؛ کسانی که تعداد آنها در دور نخست انتخابات از 10.5 میلیون نفر فراتر رفت. این وضعیت همچنین در بروز قشر دیگری که نمی خواهد انتخابات را تحریم کنند بلکه اعتراض خود را با دادن «رأی سفید» نشان دهد، سهیم خواهد بود. تعداد اینها نیز نزدیک به یک ملیون نفر رسید که 600 هزار نفر برگه انتخاباتی سفید دادند و 285 نفر نیز برگه رأی باطله دادند.
انتظار می رود که پدیده انتخاب اعتراضی چه با امتناع از رأی دادن چه با دادن رأی سفید نقطه عطفی در دور سرنوشت ساز دوم میان ماکرون و لوپن شکل دهد. بر اساس نظرسنجی ای که موسسه «اپسوس» انجام داده این پدیده شامل همه جریان های سیاسی بدون استثناء می شود به طوری که شامل 29 درصد از کسانی می شود که به ملانشون در دور نخست(نزدیک به یک میلیون) رأی دادند و 19 درصد از کسانی که به فرانسوا فیون(1.5 میلیون)و 20 درصد از کسانی که به «نیکولا دیبون»(نزدیک به 340 هزار رای) و 17 درصد از کسانی که به «بنوا آمون»(390 هزار رأی) رأی دادند،می شود. این رقم بزرگی به شمار می رود که از چهار میلیون رأی فراتر می رود.
اگر این پیش بینی ها درست از آب درآید، میانگین کسانی که با تحریم یا دادن رأی سفید از دادن رأی امتناع می کنند به 15.5 میلیون رأی در مقابل 11.5 میلیون رأی در دور نخست می رسد.در نهایت نیز میزان آرای کنونی که سرنوشت را میان ماکرون و لوپن تعیین می کند، به کمتر از 35 میلیون رأی در مقابل 37 میلیون رأی در دور نخست از مجموع 47 میلیون رأی دهنده ثبت نام شده در فهرست های انتخاباتی، کاهش می دهد.
همه این مسائل باعث می شود که جلوگیری از پیروزی راستگرایان تندرو به رغم اجماع ظاهری علیه آنها را دشوار می کند.بالا رفتن میانگین تحریم و دادن رأی سفید به نفع لوپن در دور سرنوشت ساز دوم است.
از سوی دیگر بخشی دیگر از رأی دهندگان ناراضی فقط به تحریم رای دادن بسنده نمی کنند بلکه به کسانی ملحق می شوند که در دور نخست به لوپن رأی دادند(7.6 میلیون رأی). بر اساس نظرسنجی موسسه اپسوس که در بالا ذکر شد، انتظار می رود که 33 درصد از کسانی که در دور نخست به فیون رای دادند به لوپن رای دهند یعنی نزدیک به 2.4 میلیون رأی که اکثریت آنها از کاتولیک های سنتی هستند. در صفوف هواداران ملانشون نیز 9 درصد به لوپن رای می دهند. این میزان از آرا نزد هواداران نیکولا دیبون اینیون به 46 درصد افزایش می یابد یعنی 780 هزار رای.حتی در صفوف رأی دهندگان حزب سوسیالیست 4 درصد قصد دارند در دور دوم به لوپن رای بدهند یعنی بیش از 90 هزار رأی.
این شمار زیاد رأی دهندگان ناراضی که نزدیک به 4.2 میلیون رأی است بمب ساعتی شکل می دهند که می تواند «جبهه جمهوری خواه» را در تلاش برای جلوگیری از ورود کاندیدای راستگرایان تندرو به کاخ الیزه ناکام کند. به همین دلیل نگاه ها به سمت سازمان های سندیکایی رفته است تا بتوانند این رأی دهندگان ناراضی را جذب و از راست افراطی دور کنند. همچنین تلاش ها برای تبدیل راهپیمایی های سندیکایی سنتی که هر سال به مناسب روز کارگر در اول ماه می برگزار می شود به تظاهرات ضد راستگرایان افراطی آغاز شده است.لیکن این تلاش ها نیز به دلیل اختلاف های شدید میان سه سندیکای اصلی در کشور با مشکل مواجه شده است زیرا سندیکای«سی جی تی» چپگرا که پیشتاز جنبش های اعتراضی علیه «قوانین لیبرالی ماکرون»در زمان وزارت اقتصاد وی در دوران اولاند بود حاضر به برگزاری تظاهرات مشترک با سندیکای«سی اف دی تی» که قوانین ماکرون را تأیید کرد، نیست. از سوی دیگر، سندیکای«اف اُ» همچنان بر موضع خود که در ابتدای تبلیغات درباره دخالت نکردن علیه یک طرف به نفع طرف دیگر در این نبرد انتخاباتی را اعلام کرد، اصرار دارد. لیکن این اختلاف های سندیکایی در صورتی که در عمل فاصله میان ماکرون و لوپن طی تبلیغات انتخاباتی میان دو دور انتخابات کم شود و خطر پیروزی راستگرایان تندرو جدی تر شود، کم خواهد شد.
